Orędzie Prymasa Polski na Boże Narodzenie: "W kulturze obojętności i indywidualizmu niech zrodzi w nas na nowo miłość, czułość i hojność"

Niech radość świąt Bożego Narodzenia będzie w naszych sercach i jaśnieje na naszych twarzach pomimo wszystkiego, co boli – zaapelował prymas Polski abp Wojciech Polak w orędziu wigilijnym wygłoszonym w poniedziałek za pośrednictwem TVP1.

Oto radość, do której dzielenia, świętowania i ogłoszenia światu zostaliśmy zaproszeni w ten święty wigilijny wieczór. Wyśpiewajmy ją w kolędach. Niech ona będzie w naszych sercach pomimo tego wszystkiego, co nas boli, co nas wciąż niepokoi, co nas smuci, złości czy denerwuje, co próbuje wykraść nam nadzieję i nie pozwala nawet dziś, w wigilijny wieczór, cieszyć się pokojem i miłością. Popatrzmy z ufnością na Jezusa, który w swym ubóstwie i miłości przychodzi, by nas obdarować i tchnąć w nasze serca Bożego Ducha. To Jego mocą, także w naszym życiu, możliwe jest wszystko, co przerasta po ludzku nasze siły i możliwości. Uwierzmy więc, zaufajmy i dajmy się Bożemu Duchowi prowadzić!

—mówił prymas w orędziu telewizyjnym.

Składając za pośrednictwem telewizji życzenia wszystkim Polakom, prymas powiedział:

Wpatrzony więc wraz z wami, Siostry i Bracia, w tajemnicę betlejemskiego żłóbka, pragnę złożyć wszystkim najserdeczniejsze życzenia. Niech miłość i nadzieja tej świętej Nocy opromienia życie każdego z was, waszych rodzin, parafii i wspólnot. Przyjmując otwartym i pełnym ufności sercem to wydarzenie, które co roku odnawia się w Kościele, zanieśmy Bożonarodzeniowe przesłanie do bliskich i dalekich. Bóg w Jezusie Chrystusie wychodzi przecież do nas wszystkich. Jego miłość ma moc otworzyć nas na innych. On chce przyjść do człowieka, szuka więc człowieka przez człowieka. Papież Franciszek mówi nam, że Boże Narodzenie jest tym wydarzeniem, które odnawia się w każdej rodzinie, w każdej parafii, w każdej wspólnocie, która przyjmuje miłość Boga wcielonego w Jezusie Chrystusie.

Abp Polak zaapelował też, by Boże Narodzenie było świętem wszystkich.

W kulturze obojętności i indywidualizmu niech zrodzi w nas na nowo miłość, czułość i hojność. W rzeczywistości pełnej egoizmu i pozorów niech przywróci wrażliwość i uważność, zwłaszcza wobec tych, którzy te święta spędzają z dala od najbliższych, przykuci do szpitalnych łóżek, cierpiący, samotni, przygnieceni brzemieniem beznadziei i rozpaczy. W świecie upojonym obfitością i przyjemnością, niech nam przypomni, że więcej jest szczęścia w dawaniu aniżeli w braniu. Wśród skłóconych i poróżnionych między sobą, niech staje się światłem na drodze pojednania i przebaczenia. Niech ogarnie nas łaską Pana i Jego miłosierdziem

—apelował prymas.

kk/PAP