Historia piłkarza Borny Sosy wywołała ostatnio zażartą dyskusję w jego ojczyźnie, Chorwacji, z powodu decyzji, która jest prawdziwym precedensem w chorwackiej piłce nożnej.

Utalentowany 23-letni obrońca niemieckiego klubu piłkarskiego Stuttgart ogłosił, że nie będzie już grał w reprezentacji Chorwacji, ale zdecydował się dołączyć do reprezentacji Niemiec po tym, jak Niemcy zaoferowały mu obywatelstwo. Podjął taką decyzję, mimo że nie miał z tym państwem wiele wspólnego.

Matka z Berlina

Jedynym związkiem, poza obecnym już zawodowym zaangażowaniem, jest to, że jego matka, nawiasem mówiąc Chorwatka, dorastała w rodzinie emigracyjnej w Berlinie (dzięki czemu uzyskał warunki do obywatelstwa).

On natomiast urodził się i wychował w Zagrzebiu. Karierę piłkarską rozpoczął w miejskim klubie Dinamo, gdzie przeszedł przez wszystkie jego kategorie. Grał też regularnie w młodej reprezentacji Chorwacji i było tylko kwestią czasu, kiedy zacznie grać w reprezentacji A, która jest obecnym wicemistrzem świata.

Powodem jego decyzji było niezadowolenie, że nie otrzymał jeszcze zaproszenia do reprezentacji. Z drugiej strony jednak chorwacki trener piłkarski Zlatko Dalic powiedział ostatnio, że jest w kontakcie z Sosą i dał do zrozumienia, że liczył na niego w drużynie po zakończeniu czerwcowych mistrzostw Europy. Nie jest jasne, co się właściwie wydarzyło. Faktem jest, że Sosa, zawodnik wyszkolony przez chorwacką szkołę piłkarską zagra dla Niemców.

Sytuacja jest niezwykła i my, Chorwaci, nie jesteśmy do tego przyzwyczajeni. Zwykle dzieje się odwrotnie. Chorwaccy zawodnicy, którzy urodzili się za granicą, tam rozpoczęli karierę i mieli okazję grać w tamtejszych drużynach narodowych, podejmowali decyzje o występach w reprezentacji Chorwacji. Przykładami są choćby tacy piłkarze jak bracia Niko i Robert Kovač, byli zawodnicy Herthy i Bayernu Monachium, czy Ivan Rakitić, długoletni zawodnik Barcelony, który pierwsze piłkarskie kroki stawiał w Szwajcarii, gdzie się urodził. Mimo to nadal grał w reprezentacji Chorwacji i był jednym z głównych zawodników, którzy doprowadzili ją do drugiego miejsca na Mistrzostwach Świata w Rosji w 2018 r. Jest też Mateo Kovačić, zawodnik Realu Madryt i Chelsea, który urodził się w Austrii, ale nigdy nie grał dla reprezentacji tego państwa.

Skarb narodowy

Z tego powodu wielu uważa decyzję Sosy za niemal „narodową zdradę”. Reprezentacja Chorwacji w piłce nożnej, która była trzecia na świecie w 1998 roku, a druga w 2018 roku, to prawdziwy skarb narodowy wciąż młodego kraju.

W filmie o generacji piłkarzy, którzy zdobyli na mundialu w 1998 r. trzecie miejsce, piłkarz (a dziś trener) Slaven Bilić tłumaczy: „Jedni walczyli na wojnie, a my na boisku walczymy dla tych, którzy zginęli, dla ich dzieci, które mają ciężkie życie”. Bilić odnosi się oczywiście do wojny o niepodległość Chorwacji przeciwko reżimowi serbskiego przywódcy Slobodana Milosevicia.

Joe Šimunić, inny piłkarz, który urodził się za granicą (Australia), ale grał w Chorwacji w ten sposób opisał decyzje Sosy:

To według mnie zła decyzja. Tak wielu ludzi oddało życie za tę flagę i kraj, a ktoś, kto przeszedł przez cały system chorwackiej piłki nożnej zachowuje się w ten sposób. Nie krytykuję go, to dobry chłopak i bardzo dobry zawodnik, ale moim zdaniem podjął złą decyzję

— powiedział.

Są inne głosy, które ostrzegają, że Sosa ma pełne prawo dbać o swoją karierę i podejmować najlepsze dla niej decyzje. Chorwacki Związek Piłki Nożnej wydał oświadczenie, w którym napisał, że „każdy zawodnik ma prawo decydować, dla kogo chce grać” i że szanuje decyzję młodego piłkarza.

Piłka nożna to sport, który nie obywa się bez emocji. Jeśli dodamy do tego dumę narodową i to dumę narodu, który ze względu na swoją historię stara się ją bardzo podkreślać tak jak my Chorwaci, nie dziwi fakt, że decyzja młodego człowieka wywołała takie reakcje.