Byliśmy wtedy bardzo samotni we wrześniu 1939 roku. Byliśmy sami walcząc o swoją wolność, o swoją tożsamość, o swoją duszę chrześcijańską, która nie chciała się zgodzić ani z ateistycznym bolszewizmem ani z pogańską ideologią hitlerowców. Zdani właściwie na Boga i na siebie

— podkreślił kaznodzieja.

Według niego tylko postawa odpowiedzialności, czujności i bardzo jasno określonego celu, do którego się w życiu dąży, gwarantuje ostateczny sukces.

W wymiarze zbawienia właśnie to postawienie jednoznaczne na spotkanie z Boskim Oblubieńcem w niebiańskim Jeruzalem, domaga się tego, aby nie iść w kompromis ze światem, który chce żyć jedynie półśrodkami i odrzuca myślenie o tym co może go spotkać w przyszłości. To odnosi się także do myślenia o naszej Ojczyźnie dzisiaj

— powiedział hierarcha.

Dzisiaj kiedy znowu mamy do czynienia ze światem, który w sposób programowy odcina się od Boga, który nie chce pamiętać o swoich chrześcijańskich korzeniach, który pragnie żyć jedynie chwilą bieżącą. A jednocześnie przy tym tragicznym w gruncie rzeczy przywiązaniu się do tego, co „teraz”, ulega zaniknięciu podział na to co jest dobre i co jest złe. Traci się jednocześnie historyczną pamięć, zatraca się obraz wyraźnego od 1939 roku podziału na katów i ofiary

— powiedział abp Jędraszewski.

Jakże boleśnie dla nas brzmią dzisiaj te zapewne nieprzypadkowo pojawiające się publikacje mówiące o polskich obozach koncentracyjnych, jak zaciera się prawdę o II wojnie światowej, mówiąc że wszyscy byli jej ofiarami. Jak zaczyna się w ostatnich także dniach poruszać kwestię także naszych granic. Tym bardziej musimy czuwać nad tym wielkim dobrem jakim jest Rzeczpospolita, nasze wspólne dobro

— przestrzegał abp Jędraszewski.

Krew żołnierzy, życie przerwane gwałtownie ludności cywilnej i kolejne ofiary tej tragicznej dla nas II wojny światowej domagają się szacunku, domagają się pamięci, odpowiedzialności. Oni oddawali swoje życie za Polskę – kontynuował metropolita krakowski. -I ich śmierć jest dla nas dzisiaj, musi być dla nas dzisiaj, wyraźnym wołaniem, zwróconym do naszych sumień: co czynicie dla Polski?. Czy jest dla was dobrem? Czy jesteście gotowi się dla tego dobra poświęcić. Największą tragedią naszą byłoby zapomnienie i lekceważenie tej ofiary, która był składa przez tylu, tylu Polaków, począwszy od tego tragicznego ranka 1 września 1939 r.

— podkreślił arcybiskup.

Stąd nasza dzisiejsza modlitwa za Polskę i jej bohaterów, jej obrońców od pierwszych chwil II wojny światowej. To modlitwa także za nas, o naszą pamięć i konieczność naszej odpowiedzialności za Ojczyznę. I także modlitwa za tych, którzy są i powinni być odpowiedzialni za przyszłość naszego kraju, za pokój, za sprawiedliwość, za poczucie bezpieczeństwa. 1 września 1939 r. jest wielkim wołaniem do naszych sumień, wołaniem, które musimy, każda i każdy z nas usłyszeć

— zaapelował metropolita krakowski.

wkt/KAI