Superwtopa saudyjska. "Jedna rzecz połączyła mieszkańców Półwyspu Apenińskiego – sprzeciw wobec tego, jak gospodarz meczu potraktował kobiety"

Juventus wygrał z Milanem po bramce Ronaldo. Superpuchar Włoch. Italiańcy, jak to mają w zwyczaju, zaczęli się kłócić po meczu: czy była ręka czy nie, a może był karny dla Milanu, ale nieodgwizdany? Jedna rzecz połączyła mieszkańców Półwyspu Apenińskiego – sprzeciw wobec tego, jak gospodarz meczu potraktował kobiety.

Ja również nie mogłem uwierzyć, gdy kilka tygodni temu zobaczyłem e-maila, którego otrzymałem z fanklubu Juve w sprawie sprzedaży biletów. Stało tam wyraźnie, że kobietom nie wolno kupować miejsc na większość trybun, mogą wejść jedynie na trybunę rodzinną, ale razem z mężczyzną. Oczywiście sam Juventus nie ponosi tutaj żadnej winy – umowy z Arabią Saudyjską podpisywał włoski związek Lega Serie A jego szefowie usprawiedliwiają się teraz, że deal był dogadywany, zanim Saudyjczycy zamordowali Jamala Khashoggi w Turcji. Niczego to jednak nie zmienia.

Wrażenie po Superpucharze pozostaje fatalne, choć saudyjscy realizatorzy telewizyjni stawali na głowie, aby pokazać w tłumie kibiców jakąś kobietę. Owszem, były, ale większość w hidżabach, a nawet nikabach zakrywających twarz. Notabene to muzułmańskie nakrycie głowy jest dozwolone na stadionach europejskich, co kiedyś wykorzystali kibice, którym zabroniono zakładać kominiarki – przebrali się za muzułmanki i policja mogła im nagwizdać.

Tak wygląda w praktyce europejska otwartość na muzułmańską kulturę – tracimy już nie tylko odporność na jej wpływy, lecz stajemy się jej zakładnikami. Oriana Fallaci miałaby kolejny temat do długiego tekstu, właśnie na temat futbolu. Saudyjski petrodolar łamie wszelkie opory. I oto włoski Superpuchar, w którym grają dwa wielkie włoskie zespoły, nie tylko nie jest rozgrywany we Włoszech, lecz w dodatku organizowany na modłę muzułmańską – Włoszki nie są mile widziane na stadionie. Matteo Salvini, znany z kibicowania Milanowi, wściekł się, wypowiedział bardzo ostro na temat takiego finału Supercoppa i w ramach prywatnego bojkotu nie oglądał meczu.

A w ogóle, gdy człowiek na to wszystko patrzy, tym radośniej wyczekuje mundialu w Katarze za cztery lata.

Felieton opublikowany w tygodniku „Sieci” nr 3 / 2019