W czasie wojny przybiegała do nas, na Mokotów, dziewczyna z getta. Była wtedy w moim wieku. Moja babcia ją dokarmiała. Na początku nie pozwalała mi z nią rozmawiać, do niej wychodzić. Może bała się, że komuś o tym powiem. Później zaprzyjaźniłyśmy się i dostałam od niej niebieska wstążkę

—tak czas okupacji niemieckiej wspominała w telewizji wPolsce.pl aktorka Katarzyna Łaniewska.

Łaniewska bardzo osobiście odbiera spór z Izraelem dotyczący nowelizacji ustawy o IPN. Ojciec aktorki został zamordowany w Oświęcimiu, a ona doskonale pamięta wojnę, powstanie warszawskie i obóz w Pruszkowie. Jej rodzina pomagała też Żydom z getta warszawskiego.

Ta dziewczyna miała taką kamizelę, w którą wkładała kromki chleba. Podziwiałam ja i podziwiam. Zastanawiam się skąd to dziecko w wieku 6, 7 lat miało tyle sił by biec z Getta na Mokotów, to kawał drogi.

—mówiła.

Katarzyna Łaniewska przypomniała, że aby uratować jednego Żyda w czasie II wojny Światowej potrzeba było zaangażowania kilkunastu Polaków.

Cały pierwszy rząd im urządziliśmy, Izraelem rządzili ludzie uratowani przez Polaków z Holokaustu. Również te osoby, które weszły ostatnio na teren Polskiej ambasady w Izraelu, to są przecież osoby uratowane przez Polaków

—podkreśliła aktorka.

Łaniewska nie może pogodzić się ze słowami o „polskich obozach śmierci”.

Największą pretensję mam do byłego prezydenta Bronisława Komorowskiego. W 70. rocznicę wyzwolenia obozu w Oświęcimiu, gdy było tam 50 delegacji za całego świata, nic nie wspomniał o rotmistrzu Pileckim, nie zaprosił jego córki. Wtedy trzeba było mówić o tym, że nie było „polskich obozów śmierci”, tylko niemieckie na ziemi, która nazwali Reichem. Niemcy chcieli zlikwidować nas tak samo jak Żydów, tylko w drugiej kolejności

—przypominała Łaniewska.

Katarzyna Łaniewska doskonale pamięta całą II wojnę światową, od wybuchu, przez powstanie warszawskie po jej zakończenie. Aktorka w tym czasie nie słyszała o żadnych nazistach.

Nigdy nie słyszałam słowa naziści. Słyszałam szkopy, hitlerowcy, Niemcy. Pamiętam Niemców z powstania, jak staliśmy pod czołgiem, jak nas pędzono do Pruszkowa. Mam w pamięci mnóstwo obrazów, ale o nazistach nigdy nie słyszałam

—podkreśliła.

ann