Piłkarska reprezentacja Polski wieczornym (godz. 20.45) meczem z Litwą w Warszawie rozpocznie eliminacyjną batalię o 10. w historii udział w mistrzostwach świata. Do tej pory w turniejach finałowych rozegrała 38 meczów. Bilans to 17 zwycięstw, sześć remisów i 15 porażek. Bramki: 49-50.
Pierwszy udział był poprzedzony udanymi eliminacjami, a w dwumeczu Polska okazała się lepsza od Jugosławii, trzeciej drużyny pierwszej edycji MŚ w 1930 roku. W Warszawie było 4:0, a w rewanżu w Belgradzie gospodarze zwyciężyli 1:0 i nie zdołali odrobić strat.
Debiut w mundialu miał miejsce w niedzielę 5 czerwca 1938 roku. Od razu w 1/8 finału, bowiem taka wtedy obowiązywała formuła. O godzinie 17 na Stade de la Meinau w Strasburgu szwedzki sędzia Ivan Eklind rozpoczął mecz Polska - Brazylia. W regulaminowym czasie gry było 4:4, a skończyło się 5:6 po dogrywce, jedynej jaką biało-czerwoni rozegrali w mistrzostwach świata. Polskim bohaterem został Ernest Wilimowski, który zdobył cztery gole.
Na kolejny występ w MŚ Polacy czekali 36 lat. W eliminacjach sprawili sensację, gdyż okazali się lepsi m.in. od Anglii, która w 1966 roku świętowała wywalczenie tytułu, a „zwycięski remis” 1:1 na londyńskim Wembley 17 października 1974 roku przeszedł do historii krajowego futbolu i do dziś pozostaje jednym z najsłynniejszych meczów, jakie rozegrała reprezentacja.
W turnieju finałowym w Republice Federalnej Niemiec „Orły Górskiego” - jak nazywano zespół prowadzony przez słynnego trenera Kazimierza Górskiego - po raz kolejny zadziwiły świat i zajęły trzecie miejsce. W meczu o podium pokonał faworyzowaną Brazylię 1:0. Wcześniej miało miejsce inne historyczne spotkanie, słynny „mecz na wodzie” we Frankfurcie, w którym biało-czerwoni ulegli gospodarzom 0:1.
Cztery lata później, już pod wodzą Jacka Gmocha, reprezentacja dysponowała składem, o którym mówi się, że był najsilniejszy w historii. Nie zdołała jednak wywalczyć miejsca w pierwszej czwórce, co wówczas przyjęto z rozczarowaniem. Kluczowa również okazała się porażka z ekipą gospodarzy - 0:2 w drugiej fazie grupowej.
W 1982 roku w Hiszpanii Polacy pod wodzą Antoniego Piechniczka nawiązali do dokonań drużyny Górskiego. O tym mundialu można powiedzieć, że dobry wynik rodził się w bólach. Ostatni mecz towarzyski przed turniejem - ze względu na obowiązujący w kraju stan wojenny - biało-czerwoni rozegrali ponad pół roku wcześniej. Brak wartościowych sprawdzianów kadra rekompensowała sobie długimi zgrupowaniami oraz sparingami z zespołami ligowymi.
Także początek turnieju - remisy 0:0 z Włochami i niespodziewanie z Kamerunem - nie dawały powodów do optymizmu, ale po przełomie, jaki nastąpił w spotkaniu z Peru (5:1), skończyło się na trzecim miejscu w świecie.
Mistrzostwa świata w Meksyku w 1986 roku były kolorowe, emocjonujące i toczone w ogromnym upale. Przekonali się o tym polscy piłkarze, którzy mecze grupowe rozgrywali w gorącym Monterrey. Zmęczeni odpadli w 1/8 finału, po porażce w Guadalajarze z Brazylią 0:4.
Na kolejny występ Polaków w mistrzostwach świata kibice musieli poczekać aż 16 lat. Prowadzeni przez Jerzego Engela biało-czerwoni po świetnej grze w eliminacjach wyruszali do Korei Południowej i Japonii z wielkimi nadziejami, ale odpadli już po dwóch pierwszych meczach - z Koreańczykami (0:2) i Portugalczykami (0:4). Na pocieszenie „rezerwejros”, jak określił ich w piosence Maciej Maleńczuk, pokonali ekipę USA 3:1.
Historia powtórzyła się w 2006 roku na niemieckich stadionach i trybunach pełnych własnych kibiców - porażki w dwóch pierwszych meczach, szybkie pożegnanie z turniejem i wygrana w „meczu o honor”. Do tego napięcia między selekcjonerem i dziennikarzami, zła atmosfera wokół całego polskiego futbolu. Z tarczą do kraju wracał jedynie Bartosz Bosacki, strzelec jedynych dwóch goli.
