W środę w godzinach późnowieczornych w Krakowie zmarł rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Białkiewicz. Musimy pożegnać Jego Magnificencję Rektora w połowie rektorskiej służby - przekazała w czwartek uczelnia.

Musimy pożegnać Jego Magnificencję Rektora w połowie rektorskiej służby, w momencie naukowego i inwestycyjnego rozkwitu Politechniki, do którego tak mocno się przyczynił. Ciężko się z tym pogodzić. Tracimy nie tylko Rektora, ale też dociekliwego naukowca o ogromnej wiedzy, cenionego dydaktyka, utalentowanego twórcę

— podkreślił w imieniu Kolegium Rektorskiego oraz pracowników i studentów PK prof. Dariusz Bogdał, prorektor ds. nauki uczelni, cytowany w komunikacie przesłanym przez uczelnię.

Z uczelnią Andrzej Białkiewicz był związany przez blisko 50 lat, od wkroczenia w jej mury jako student architektury. Funkcję rektora sprawował od września 2020 r. Wcześniej był prorektorem Politechniki dwóch kadencji i wieloletnim kierownikiem Katedry Rysunku, Malarstwa i Rzeźby na Wydziale Architektury PK.

Przede wszystkim tracimy jednak bliskiego nam towarzysza w akademickim życiu, człowieka niezwykłej pracowitości, skromności i życzliwości, pokładającego wielką ufność w ludziach. Dla współpracowników i podwładnych, ale też dla studentów - zawsze wyrozumiałego, obdarzającego każdego szacunkiem. Jego odejście to ogromna strata nie tylko dla naszej uczelni, ale także dla środowiska akademickiego Krakowa i Małopolski, a także świata polskiej nauki i architektury

— dodał Dariusz Bogdał.

W centrum była architektura

Prof. Andrzej Białkiewicz urodził się 13 czerwca 1954 r. w Czeladzi. W 1978 roku ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej i rozpoczął pracę w Zakładzie Rysunku, Malarstwa i Rzeźby na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Kierował nim w latach 2011-2020. W 1987 r. uzyskał stopień doktora nauk technicznych na podstawie rozprawy poświęconej architekturze okresu międzywojennego i zagadnieniom konserwatorskim. Dysertacja stanowiła punkt wyjścia do dalszych prac badawczych i nawiązania międzynarodowych kontaktów naukowych.

W 2005 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych na podstawie pracy pt. „Rola rysunku w warsztacie architekta. Szkoła krakowska w kontekście dokonań wybranych uczelni europejskich i polskich”. Tytuł profesora nauk technicznych otrzymał w 2018 r. Jego książka profesorska poświęcona była zmianom użytkowania obiektów sakralnych („Adaptive Reuse of Sacred Buildings”). 8 lipca 2020 r. prof. Andrzej Białkiewicz został wybrany na rektora Politechniki Krakowskiej. Objął funkcję 1 września 2020 r. Wcześniej – w latach 2012-2020 - był prorektorem uczelni do spraw ogólnych, odpowiedzialnym m.in. za inwestycje, rozwój infrastruktury badawczej i dydaktycznej oraz współpracę z otoczeniem samorządowym i gospodarczym.

Główne obszary zainteresowań badawczych prof. Białkiewicza dotyczyły teorii architektury współczesnej, a zwłaszcza architektury modernistycznej, roli rysunku w działalności architektów, zachowania dziedzictwa architektonicznego, procesów nadawania zabytkom architektury współczesnych funkcji, w tym zjawiska desakralizacji obiektów zabytkowych. Jest autorem lub współautorem ok. 140 publikacji naukowych w czasopismach krajowych i międzynarodowych oraz 3 monografii. Był wielokrotnym laureatem dorocznych Nagród Rektora PK za działalność naukową, dydaktyczną i organizacyjną, odznaczonym Honorową Odznaką PK. Brał czynny udział w krajowej i międzynarodowej współpracy naukowo-dydaktycznej. Występował na licznych konferencjach naukowych, m.in. w Nowym Jorku, Cottbus, Budapeszcie, Barcelonie, Florencji, Moskwie, Mexico City, Stambule, Kolonii, Quebecu, Singapurze, Xian, Bangkoku, Atenach. Współpracował z uczelniami zagranicznymi m.in. z Włoch, Niemiec, Austrii.

Pracę badawczą i dydaktyczną w obszarze architektury i konserwacji zabytków łączył z bogatą praktyką architektoniczną. Jest autorem lub współautorem ponad 180 zrealizowanych projektów architektonicznych i architektoniczno-konserwatorskich (m.in. w Krakowie, Warszawie, Rzeszowie, Łodzi, Częstochowie, Inowrocławiu, Włodawie, Dąbrowie Górniczej, Dębicy, Sosnowcu, Wolbromiu, Zakopanem, Lublinie), w tym ponad 50 realizacji kościołów i założeń sakralnych w Polsce (największe to kościół z zespołem klasztornym oo. Paulinów w Toruniu), a także na Ukrainie, Łotwie, w Kamerunie, na Węgrzech, Chorwacji, Republice Południowej Afryki, Słowacji. Znaczącym kierunkiem jego działań architektonicznych były realizacje konserwatorskie, m.in. na Jasnej Górze w Częstochowie i Skałce w Krakowie.

Ważnym obszarem działalności akademickiej prof. Andrzeja Białkiewicza była dydaktyka w zakresie obrazowania architektury i tworzenia jej reprezentacji, projektowania, konserwacji zabytków i historii sztuki. Był wykładowcą cenionym i lubianym przez studentów Politechniki Krakowskiej, opiekunem licznych plenerów malarskich i rysunkowych. Jest promotorem kilku prac doktorskich, licznych dyplomów magisterskich, uczestniczył w roli recenzenta w postępowaniach o nadanie stopnia doktora, doktora habilitowanego i tytułu profesora. Jako wykładowca współpracował w przeszłości także z Wyższą Szkołą Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie (1997-2012) oraz z Wyższą Szkołą Przedsiębiorczości i Administracji w Lublinie (2010-2012).

Prof. Andrzej Białkiewicz był członkiem międzynarodowych stowarzyszeń działających w obszarze ochrony dziedzictwa kulturowego, takich jak: ICOMOS, DOCOMOMO, ReUSO. Był też członkiem branżowych organizacji architektonicznych i budowlanych: SARP, MOIA, Rady Naukowej Galicyjskiej Izby Budownictwa, a także członkiem Międzynarodowego Instytutu ds. Edukacji Inżynierów WIETE w Melbourne. Zasiadał w Radzie do spraw Środowiska, Energii i Zasobów Naturalnych przy prezydencie RP oraz Społecznym Komitecie Odnowy Zabytków Krakowa. Był rzeczoznawcą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie ochrony zabytków, a także członkiem zespołu ekspertów Narodowego Instytutu Architektury i Urbanistyki.

olnk/PAP