Pokaz solidarności z aktywistami LGBT+ przybiera coraz bardziej absurdalne formy. Z jednej strony to poprawność polityczna posunięta go granic możliwości, z drugiej przy okazji manifestacji z tęczowymi flagami mamy do czynienia z manipulacjami. I tak Stanisław Soyka zrobił sobie zdjęcie z tęczową flagą z „Gazety Wyborczej” i ogłosił: „Dziękuję Bogu, że tęczy na niebie nie sposób spalić”.

CZYTAJ TEŻ:

-Totalna histeria! „GW” pełną parą promuje ideologię LGBT. Publikuje tęczowy plakat, a Gruszczyński pisze: „Ta władza boi się tłumu”

-Marzena Nykiel: Dlaczego tęczowa rewolucja idzie z takim impetem? Bo oddaliśmy popkulturę lewicy. Zmiana kursu to kluczowe zadanie tej kadencji

-Ich książki są na listach lektur! Twórcy wspierają społeczność LGBT: „Droga tęczowa społeczności! Osoby LGBT+ nie jesteście same!”

Tęczowa manifestacja Soyki

Środowiska LGBT próbują przeprogramować nasze myślenie i zawłaszczyć nasze symbole. Ważną rolę w tym procesie pełni tęczowa flaga, której autorem jest aktywista gejowski Gilbert Baker. Nie ma ona nic wspólnego ze świętym symbolem przymierza zawartego przez Boga z ludźmi. Dla działaczy i sympatyków LGBT nie ma to jednak znaczenia.

Tęczę obiecał Bóg Ojcu Noe po tym, jak potop ustąpił. Tęcza to znak przymierza między Bogiem i ludźmi. Tyle mówi Biblia. A ja dziękuję Bogu za to, że tej tęczy na niebie nie sposób spalić, zniszczyć czy też użyć do stygmatyzowania, do poniżania innych

—napisał Stanisław Soyka.

Artysta pozuje też do zdjęcia z z tęczowym plakatem, który został dołączony do „Gazety Wyborczej”.

Tęcza pojawiająca się na symbolach religijnych nie ma nic wspólnego z symbolami homoseksualnymi. Tęczową flagę, symbol ruchu LGBT zaprojektował w 1978 r. amerykański aktywista gejowski Gilbert Baker. Pierwotnie flaga miał osiem kolorów. Po raz pierwszy zaprezentowano ją na  Paradzie Dnia Wolności Gejowskiej (Gay Freedom Day Parade) w San Francisco w czerwcu 1978 r. Później ilość kolorów na fladze ograniczono do siedmiu. Obecnie kolorów na fladze LGBT+ jest sześć.

aes