Później nastąpiła 12-letnia przerwa w udziale biało-czerwonych w MŚ, a na wielką scenę powrócili w 2018 roku. Występ w Rosji nie różnił się od mundiali 2002 i 2006. Znów porażki w dwóch pierwszych meczach i szybki koniec złudzeń. Tym razem jednak zawód był większy, bo w 2016 roku drużyna trenera Adama Nawałki dotarła do ćwierćfinału mistrzostw Europy.
Dziewiąty, ostatni jak dotychczas występ w MŚ miał miejsce w 2022 roku w Katarze. Pod wodzą Czesława Michniewicza Polacy przełamali niemoc i po raz pierwszy od 1986 roku przebrnęli fazę grupową. Odpadli w 1/8 finału przegrywając z późniejszymi wicemistrzami globu - Francuzami 1:3. Wynikowo w miarę się zgadzało, ale postawą na boisku piłkarze - poza bramkarzem Wojciechem Szczęsnym, który dla reprezentacji jakby narodził się na nowo - nie zdobyli uznania kibiców. Skończyło się zmianą selekcjonera i nadzieją, że za cztery lata w USA, Kanadzie i Meksyku będzie lepiej.
Mecz Polska-Litwa
Występująca w roli faworyta piłkarska reprezentacja Polski meczem z Litwą na PGE Narodowym rozpocznie walkę o awans do mistrzostw świata. Inny wynik niż zwycięstwo będzie sensacją. Trzy dni później zmierzy się tutaj z kolejnym niżej notowanym rywalem - Maltą.
Podopieczni Michała Probierza mają za sobą nieudany 2024 rok, zakończony spadkiem z najwyższej dywizji Ligi Narodów. Teraz jednak jest duża szansa na poprawienie humorów.
W dzisiejszy - o godz. 20.45 - jego podopieczni zagrają w Warszawie ze 142. w światowym rankingu Litwą, która jesienią spadła z dywizji C do D, czyli na najniższy poziom. Przegrała wszystkie mecze w tej edycji - po dwa razy z Rumunią, Kosowem i Cyprem.
Trzy dni później rywalem kadry Probierza, również na PGE Narodowym, będzie 168. w rankingu Malta, która w trzyzespołowej grupie dywizji D zajęła drugie miejsce, za Mołdawią, a przed Andorą.
W grupie G wystąpią również Finlandia oraz przegrany z pary ćwierćfinału Ligi Narodów Hiszpania - Holandia.
Widzę wśród zawodników optymistycznie nastawienie, świetne nastroje. Na pewno jesteśmy gotowi, żeby oba najbliższe mecze wygrać
— podkreślił Probierz.
Z Litwą ze względów zdrowotnych nie wystąpi Paweł Dawidowicz, ale ma szansę zagrać w poniedziałek z Maltą. Wcześniej wypadł z kadry kontuzjowany Sebastian Walukiewicz, a także dwaj ważni dla reprezentacji piłkarze Interu Mediolan - pomocnik Piotr Zieliński i Nicola Zalewski.
Jest za to kilka istotnych powrotów, mowa przede wszystkim o Robercie Lewandowskim. 36-letni kapitan reprezentacji nie brał udziału w listopadowym zgrupowaniu kadry. Napastnik Barcelony prezentuje w tym sezonie wysoką formę i Probierz bardzo na niego liczy.
Szansę występu może otrzymać również m.in. Matty Cash, który ostatni raz grał w kadrze w marcu 2024 roku.
Dodatkowym atutem Polaków, co zapowiadał już w lutym prezes PZPN Cezary Kulesza, będzie zorganizowany doping na PGE Narodowym, znany z meczów wyjazdowych kadry i spotkań drużyn klubowych. W ostatnich latach wyraźnie tego brakowało na największym polskim stadionie.
Bezpośredni awans na mundial w USA, Kanadzie i Meksyku wywalczą zwycięzcy 12 grup. O pozostałe cztery aż 16 drużyn powalczy w barażach - trafi do nich 12 zespołów z drugich miejsc grup eliminacji MŚ oraz cztery najlepsze z klasyfikacji końcowej Ligi Narodów UEFA, które nie ukończyły fazy grupowej europejskich kwalifikacji na dwóch czołowych lokatach.
Eliminacje w strefie UEFA potrwają do listopada, a baraże zaplanowano na marzec 2026.
tkwl/PAP
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/sport/724443-polska-zaczyna-dzis-walke-o-10-wystep-na-mundialu
