Dzięki staraniom fundacji „Nowy Nazaret”, prowadzonej przez Marię Binkiewicz, 650 dzieci spoczęło w 350 trumienkach na cmentarzu parafialnym w Gończycach. To największy pogrzeb nienarodzonych dzieci w Europie.

CZYTAJ RÓWNIEŻ:

-Przerażająca bezduszność zwolenniczek aborcji! „Mniej patosu, aborcję się robi”; „Ja po swojej aborcji zjadłam całą zimną pizzę”. WIDEO

-Poruszające świadectwo niepełnosprawnej 16-latki ws. aborcji: „Jesteśmy wdzięczni Bogu za każdy przeżyty dzień”

Większość dzieci - ofiar aborcji i samoistnych poronień, pochodziło z warszawskich szpitali. Na chrześcijański pogrzeb niektóre z nich czekały nawet od siedmiu lat, zanurzone w formalinie. Można powiedzieć, że miały szczęście, ponieważ nie trafiły do spalarni jako medyczne odpady – taki bowiem los czeka ciała dzieci, które straciły życie przed przyjściem na świat.

Inicjatorom tego pięknego gestu sprzyjało obowiązujące w Polsce prawo, ponieważ zgodnie z jego literą, jeżeli po ciało nie zgłoszą się bliscy, może o nie wystąpić każdy obywatel.

Kiedy w prosektorium szykowaliśmy te dzieci do uroczystości pogrzebowej, każde z nich brałam na ręce, umyte owijałam w pieluszkę. Widziałam wśród nich wiele pięknych zdrowych dzieci, choć były oczywiście także chore, z widocznym rozszczepem kręgosłupa i innymi wadami. Były także dzieci z Zespołem Downa, w tym wiele rozczłonkowanych w wyniku aborcji. Na wielu maleńkich twarzyczkach widać było grymas ogromnego bólu

— mówiła Maria Binkiewicz w rozmowie z portalem gosc.pl.

Myślałam tylko, kim mogłyby być, gdyby dane było im żyć

— dodała.

„Dzieci te mają prawo do godnego pogrzebu”

Mszy św. pogrzebowej we wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Guadalupe, patronki życia poczętego, przewodniczył biskup siedlecki, Kazimierz Gurda.

Dzieci te mają prawo do godnego pogrzebu. W oczach Boga są one osobami, których imiona zostały zapisane w Księdze Życia. Bogu dziękujemy za historię ich życia, którą rozpoczęły w chwili poczęcia w łonie matek. Zakończona w ciągu kilku miesięcy, jeszcze przed narodzeniem nie oznacza, że przestały istnieć. Życie człowieka zmienia się, ale nie kończy. Ich życie trwa, Bóg przedłużył je na całą wieczność. To najwspanialsza informacja

— mówił w homilii biskup.

Dzieci spoczęły na cmentarzu parafialnym w Gończycach. Trumienki nieśli parafianie oraz lekarze i pielęgniarki, którzy przyjechali do Gończyc na uroczystości pogrzebowe. Grób, w którym spoczęły dzieci ma w niedługiej przyszłości zostać otoczony różańcem z polnych kamieni, na którym rodzice będą mogli wypisać ich imiona.

Po raz pierwszy zbiorowy pochówek takich dzieci odbył się 15 lat temu w parafii św. Katarzyny na warszawskim Służewiu.

aw/gosc.pl