Koalicja na Rzecz Ocalenia Polskiej Szkoły uznaje za nielegalne ministerialne rozporządzenia! Naruszają zapisy Konstytucji RP

Koalicja na Rzecz Ocalenia Polskiej Szkoły przedstawiła stanowisko ws. prowadzonej przez Minister Edukacji Barbarę Nowacką polityki edukacyjnej, w kontekście usunięcia ze szkół przedmiotu wychowanie do życia w rodzinie i wprowadzenie odmiennego modelu edukacji seksualnej w ramach edukacji zdrowotnej.

Koalicja na Rzecz Ocalenia Polskiej Szkoły nie akceptuje politycznych i ideologicznych działań Minister Edukacji Barbary Nowackiej, uderzających w dobro uczniów, dobro rodzin i przyszłość państwa polskiego, a ponadto nierespektujących hierarchii źródeł prawa i lekceważących badania naukowe oraz opinię rodziców w sprawie kształcenia i wychowania dzieci.

Uznajemy za niedopuszczalne usunięcie ze szkół przedmiotu „wychowanie do życia w rodzinie” i zastąpienie go realizowaną w ramach edukacji zdrowotnej permisywną edukacją seksualną. Działanie to wyczerpuje wszystkie wymienione wyżej zarzuty niekompetencji i zaniedbań, odbierając władzom oświatowym społeczną i polityczną wiarygodność.

Uderzenie w dobro uczniów i rodzin zostało udokumentowane w opiniach specjalistów z zakresu pedagogiki, psychologii, medycyny i dziedzin pokrewnych, złożonych w ramach konsultacji publicznych dotyczących projektów rozporządzeń wprowadzających do postawy programowej edukację zdrowotną i usuwających z niej zajęcia wychowania do życia w rodzinie. Mowa m.in. o „Uwagach do projektów rozporządzeń Ministra Edukacji dotyczących likwidacji wychowania do życia w rodzinie i wprowadzenia do szkół przedmiotu edukacja zdrowotna” Koalicji na Rzecz Ocalenia Polskiej Szkoły, „Opinii eksperckiej Instytutu Profilaktyki Zintegrowanej w sprawie projektu rozporządzenia Ministra Edukacji z dn. 29 października 2024 г. dotyczącego uchylenia zajęć „Wychowanie do życia w rodzinie” i wdrożenia nowego przedmiotu, „Edukacja zdrowotna” (…)” czy „Stanowisku Katolickich Stowarzyszeń Medycznych wobec prób wdrożenia systemowej deprawacji seksualnej dzieci w polskich szkołach”. Dokumenty te uznają za wielce szkodliwe traktowanie edukacji seksualnej w sposób wyizolowany podczas wychowywania dzieci i młodzieży do dorosłego życia, w tym życia rodzinnego. Niestety jedynie niewielka część krytycznych i merytorycznych uwag została przez projektodawców uwzględniona.

Uderzenie w przyszłość państwa polskiego wiąże się z kryzysem demograficznym i wachlarzem problemów rodzących się z niezastępowalności pokoleń. Walka z kryzysem wymaga od państwa prowadzenia intensywnej polityki prorodzinnej, w tym prorodzinnej i pronatalistycznej edukacji. Zastąpienie wychowania do życia w rodzinie edukacją seksualną, deprecjonującą rodzinę i jej funkcję prokreacyjną, uderza w polską rację stanu.

Nierespektowanie hierarchii aktów prawa dotyczy kształtu rozporządzeń wprowadzających do podstawy programowej kształcenia ogólnego nowy model edukacji seksualnej. Model ten pozostaje w sprzeczności z art. 18 Konstytucji RP, który stanowi, iż „Małżeństwo jako związek kobiety i mężczyzny, rodzina, macierzyństwo i rodzicielstwo znajdują się pod ochroną i opieką Rzeczypospolitej Polskiej”. Sprzeczność dotyczy także delegacji ustawowej. Rozporządzenia nie przekazują informacji dotyczących zasad świadomego i odpowiedzialnego rodzicielstwa oraz wartości życia w fazie prenatalnej, do czego zobowiązuje art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży. Ponadto nowe treści programowe deprecjonują wartość trwałego, stabilnego małżeństwa i rodziny w życiu społecznym.

Lekceważenie badań naukowych uwidocznione jest w nieuwzględnieniu analizy i oceny dotychczasowego stanu edukacji seksualnej w Polsce. Dobór treści przez autorów podstawy programowej odpowiada tematyce popularnej w programach innych krajów, z pominięciem zarówno różnic kulturowych, jak i skutków społecznych programów. Autorzy nie korzystają z międzynarodowych badań i statystyk porównawczych, dotyczących chorób wenerycznych czy stabilności życia rodzinnego. Dystansują się od polskich badań w zakresie profilaktyki problemów dzieci i młodzieży, w tym przeprowadzonych przez Instytut Badań Edukacyjnych w latach 2014-2015 oraz badań publikowanych przez Instytut Profilaktyki Zintegrowanej. Pomijają zasadniczy w tym temacie raport z badań Instytutu Badań Edukacyjnych z 2015 roku, który jest wciąż poważną diagnozą zajęć wychowania do życia w rodzinie, jak też potrzeb rodziców i samej młodzieży w obszarze wspierania rozwoju psychoseksualnego.

Lekceważenie opinii rodziców przejawia się w podejściu Minister Edukacji do rzesz ludzi jednoczących się w ostatnich miesiącach, w wielu miastach Polski, na protestach i demonstracjach pod wspólnym hasłem „TAK dla edukacji, NIE dla deprawacji!” oraz masowo wysyłających sprzeciwy do Ministerstwa Edukacji Narodowej wobec wdrażanej permisywnej edukacji seksualnej. Niechęć do prowadzenia przez MEN merytorycznej dyskusji z osobami przeciwnymi zmianom, a nawet podejmowanie prób ich publicznego dezawuowania, ujawnia zarówno brak kierowania się zasadami demokratycznymi w resorcie, jak też brak dobrego obyczaju.

W zaistniałej sytuacji, wyczerpawszy liczne, rzeczowe argumenty, które nie doprowadziły do porozumienia z przedstawicielami resortu edukacji, Koalicja na Rzecz Ocalenia Polskiej Szkoły, zrzeszająca ponad 80 organizacji pozarządowych, uznaje za nielegalne ministerialne rozporządzenia, wprowadzające do podstawy programowej model permisywnej edukacji seksualnej w miejsce zajęć wychowania do życia w rodzinie. Rozporządzenia te naruszają bowiem zapisy Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, są sprzeczne z delegacją ustawową, a nade wszystko wprowadzają do szkół treści szkodliwe dla dziecka, rodziny oraz całego Narodu.

CZYTAJ WIĘCEJ: NASZ WYWIAD. Magdalena Czarnik: Trzeba pokazać, że w tym pięknym tęczowym pudełeczku jest trucizna dla naszych dzieci