„Hurra! Dostałem się na wymarzone studia!!! Od października będę studentem medycyny. Zawsze o tym marzyłem. Rodzice są ze mnie dumni. Szczęście mnie przepełnia. Będę mógł pomagać i dzielić się zdobytą wiedzą. To cudowne uczucie. Muszę podzielić się ze wszystkimi tą fantastyczną informacją!”

Pełne zadowolenie. Czysta, nieskrępowana euforia.

Sześć lat później optymizmu już znacznie mniej. Pojawiają się obawy… i świadomość konieczności odnalezienia w otaczającej rzeczywistości.

„Zaczynam staż. Uczyłem się bardzo dużo. Sumiennie przykładałem się do wszystkich zajęć i egzaminów. Zdałem LEK. Jestem jednak pełen obaw… wątpliwości. Czy sobie poradzę? Czy jestem dobrze przygotowany? Starsi koledzy i koleżanki mówią, że dopiero na stażu, gdy zaczyna się praktyka, okazuje się niejednokrotnie, że wiemy dużo, ale umiemy mało. Po sześciu latach studiów nie mam pewności, czy mógłbym wziąć odpowiedzialność za swoje decyzje i działania. Pewnie dlatego wyślą mnie w pierwszej kolejności do papierkowej roboty. A niech to… trzeba to jakoś przetrwać… W końcu nikt nie obiecywał, że będzie łatwo”.

To niestety typowe refleksje wielu absolwentów, którzy każdego roku opuszczają mury uczelni medycznych. A trzeba się śpieszyć z podjęciem normalnej praktyki lekarskiej. Przecież w ciągu 10 lat połowa nabytej przez nas wiedzy dezaktualizuje się i to na dwa sposoby. Z jednej strony czyni ją bezużyteczną postęp wiedzy i technologii medycznych, które wymagają od lekarza wiedzy i umiejętności wykorzystania nowoczesnych możliwości do odpowiedniego diagnozowania i leczenia chorych. Z drugiej strony zmieniają się postawy i potrzeby pacjentów. Stają się coraz bardziej świadomi i „wyedukowani”. Zyskują coraz szerszy dostęp do informacji i wiedzy medycznej. Coraz częściej chcą być traktowani jak partnerzy lekarzy. To świetnie, bo przecież od świadomego przestrzegania zaleceń lekarskich w wielu sytuacjach zależy skuteczność lekarskiej terapii.

Generalnie świat, w którym lekarze pracują, a pacjenci chorują zmienia się nad wyraz dynamicznie. Trudno dziś wyobrazić sobie, jak będzie wyglądała praktyka lekarska za 20, 30 lat. A przecież wielu spośród dzisiejszych medyków będzie wówczas wciąż aktywnych zawodowo. Dzisiaj studia medyczne rozpoczynają przedstawiciele pokolenia Z, którzy leczyć będą chorych z pokolenia baby boomers i pokolenia X. Ważne, by potrafili odnaleźć się w stale zmieniającym się świecie i porozumiewać się z pacjentami, których potrzeby i oczekiwania zmieniają się równie szybko.

Wyzwaniom współczesności powinno sprostać nowoczesne kształcenie przyszłych lekarzy. To przekonanie stało się fundamentem, na którym Centrum Doskonalenia Edukacji Medycznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego buduje strukturę mającą na celu unowocześnienie i poprawę jakości edukacji medycznej.

Dzięki uzyskanemu dofinansowaniu, w ramach projektu Zintegrowane Programy Uczelni, CDEM WUM zintensyfikowało działania na rzecz unowocześnienia i przystosowania kształcenia do współczesnych potrzeb oraz wymagań edukacji medycznej.

CDEM WUM jest jednostką skupiającą w swojej strukturze Biuro Jakości i Innowacyjności Kształcenia, Centrum Symulacji Medycznych oraz Biuro Projektów Dydaktycznych, których zadaniem jest poprawa jakości kształcenia.

Podstawowym celem CDEM WUM jest modyfikacja programów kształcenia w taki sposób, by z jednej strony studenci mogli bardziej efektywnie nabywać kwalifikacje i byli lepiej przygotowani do wymagań współczesnego rynku pracy, z drugiej zaś strony, by ułatwić nauczycielom akademickim uzyskiwanie efektów kształcenia w nowoczesny sposób, dostosowany do potrzeb współczesnych studentów, jak również dający satysfakcję z przywileju, jakim jest możliwość przekazywania wiedzy oraz kształtowania postaw etycznych i zawodowych.

Dzięki działaniom realizowanym w ramach CDEM WUM w procesie kształcenia zostaną zintensyfikowane kroki na rzecz rozwoju i promowania nowoczesnych technologii jak e-learning, VR czy rozszerzona rzeczywistość. Programy kształcenia będą modyfikowane tak, by położyć większy nacisk na umiejętność wykorzystania wiedzy w praktyce i rozwój umiejętności zarówno technicznych, praktycznych, jak i komunikacyjnych, niezbędnych lekarzowi już od pierwszych dni pracy. Rozwijanie umiejętności praktycznych zostanie wzmocnione poprzez bardzo intensywny rozwój metod symulacyjnych przy współpracy z Centrum Symulacji Medycznych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Szeroka oferta zajęć fakultatywnych pozwoli studentom uzupełnić swoje przygotowanie o umiejętności, które dadzą im szansę skuteczniej leczyć pacjentów i to zgodnie z ich preferencjami i zainteresowaniami.

Jako, że nieodłącznym elementem kształcenia jest sprawdzanie nabytej wiedzy i umiejętności, do zadań CDEM WUM będzie należało również wspieranie działań rzetelnie i trafnie weryfikujących efekty kształcenia. Pozwoli to studentom łatwiej przejść do kolejnego etapu studiów, pokaże im bowiem w jakim stopniu przyswoili wymaganą od nich wiedzę i  umiejętności.

CDEM WUM będzie także wspierało nauczycieli w przygotowaniu i przeprowadzeniu egzaminów OSCE. Trudno wyobrazić sobie współczesną edukację, która zamyka się w murach jednej uczelni. Mając to na uwadze, perspektywicznym celem CDEM WUM jest również umiędzynarodowienie kształcenia lekarzy.

Po co to wszystko? Cel CDEM WUM jest oczywisty. Należy zrobić wszystko, by studenci efektywniej się uczyli czerpiąc z nauki radość, a nauczyciele mieli komfortowe warunki do wykonywania swojej pracy i odczuwali satysfakcję z możliwości dzielenia się swoją wiedzą. Generalnie zaś, by ziścił się sen nas wszystkich (jako że wszyscy staniemy się kiedyś pacjentami), że znaleźliśmy się wreszcie pod opieką wysoko wykwalifikowanego specjalisty, posiadającego odpowiednią wiedzę merytoryczną i praktyczną, jak również potrafiącego rozmawiać z chorym, budować z nim relację opartą na zaufaniu, zrozumieniu i empatii.