Dwory, będące emanacją naszej kultury i historii, stanowiły przez setki lat jedną z charakterystycznych cech polskiego krajobrazu wyróżniających go na tle pozostałych państw europejskich.

Pierwotnie wznoszono je jako gniazda rycerskie o funkcji obronnej, a od połowy XVII w. stały się rezydencjami budowanymi przez właścicieli ziemskich. Poza zasadniczym zadaniem w postaci ośrodków gospodarowania na roli były ośrodkami kultury i ostoją naszych tradycji narodowych.

Do 1939 r. w granicach II Rzeczypospolitej istniało kilkanaście tysięcy dworów. Po II wojnie światowej zrujnowanych zostało co najmniej 9 tys. z nich. Po 1945 r. ani jeden dwór nie pozostał w rękach przedwojennych właścicieli z przynależną mu ziemią i gospodarczym zapleczem. Wielu ziemian zostało zamordowanych przez…