W ostatnich tygodniach, a nawet miesiącach mówi się i pisze o duszy. Nie ludzkiej, a rosyjskiej. Różni eksperci próbują odpowiedzieć na odwieczne wręcz pytanie: co to jest rosyjska dusza? Odpowiedzi są różne, także sprzeczne ale sprowadzają się do konstatacji: rosyjska dusza jest nieodgadniona. Jest też inna od naszej, od francuskiej, niemieckiej czy amerykańskiej.

I to z powodu tej niezwykłej duszy armia Putina zajęła Krym, a teraz zgromadziła się przy ukraińskiej granicy, by bronić … No czego ma bronić? Ma bronić rosyjskiej duszy.

Dusza nie człowiek, mówimy o człowieku poczciwym, o dobrym człowieku. Rosjanin to też dusza nie człowiek, każdy to widzi, kiedy go pozna. Polacy na Kresach mieli o Rosjanach opinię następującą: Rosjanin weźmie w objęcia, przytuli, ugości, ucałuje z dubeltówki, a cichcem wrazi nóż w plecy. Zrobi to dla dobra swojej duszy i swojego imperium, największego dobra, bo nic innego nie ma. Od wieków. I od wieków pozostaje w niewoli, która mu odpowiada, bo nie zaznał wolności, więc
nie wie co to takiego. Wolność obywatelowi wielkiej Rosji jest niepotrzebna, wystarczy mu wielkość. I car batiuszka, który pozawala żyć, a to jest bardzo dużo i należy mu się za to dozgonna wdzięczność. Naród rosyjski wykształcił i pielęgnuje, nawet rozwija najważniejszy atrybut rosyjskiej duszy - chytrość. Bez tej cechy narodowej nie dałoby się żyć, kraść, kłamać, kombinować i straszyć, jeśli zajdzie taka potrzeba.

Mamy właśnie do czynienia z chytrością, w wykonaniu Putina, Ławrowa i całego narodu. I jest tak jak zawsze, Putina i jego agresję na Ukrainie popiera 90 procent narodu. Wprawdzie większość narodu nie wie dokładnie o co chodzi, bo o to troszczy się chitrieńka propaganda Kremla i zastraszone rosyjskie media. Tym porywającym hasłom o sprawiedliwości społecznej, patriotyzmie i internacjonalizmie dali się uwieść zdawałoby się inteligentni ludzie, europejscy intelektualiści, że wymienię Alberta Einsteina, pisarza Tomasza Manna i dramaturga George’a Bernarda Shawa. Byli oni zafascynowani komunizmem nie znając realiów życia pod stalinowskim reżymem. Jeśli odwiedzali Sowiety, byli przyjmowani po królewsku i izolowani od tamtejszej rzeczywistości.

Fascynacja rosyjską duszą trwa do dziś, że wymienię aktorów, którym pomieszało się w głowach, Olbrychskiego, Żebrowskiego, Seagala, Depardieu. Niektórzy z nich nawet kochają Putina.

No, ale Putin chyba zwariował - martwią się polityczni eksperci. On jest zły, ale naród rosyjski jest dobry. Jest w porządku. Rosyjska kultura, sztuka i literatura nie ma nic wspólnego z agresją, wszyscy na Zachodzie ją podziwiają, na przykład Dostojewskiego, Chór Aleksandrowa i balet Teatru Wielkiego. Zachodni intelektualiści przyczynili się w jakiś sposób do utrwalenia się potęgi Związku
Sowieckiego, propagując ideologię komunistyczną w swoich krajach.

Przyjęła się głównie w kręgach ludzi żyjących dostatnio, którzy mogli bezpiecznie fascynować młode pokolenia w zachodniej Europie, gdzie demokracja i wolność głoszenia poglądów są zagwarantowane przez konstytucję. Propaganda sowiecka odniosła sukces i w nowej, kapitalistycznej odsłonie wabi ludzi ze sfer celebryckich, którzy wierzą jeszcze, że są atrakcyjni. Jeśli nie dla swoich współobywateli, to dla wielkiego narodu rosyjskiego. A to brzmi dumnie.

Putin i jego ludzie oszukują Zachód obiecując wycofanie wojsk znad granicy z Ukrainą ale ich nie wycofują. Chytrusy. I domagają się federalizacji Ukrainy, że to niby w imię sprawiedliwości i demokracji i oczywiście wolności, zwłaszcza ludności rosyjskojęzycznej. Zachód plącze się w zeznaniach, bo nie wie jak ma postępować z rosyjską, nieodgadnioną duszą. I tak jest od wieków. Jedynie Angela Merkel dobrze się porozumiewa z Władimirem Putinem, jako wielbicielka Carycy Katarzyny II i wieloletnia członkini komunistycznej partii młodzieżowej FDJ, wie jak należy chytrze budować potęgę i rozszerzać wpływy dla dobra wielkich Niemiec.

Krystyna Grzybowska