Między wolnością a dobrem wspólnym. Gdy siła pandemii osłabła, a szczepionka stała się dostępna, nagle pojawiły się zaciekłe podziały

W przeciwieństwie do krajów zachodnich, gdzie segregacja covidowa stała się faktem – od rozdzielania szczepionych i nieszczepionych w restauracjach, na koncertach, w zakładach pracy, a nawet w kościołach – Polska prowadzi obecnie walkę z pandemią bez uciekania się do tak radykalnych metod. Czy słusznie?

Kiedy w maju br. w Sejmie zaczął pracę Parlamentarny Zespół ds. Sanitaryzmu, w internecie pojawiły się komentarze ludzi, którzy, jak napisali, „musieli wygooglować”, co oznacza to słowo.

Przewodnicząca nowego zespołu poseł Anna Maria Siarkowska z klubu Prawo i Sprawiedliwość odpowiedziała im, publikując definicję tego terminu w mediach społecznościowych:

Sanitaryzm to doktryna polityczna, której założeniem jest podporządkowanie życia społecznego, politycznego, gospodarczego, religijnego, a nawet prywatnego walce z epidemią. W myśl tej doktryny, największym zagrożeniem dla człowieka jest właśnie epidemia…