Jak bardzo są potrzebni – był o tym przekonany marszałek Józef Piłsudski. Po odzyskaniu niepodległości nadał powstańcom styczniowym status weteranów, przyznał wsparcie finansowe, mundury i postawił ich na piedestale.

Starcy z siwymi brodami uczestniczyli w uroczystościach państwowych i jeździli od szkoły do szkoły, by spotykać się z młodzieżą.

Dwie w tym były zacne myśli. Pierwsza to taka, by zadośćuczynić sprawiedliwości oraz uznać faktycznych żołnierzy bijących się o wolność w ramach nieformalnych przecież oddziałów powstańczych za pełnoprawnych przedstawicieli Wojska Polskiego. Innymi słowy, by to, czemu usiłowali zaprzeczyć zaborcy, uznać za w pełni polskie, obywatelskie, państwowe.

Druga zaś taka, iż weterani byli bardzo potrzebni – kształtowali młode pokolenie, przekazywali ducha, byli wychowawcami, pomnikami z krwi i kości, łącznikami z czasem minionym i z minionymi bohaterskimi pokoleniami. …