Polska żużlem stoi

Nie tylko siatkówka stanowi dzisiaj siłę polskiego sportu. Od lat prym wiodą rodzimi żużlowcy. Nazwiska Tomasza Golloba czy Jarosława Hampela znają fani tego sportu na całym świecie.

Mało kto jednak wie, że lista wielkich przedstawicieli tej dyscypliny nad Wisłą jest bardzo długa i to bynajmniej nie ze względu na zaniżone kryteria. Tygodnik „Przeglądu Sportowego” opublikował listę aż 20. najwybitniejszych polskich żużlowców.

Oczywiście pierwsze miejsce (a jakżeby inaczej!) przypadło Tomaszowi Gollobowi, który w swoim dorobku ma mistrzostwo świata, dwa wicemistrzostwa, cztery brązowe medal, a także pięć tytułów drużynowego mistrza globu. I wciąż startuje...

Na drugim miejscu znalazł się Zenon Plech, wicemistrz świata z (1979). To nie jedyny jego medal z tej imprezy. W swojej karierze stanął również na najniższym stopniu podium tej imprezy.

Trzecie przypadło Jerzemu Szczakielowi, który w 1973 roku nieoczekiwanie został indywidualnym mistrzem świata.

Oczko niżej uplasował się dobrze znanym młodszemu pokoleniu fanów żużla – Jarosław Hampel, okrzyknięty następcą Tomasza Golloba (zupełne tak, jakby zawodnik Unibaxu Toruń miał lada moment kończyć karierę). Trudno się dziwić, ponieważ jeżdżący od 1998 roku zawodnik jest srebrnym i brązowym medalistą Grand Prix, a także pięciokrotnym Drużynowego Pucharu Świata.

Zaskoczenie może budzić dopiero 5. miejsce dla Edwarda Jancarza, drużynowego mistrza świata z 1969 roku i brązowego medalisty z tej imprezy (1968). Niestety jego osoba bardziej kojarzona jest z tragiczną śmiercią od pchnięcia nożem, jakie zafundowała mu zrozpaczona żona. Jak przypomina „Tygodnik”, Jancarz jest pierwszym żużlowcem globu, który doczeka się pomnika.

W pozostałej piętnastce roi się od nieco zapomnianych nazwisk, ale nie brakuje również żużlowców dobrze znanych młodszym fanom żużla. 11. miejsce przypadło Norwegowi z polskim paszportem Rune'owi Holcie, a 15. Piotrowi Protasiewiczowi.

AM/”Tygodnik Przeglądu Sportowego”