W 2018 r. w polskich szpitalach przeprowadzono 1076 zabiegów przerwania ciąży, w zdecydowanej większości z powodu upośledzenia lub choroby płodu – wynika z danych przekazanych PAP przez Ministerstwo Zdrowia. Najwięcej aborcji wykonano na Mazowszu, żadnego zabiegu nie zanotowano na Podkarpaciu.

Z danych MZ wynika, że w 2018 roku w szpitalach przeprowadzono 1076 zabiegów przerwania ciąży. Dla porównania, rok wcześniej takich zabiegów przeprowadzono 1057 (ponadto cztery aborcje wykonano w szpitalach MSWiA).

Zdecydowaną większość – 1050 aborcji – wykonano po tym, jak badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazywały na duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu.

Ponadto w 25 przypadkach zabieg został przeprowadzony, ponieważ ciąża zagrażała życiu lub zdrowiu kobiety. Był także jeden przypadek przeprowadzenia aborcji, ponieważ zachodziło uzasadnione podejrzenie, że ciąża powstała w wyniku czynu zabronionego (jak gwałt lub kazirodztwo).

Najczęściej zabiegi przerwania ciąży dokonywano u kobiet w wieku 35 lat i więcej (409 przypadków) oraz 30-34 lata (283 przypadki). Przeprowadzono 57 aborcji u nastolatek poniżej 18 lat.

Najwięcej zabiegów przerwania ciąży przeprowadzono w szpitalach w woj. mazowieckim (287), małopolskim (106), łódzkim (105), śląskim (105) i pomorskim (101). Najmniej w woj. lubuskim (18), świętokrzyskim (17) i lubelskim (11). W woj. podkarpackim nie zanotowano żadnego zabiegu przerwania ciąży.

Obowiązująca ustawa z 1993 r. zezwala na dokonanie aborcji, gdy ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia kobiety, jest duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu lub gdy ciąża powstała w wyniku czynu zabronionego (gwałt lub kazirodztwo). W dwóch pierwszych przypadkach przerwanie ciąży jest dopuszczalne do chwili osiągnięcia przez płód zdolności do samodzielnego życia poza organizmem matki. W przypadku czynu zabronionego – jeśli od początku ciąży nie upłynęło więcej niż 12 tygodni.

Ponadto ustawa przewiduje, że „osobom objętym ubezpieczeniem społecznym i osobom uprawnionym na podstawie odrębnych przepisów do bezpłatnej opieki leczniczej przysługuje prawo do bezpłatnego przerwania ciąży w podmiotach leczniczych”.

Do przerwania ciąży wymagana jest pisemna zgoda kobiety. W przypadku małoletniej lub kobiety ubezwłasnowolnionej całkowicie jest wymagana pisemna zgoda jej przedstawiciela ustawowego. W przypadku nastolatki powyżej 13 lat jest wymagana również jej pisemna zgoda. W przypadku małoletniej poniżej 13 lat jest wymagana zgoda sądu opiekuńczego, a małoletnia ma prawo do wyrażenia własnej opinii. W przypadku kobiety ubezwłasnowolnionej całkowicie jest wymagana także pisemna zgoda tej osoby, chyba że na wyrażenie zgody nie pozwala stan jej zdrowia psychicznego. W razie braku zgody przedstawiciela ustawowego do przerwania ciąży jest wymagana zgoda sądu opiekuńczego.

AL/PAP