Gdyby ludzie zobaczyli, jak chorzy na COVID-19 walczą o każdy oddech, nie podejmowaliby ryzykownych zachowań. Tak uważają ci, którzy ciężko przeszli infekcję. Im więcej wiemy o koronawirusie, tym bardziej mamy powody, by się go obawiać. Maja Narbutt na łamach tygodnika „Sieci” opisuje szczegółowo przypadek mężczyzny, który zachorował na koronawirusa.

We wstępie przypomina:

Kiedy kilka tygodni temu 29-letni minister środowiska Michał Woś ujawnił, że zachorował na koronawirusa i trafił do szpitala, wielu było zdziwionych. Uważano, że koronawirus jest groźny przede wszystkim dla ludzi starszych, z chorobami współistniejącymi. Od tego czasu zmieniło się sporo. Minister Woś wyzdrowiał i jako ozdrowieniec oddał osocze, które ma pomóc chorym w zwalczeniu infekcji. Coraz powszechniejsza jest też wiedza, że koronawirus może być śmiertelnie niebezpieczny dla ludzi w każdym wieku.

Autorka przytacza przypadek 47-letniego Roberta, który…

ciężko przechorował infekcję koronawirusem. Zetknął się ze skrajnie wrogą reakcją mieszkańców swojej miejscowości. On i jego partnerka byli pierwszymi chorymi w Kalwarii Zebrzydowskiej, informacje o zakażeniu pojawiły się na lokalnych portalach […]. Ta historia tłumaczy, dlaczego w mediach relacje osób, które chorowały na koronawirusa, prawie się nie pojawiają […]. Relacja Roberta jest wyjątkowa: przeszedł chorobę bardzo ciężko. Wydawało się wręcz, że może być jedną z osób, które uwzględni się w ponurej statystyce ofiar wirusa.

Narbutt zaznacza:

Wszystko wskazywało na to, że nie powinien przechodzić infekcji COVID-19 tak ciężko. Nie tylko z uwagi na wiek, lecz przede wszystkim ze względu na ponadprzeciętną wydolność organizmu i sprawność fizyczną. Były żołnierz zawodowy, który odbył misję w Afganistanie i Iraku, skoczek spadochronowy i instruktor strzelectwa oraz narciarstwa, był w doskonałej formie. Jednak bardzo szybko się okazało, że choroba postępuje błyskawicznie […]. Podobny przebieg choroby zdarza się dość często – choremu wydaje się, że najgorsze ma już za sobą. I właśnie wtedy następuje piorunujący i niekiedy śmiertelny atak koronawirusa, który zajmuje i pustoszy płuca.

Autorka opisuje, co mężczyzna widział w szpitalu:

Nigdy nie zapomni tego, co działo się na tej sali. Niektórych pacjentów zasłaniały parawany, innych mógł zobaczyć. Trudno mu wymazać z pamięci pewne obrazy, będą już go prześladować. Nie chce podawać szczegółów, jednak o tym, jak wyglądają i co czują krytycznie chorzy na koronawirusa, mówili już lekarze – pacjenci puchną, sinieją i mają wrażenie, jakby byli duszeni pętlą lub znajdowali się pod wodą. W początkowym okresie chory ma też pełną świadomość, podaje mu się więc środki farmakologiczne, które mają zmniejszyć aktywność układu nerwowego. Czasem nie można zrobić nic więcej.

Cytuje jego słowa:

Gdyby ludzie zobaczyli, jak chorzy walczą o oddech, nie podejmowaliby ryzykownych zachowań. Myślę, że gdyby zrobiono telewizyjną transmisję z tej sali, to niektórzy wreszcie zrozumieliby, czym jest ta choroba. Zrobiliby wszystko, by uniknąć zakażenia

—uważa Robert.

Autorka zauważa:

Pozostaje pytanie, które dotyczy wszystkich chorych po ciężkiej infekcji COVID-19: czy uda się odzyskać pełnię zdrowia […]. Infekcja COVID-19 jest tak nowa, że lekarze działają trochę po omacku – dopiero obserwują i raportują nieoczekiwane skutki działania koronawirusa. Wiadomo już, że może zaatakować nie tylko układ oddechowy, ale także serce i wątrobę, pojawiają się też hipotezy, że działa na układ nerwowy. Ciągle nie są oczywiste podstawowe fakty – nawet to, czy przejście infekcji COVID-19 oznacza nabranie odporności na nowe zakażenie i czy ta odporność jest trwała.

Więcej w najnowszym numerze „Sieci”, w sprzedaży od 27 kwietnia br., także w formie e-wydania – polecamy tę formę lektury, by przeczytać bieżące wydanie tygodnika, nie trzeba przecież wychodzić z domu, wystarczy kliknąć TUTAJ.

Zapraszamy też do subskrypcji tygodnika w Sieci Przyjaciół – www.siecprzyjaciol.pl  i oglądania ciekawych audycji telewizji wPolsce.pl.

KK