Conchita Wurst – drag queen z Austrii, zwana powszechnie „babą z brodą” – wygrała (wygrał?) tegoroczny konkurs Eurowizji.. Na drugim miejscu uplasował się heteroseksualny duet The Common Linnets z Holandii a na miejscu trzecim kobieta – Sanna Nielsen ze Szwecji. Nasi – Donatan i Cleo z piosenką „My Słowianie” zajęli dopiero (aż?) 14 miejsce…

Cóż, znając nadzwyczajną aktywność środowisk LGBT (z ang. Lesbians, Gays, Bisexuals, Transgenders) byłem pewien, że wykorzystają ten festiwal do zmasowanej promocji swych „orientacji” seksualnych. Zapewne wszystkie europejskie, LGBT-owskie komórki „grzały” się przez cały czas głosowania, dostarczając cennych SMS-ów na wystylizowanego (na metroseksualnego Chrystusa) faceta w sukience. Wybaczcie, ale za stary jestem, żeby kogoś z brodą nazywać kobietą. Niezły głos i nośna, dobrze zaaranżowana, duża piosenka uwiarygodniły ten werdykt…

Dlaczego więc jestem zniesmaczony? Ano dlatego, że akurat w tym roku pięknych głosów i przebojowych piosenek było sporo. Do artystów – uczestników festiwali – poszedł jednak wyraźny sygnał; chcesz wygrać z silniejszą konkurencją – musisz wyróżnić się jakkolwiek. Najlepiej obyczajowo.

Dana International, zwycięski transwestyta konkursu Eurowizji z 1998r. pokazał drogę. W tym roku przebił go osobnik przebrany za Jezusa ze sztucznymi rzęsami. Strach się bać, czym trzeba będzie zaimponować w przyszłym roku, aby zaistnieć…

Nasi – Donatan i Cleo, idąc w zaściankowy, heteroseksualno-seksistowski przekaz nie wyczuli w ogóle koniunktury… Ale spokojna głowa; scalaki już pracują! Za rok na pewno zadziwimy Europę!

Przechodząc do poważnego podsumowania w/w trendów cywilizacyjnych – dołujące jest to, że wystarczy być „kontrowersyjnym” dziwadłem, aby zaistnieć. Nie tylko jako artysta, ale też na przykład jako … poseł. I kwalifikacje, pracowitość, uczciwość czy normalna przyzwoitość nie mają tu żadnego znaczenia… Sorry – ale taki mamy klimat…

P.S. Jako zaszczuta większość mam prawo do obrony swoich praw. Chciałbym, by moje dzieci i wnuki były tolerancyjne. Ale też żądam od drugiej strony tolerancji dla naszych wartości. I nie pozwolę, aby jakiś „dżender” demoralizował nieletnich w szkołach i przedszkolach, utrzymywanych z moich podatków. To jest wciąż w Polsce karalne. Jeszcze…

P.S. Z cyklu pro publico bono – polecam ku rozważeniu:

GENDER

Kiedy śpiewał nam Elvis słodkie „Love me, tender” W głowach się nie mieściło, że nadejdzie „gender”. Dziewczyny z chłopakami pod rękę chodziły Facet musiał być męski, a kobieta – miła…

Gender-ideologia – ni pies to ni wydra… Przecież ten idiotyzm nie ma szans, by wygrać!

Zdarzały się w przeszłości fanaberie różne. Herezje i zboczenia. Zachowania próżne. Zawszeć to był margines. Od normy odstępstwo. Odrażające (kontra naturze) przestępstwo.

Wszak społeczeństwo każde wielkie ma zadania; Chcąc przetrwać na tej ziemi – czynić ma starania, By rodziły się dzieci, miały dom, opiekę I  w przyszłości NORMALNYM stały się człowiekiem.

Z tej normalności wszystkie Narody czerpały Siłę, mądrość, wrażliwość… Te tylko przetrwały, Co umiały powstrzymać ruję i porubstwo. (Przy nich reszta zagrożeń jawiła się głupstwem)

Każdy, kto chce zaburzyć ten porządek rzeczy Jest wrogiem… Lub kretynem… Trudno tu zaprzeczyć! A konsekwencje działań dla wynaturzenia Zemszczą się wnet okrutnie. Natury nie zmienisz!

Nie urodzi mężczyzna (choćby się i starał). Nie pomoże w tym upór. Na nic w „gender” wiara. Nie zastąpi nikt matki! Choćby pękł! I kwita… Ani gej, ni pedofil. Ani transwestyta.

Kobieta i mężczyzna – rodziny filarem! Kto małe dziecko skrzywdzi – musi ponieść karę!!! Nie pozwólmy frustratom groźnym (choć komicznym) Dom rodzinny – tę świętość – zmienić w dom publiczny…

Lech Makowiecki