Dlaczego było tak słabo? Wszystkie koszmary polskiej reprezentacji

Polacy zagrali słaby mecz. Koniec kropka. Nie przegraliśmy po dwóch indywidualnych błędach, ale po słabej postawie całej drużyny przez większość spotkania. Dlaczego starcie z Senegalem wyglądało tak, jak wyglądało?

Zaskakująca niemoc fizyczna

Wiadomym było, że Senegalczycy grają twardo i nieustępliwie. Dlatego tak trudno zrozumieć, w jaki sposób momentami spotkanie wyglądało, przyjmując nomenklaturę szkolno-podwórkową, jak starcie szóstej B z trzecią A. Polscy zawodnicy odbijali się od Senegalczyków, a ci nie mieli większych problemów ani z utrzymaniem piłki, ani z jej odbiorem. Fatalna w skutkach okazała się żółta kartka dla Krychowiaka, po której nasz największy walczak środka pola musiał spuścić z tonu i przez większość drugiej połowy biało-czerwoni byli całkowicie przez Senegalczyków zdominowani. Tak duża dysproporcja fizyczna była zupełnie niespodziewana.

Problemy w rozegraniu

Drużyna Senegalu była znakomicie ustawiona, to trzeba przyznać. Piłkarze z Afryki zamykali przestrzeń i nie dawali Polakom wielu opcji na rozprowadzenie piłki. Krychowiak koncentrował się na podawaniu do najbliższego i posyłaniu okazjonalnych długich piłkach. Natomiast Zieliński starał się rozruszać ofensywę i posłać kilka ciekawych podań, ale albo był niedokładny, albo to właśnie doskonale zorganizowani Afrykańczycy nie dawali szans na powodzenie akcji. W pierwszej połowie w zasadzie nie istniały skrzydła, kompletnie wyłączone z gry. Polacy nie mieli żadnej kontroli nad rozwojem sytuacji na boisku, za to Senegalczycy grali dokładnie to co chcieli – szybkie kontrataki, momentami niespieszny atak pozycyjny, dużo walki wręcz. Biało-czerwoni nie grzeszyli także szybkością w podejmowaniu decyzji i dynamicznym wychodzeniem na pozycje.

Brak ruchliwości w ofensywie

Ze sparingu z Litwą zapamiętaliśmy przede wszystkim znakomicie wymieniających się pozycjami ofensywnych zawodników, którzy swoją ruchliwością kompletnie deprymowali obrońców przeciwnika. W meczu z Senegalem tego zabrakło – z jednej strony znakomicie ustawieni byli senegalscy reprezentanci, którzy podążali za biało-czerwonymi jak cień, z drugiej po prostu brakowało w polskich szeregach ruchu do piłki i wyjścia na pozycje. Kilka rozegrań z początku meczu między Rybusem a Grosickim na lewej stronie wiosny nie czyni. Lewandowski został skutecznie unieszkodliwiony przez Koulibaly’ego i Sane, a Milik i Błaszczykowski prezentowali się po prostu mizernie. Liderzy reprezentacji nie podołali walce z mocnymi senegalskimi obrońcami i defensywnie nastawionymi pomocnikami.

Niepewność w defensywie

Błędy w komunikacji pomiędzy defensywą były widoczne gołym okiem. Niepewny był Cionek, szczególnie przy wyprowadzaniu piłki, Piszczek popełniał błędy, w tym przy pierwszej straconej bramce, Rybus często nie nadążał z powrotem z połowy przeciwnika, Bednarek po wejściu na boisko nie dogadał się ze Szczęsnym, który do momentu straty drugiego gola był dość pewnym elementem drużyny, a Krychowiak nie zamykał korytarzy, którymi atakowali Senegalczycy. Jedynie do Pazdana nie można mieć pretensji, bo jego ofiarne interwencje kilkakrotnie uchroniły przed sporym niebezpieczeństwem. Pierwsza bramka idzie na konto Piszczka i Cionka, drugi to „zasługa” Krychowiaka, Bednarka i Szczęsnego. Niestety, na poziomie mundialu bardzo rzadkie takie proste błędy uchodzą płazem. A przecież Senegal wcale nie pokazał dzisiaj jakichś ofensywnych fajerwerków – to Polacy mieli kłopot z porozumieniem się i odpowiednim ustawieniem.

Problemy z ustawieniem

Adam Nawałka postawił na klasyczne ustawienie z czteroosobową obroną, czteroosobową pomocą oraz Milikiem i Lewandowskim z przodu. Założenie było ofensywne, bo obok Krychowiaka występował Zieliński. Jak się okazało, brak siły w defensywie dał się we znaki w starciu z mocnymi Senegalczykami, a nastawienie na atak okazało się porażką, skoro skład ustawiony na grę do przodu nie oddał w pierwszej połowie żadnego celnego strzału. W drugiej połowie, po zmianie na trójkę obrońców było lepiej - trzeba wziąć poprawkę na fakt, że rywale się cofnęli i nie mieli żadnego interesu w tym, żeby po strzeleniu drugiej bramki dalej atakować. Ataki biało-czerwonych w końcu przyniosły efekt w postaci rzutu wolnego i dośrodkowania Grosickiego na główkę Krychowiaka, ale to nie może zaciemnić słabego ogólnego obrazu. Nawet po przejęciu inicjatywy Polacy nie byli w stanie stworzyć sobie stuprocentowych sytuacji.

W meczu z Senegalem zabrakło tak naprawdę wszystkiego i polska reprezentacja musi szybko zewrzeć szeregi, żeby w meczu z Kolumbią obraz gry wyglądał inaczej. I Polacy, i Kolumbijczycy grają o życie, więc w niedzielnym starciu wymagana jest maksymalna koncentracja i wyeliminowanie wszystkich mankamentów, które dzisiaj w gigantycznym stężeniu pojawiły się w starciu z Lwami Terangi.