Należę do narodu o trudnej i złożonej historii - Chorwatów.

Po stuleciach spędzonych w monarchii austro-węgierskiej (czasem z większą, a czasem mniejszą autonomią), po I wojnie światowej staliśmy się częścią Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców. Bardzo szybko poczuliśmy, że monarchia rządzona przez serbskie elity polityczne jest dla nas więzieniem. Chorwaci w tej monarchii byli dyskryminowani politycznie, kulturowo i religijnie.

Drugą wojnę światową „powitaliśmy” podzieleni. W kwietniu 1941 r. w Zagrzebiu powstało Niezależne Państwo Chorwackie, rząd kolaboracyjny kierowany przez ustaszy, członków ruchu politycznego na rzecz niepodległości Chorwacji. Wielu Chorwatów poparło wtedy ideę niepodległości Chorwacji, ale nigdy nie zaakceptowało ideologii ustaszy. Jeszcze bardziej zdystansowali się od NDH po tym, jak stało się jasne, że reżim ustaszy popełnia zbrodnie na Żydach i Serbach.

Część Chorwatów dołączyła do partyzantów Josipa Broza Tito. Byli to głównie komuniści, ale nie tylko. Wiem o czym mówię, bo mój dziadek, który był politykiem w Chorwackiej Partii Ludowej Stjepana Radicia, zginął jako partyzant. Nigdy jednak nie wstąpił do partii.

Poczucie winy za zbrodnie ustaszy towarzyszyło Chorwatom przez następnych kilkadziesiąt lat. Komunistyczny reżim Tito, ponownie zdominowany politycznie przez Serbów, często przedstawiał Chorwatów jako „ludobójczy naród”. Zwłaszcza wtedy, gdy okazywali pragnienie większej autonomii w Jugosławii.

Komuniści narzucali Chorwatom obraz zbrodniarzy, mimo że większość z nas nigdy nie zaakceptowała ideologii totalitarnej i odcięła się od zbrodni ustaszy, a wielu, jak już wspomniałem, walczyła w partyzantce i z ustaszami i Niemcami (jednym z nich był m.in. pierwszy prezydent Chorwacji Franjo Tuđman).

Była to „pedagogika wstydu”, przeznaczona dla nas, Chorwatów.

W tym kontekście doskonale rozumiem wspomniany wyżej termin, który do polskej publicystyki wprowadził Bronisław Wildstein.

Kompletnie jednak nie potrafię zrozumieć, jak to możliwe, że są Polacy skłonni zaakceptować kłamstwa historyczne, które szerzą zwolennicy „pedagogiki wstydu”.

Mogę zrozumieć nas Chorwatów, którzy stworzyli państwo kolaboracyjne i popełniali zbrodnie. Chociaż ustasze nie są ruchem autentycznie chorwackim, ani w sensie politycznym ani duchowym, ich zbrodnie są faktem.

Ale wy Polacy?

Wy, którzy straciliście 6 milionów ludzi podczas II wojny światowej? Wy, którzy wyraźnie sprzeciwiliście się złu dwóch totalitaryzmów – zachodniego i wschodniego. Wy, którzy jako naród macie najwięcej „Sprawiedliwych spośród narodów świata”, skąd pochodzi rodzina Ulmów i Kowalskich? Wy, którzy walczyliście w Powstaniu Warszawskim? Wy, naród, któremu Niemcy zniszczyli kraj, a Sowieci skutecznie kontynuowali to zadanie przez kolejnych 40 lat? Ten sam naród, który rozpoczął falę upadku komunizmu w Europie?

Kogo, wy Polacy musicie przeprosić? Kto ma was prawo zawstydzić?

Nie jestem naiwny i wiem, że w polskiej historii można znaleźć ciemne karty. Ale to margines. Większość księgi, jeśli posługujemy się tą metaforą tworzy spójny, piękny i dominujący obraz.

Jestem dumny z bycia Chorwatem i zawsze będę. Ale są chwile, kiedy szczerze zazdroszczę Polakom ich historii. Nie ma narodu, który w swojej nowej historii tak wyraźnie stanął po stronie dobra i sprzeciwił się złu. I nie jest to przesada, ale prosta prawda. Prawda, która często przysparzała Polakom cierpienia.

I dlatego, powtarzam, nie rozumiem, że ktoś w Polsce może choć przez chwilę poważnie potraktować Adama Michnika, który próbuje zawstydzić Polaków i to 1 września, w dniu rozpoczęcia tragedii polskiego narodu.

CZYTAJ WIĘCEJ: Haniebne słowa Michnika na Campusie Polska. Naczelny „GW” kpi z reparacji i mówi: „zes…ie się”. Padło też pytanie o zakonnicę. WIDEO

„Jeśli któryś naród ma prawo do dumy z własnej historii, zwłaszcza tej najnowszej, to właśnie Polacy. Jeśli nie my, to kto?”

— napisał Jacek Karnowski.

CZYTAJ TAKŻE: Jacek Karnowski: Kto, jeśli nie Polacy, może być dumny z własnej historii? Kto w Europie zachował się lepiej? „Michnik nie mógł wybrać gorszej daty”

Naprawdę, jeśli nie wy, to kto?

Jeśli Polacy, mają się wstydzić swojej historii, nie będzie już ani jednego narodu, który mógłby być dumny ze swojej.

A ci, którzy atakują Polaków, tak jak Adam Michnik, dobrze o tym wiedzą.