Spółdzielnie budują zaufanie, czyli kapitał społeczny w praktyce. "Wspólnota nie jest abstrakcją, lecz codzienną praktyką"

Społeczeństwo to tkanka codziennych relacji – i to one decydują, czy wspólnota będzie silna czy fragmentaryczna. Rok spółdzielczości to czas refleksji nad tym, jak spółdzielczość może wzmacniać kapitał społeczny w Polsce: zaufanie, wzajemna odpowiedzialność, działanie od dołu.

W XXI wieku obserwujemy zjawisko rosnącego indywidualizmu, alienacji w miastach czy osłabienia więzi sąsiedzkich. Spółdzielczość społeczna – spółdzielnie socjalne, kooperatywy usług, inicjatywy oddolne – stanowi odpowiedź: działa tam, gdzie ludzie realnie łączą siły, by zaspokoić wspólne potrzeby. W Polsce spółdzielnie socjalne angażują osoby wykluczone zawodowo, wspierając ich powrót na rynek pracy.

Fundacja Stefczyka poprzez działania edukacyjne, wspieranie inicjatyw lokalnych i promowanie wartości spółdzielczych staje się katalizatorem takich procesów. W roku spółdzielczości podkreśla, że wspólnota nie jest abstrakcją, lecz codzienną praktyką — wspólnym działaniem, dialogiem, odpowiedzialnością za przestrzeń, w której żyjemy.

Projektując lokalne centra sąsiedzkie, spółdzielnie usług społecznych, spółdzielnie energetyczne czy spożywcze, możemy na poziomie „mikro” budować modele, w których kapitał społeczny przekształca się w konkretne działania: remonty osiedli, zielone inicjatywy, programy integracyjne dla seniorów i młodzieży.

W roku spółdzielczości życzmy sobie, by społeczeństwo zmieniało się przez współpracę – by idee Stefczyka, solidarności i spółdzielczości nie były tylko hasłem, lecz realnym sposobem życia lokalnych wspólnot.

Partnerem artykułu jest FUNDACJA IM. FRANCISZKA STEFCZYKA