Sypniewski: "Ukrywający i ukrywani chcieli wspólnie ocalić naszą ludzką godność i nasz wspólny ludzki świat"

Poczta Polska wspierając ideę nagrody im. Żabińskich przygotowała na dziś okazjonalny, skromny znaczek przypominający wszystkie tamte, polskie prometejskie czyny. Natomiast w następnym roku, o czym z satysfakcją informuję, zamierzam upublicznić już bogatą emisję filatelistyczną, która wpisze się jednocześnie w setną rocznicę odzyskania niepodległości przez naszą wspólną przez wiele wieków, ojczyznę

— powiedział podczas uroczystości wręczenia nagród imieniem Żabińskich dla Polaków ratujących Żydów.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: „Odwaga sprawiedliwych”! Wręczono Nagrody im. Żabińskich Polakom ratujących Żydów

NASZ WYWIAD. Jonny Daniels: „Polska jest dla Żydów najbezpieczniejszym krajem w Europie”

Poniżej zamieszczamy treść przemówienia wygłoszonego przez Przemysława Sypniewskiego, prezesa Poczty Polskiej.

Wielce Dostojni i Szanowni Państwo!

Przypadł mi w udziale niebywały zaszczyt reprezentowania na dzisiejszej podniosłej uroczystości - Poczty Polskiej. Wielowiekowej, najstarszej w naszym kraju firmy, która prowadzi działalność nie tylko biznesową, lecz także, jako operator narodowy, pełni rolę mecenasa kultury i propagatora polskiej ponad tysiącletniej historii. Historii często tragicznej, pełnej bólu, ale też chlubnej i heroicznej. Nasze zaangażowanie w ideę uhonorowania dzisiejszych bohaterów nagrodą im. Antoniny i Jana Żabińskich uważamy za swój moralny i zaszczytny obowiązek.

My pocztowcy polscy dobrze pamiętamy słowa, które wypływają z deklaracji Soboru Watykańskiego II , „Nostra aetate” apelujące o dialog między chrześcijanami i Żydami oraz jednoznacznie potępiające wszelkie prześladowania, jakie kiedykolwiek były wymierzone przeciwko Żydom. Nie zapomnieliśmy również słów św. Jana Pawła II, który nazwał antysemityzm grzechem przeciwko Bogu i ludzkości!

A niedawno Episkopat Polski w swym liście pasterskim, w 50 -tą rocznicę soborowej deklaracji stwierdził dobitnie: „Los żydowski w XX wieku został głęboko naznaczony cierpieniem w osamotnieniu. Tym bardziej na wdzięczną pamięć i szacunek zasługują Ci chrześcijanie, którzy ryzykując życiem własnym i swoich bliskich, nieśli pomoc ukrywającym się Żydom”.

Do takich Polaków należą bez wątpienia wspominani i podziwiani przez nas, Państwo Antonina i Jan Żabińscy. Ich bezprzykładne bohaterstwo należy jednak połączyć z nie mniej heroiczną walką o życie ukrywanych przez nich Żydów. Chcieli je zachować, co jest zupełnie zrozumiałe. Ale - tak chcę myśleć - nie tylko dlatego! Chcieli przeżyć ten wyjątkowo okrutny, nieludzki, demoniczny czas, aby przetrwał ich naród. Naród, który jest znakiem Bożej obecności w dziejach świata. Naród Abrahama, Izaaka i Jakuba, ojców także naszej chrześcijańskiej wiary i opartych na niej wartościach. Naród, którego symbolem honoru i dumy, jest nigdy niepokonana starożytna Masada. I jeszcze jedno! Ukrywający i ukrywani chcieli wspólnie ocalić naszą ludzką godność i  nasz wspólny ludzki świat.

Poczta Polska wspierając ideę nagrody im. Żabińskich przygotowała na dziś okazjonalny, skromny znaczek przypominający wszystkie tamte, polskie prometejskie czyny. Natomiast w następnym roku, o czym z satysfakcją informuję, zamierzam upublicznić już bogatą emisję filatelistyczną, która wpisze się jednocześnie w setną rocznicę odzyskania niepodległości przez naszą wspólną przez wiele wieków , ojczyznę.

Pragnę na zakończenie poświęcić pamięci Państwa Żabińskich oraz ratowanym przez nich polskim Żydom fragment niezwykle mądrego, wzruszającego i pięknego wiersza - „Elegia miasteczek żydowskich”. Napisał go, równo 50 lat temu Antoni Słonimski, jeden z najwybitniejszych polskich poetów, którego dawnych przodków korzenie tkwią w ziemi Izraela.

„Nie ma już tych miasteczek, gdzie biblijne pieśni

Wiatr łączył z polską piosnką i słowiańskim żalem,

Gdzie starzy Żydzi w sadach pod cieniem czereśni

Opłakiwali święte mury Jeruzalem.

Nie ma już tych miasteczek, przeminęły cieniem,

I cień ten kłaść się będzie między nasze słowa,

Nim się zbliżą bratersko i złączą od nowa

Dwa narody karmione stuleci cierpieniem.”