Czas jest nieodłącznym towarzyszem naszego życia. Jest jak powietrze – niezbędny do życia, każdego życia.

Są koncepcje, głównie filozoficzne, głoszące, że czas jest subiektywnym abstraktem wytworzonym przez człowieka. Czyli że czas sobie po prostu wymyśliliśmy i w dodatku na tyle ciekawie, że tego swojego wymysłu nie potrafimy do końca zrozumieć. Trochę jak malarz, spod którego pędzla wyszedł obraz, w którym „coś jest”, coś przykuwa uwagę, ale on nie potrafi tego nazwać, a tym bardziej zdefiniować. Ale też są i takie ujęcia czasu, które widzą w nim zjawisko nadprzyrodzone, niezależne od woli człowieka i nie przez niego stworzone. A niektóre z tych teorii głoszą, że to Bóg, stwarzając świat, stworzył czas. Jedno i drugie stanowisko nie jest w stanie wygenerować pełnego zrozumienia tego fenomenu i każda próba jego definiowania jest niepełna i wysoce umowna.…