Wreszcie! Niemieccy eksperci (niechcący) przyznają rację "w Sieci"! Sprawa odszkodowań za II Wojnę jest otwarta

Wreszcie! Wreszcie niemiecka strona, choć na razie medialnie, odniosła się poważnie do tezy postawionej przez tygodnik „w Sieci” w 2014 roku. Przypomnijmy, że - piórem doktora Grzegorza Kostrzewy-Zorbasa - napisaliśmy:

Łączną wartość strat materialnych, które poniosła Polska z powodu polityki niemieckiej III Rzeszy, oszacowano na 258 mld zł z sierpnia 1939 r. – równowartość 49 mld ówczesnych dolarów amerykańskich. Według Zarządu Rezerw Federalnych USA kwota 49 mld dol. z sierpnia 1939 r. odpowiadała w sierpniu 2014 r. kwocie 845 mld dol. Takie nominalne zwielokrotnienie wynika tylko ze skumulowanej inflacji, bez oprocentowania za zwłokę

O te pieniądze Polska wciąż ma prawo się upominać ponieważ wedle zasad prawa międzynarodowego nigdy skutecznie nie zrzekła się prawa do nich. Kwerenda w polskich, niemieckich i nowojorskich (ONZ) archiwach wykazała brak śladu takiego dokumentu.

Strona niemiecka próbowała sprawę przemilczeć. A gdy to się nie udało, zareagowała ogólnymi stwierdzeniami, że to stara sprawa, dawno ponoć zamknięta. Ponawialiśmy zatem apele o wskazanie konkretnego dowodu w postaci dokumentu potwierdzającego rzekome zrzeczenie się odszkodowań przez Polskę w 1953 roku. Zdjęcie w kłamiącej na okrągło komunistycznej prasie z tego czasu to zdecydowanie za mało by temat zamykać.

Odpowiedzą było milczenie.

I wreszcie dzisiaj niemieckie media wyrzuciły z siebie coś takiego:

„FAZ”: Polska nie ma żadnych podstaw do żądań odszkodowawczych wobec Niemiec. „Do takiego wniosku doszli eksperci Bundestagu”

A konkretnie?

Najpóźniej z podpisaniem traktatu dwa plus cztery w 1990 r. (traktat zjednoczeniowy) utraciły moc ewentualne roszczenia odszkodowawcze związane z niemieckimi zbrodniami popełnionymi w czasie II wojny światowej, „ponieważ Polska w ramach negocjacji traktatowych przynajmniej milcząco wyraziła zgodę na zrezygnowanie z dochodzenia odszkodowań”

—cytuje Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) ekspertyzę tzw. służby naukowej Bundestagu.

Przyznają państwo, że robi się coraz ciekawiej. Oto, zapewne po długich i dogłębnych poszukiwaniach, służby państwa niemieckiego nie znalazły żadnego dokumentu potwierdzającego zrzeczenie się przez Polskę prawa do odszkodowań i reparacji. W tym także tego rzekomo podpisanego przez komunistyczną (niewolną) PRL w roku 1953. I właśnie nam to oficjalnie przyznały!

Zamiast tego RFN zdecydowała się położyć na stół dziwaczną tezę o „milczącej rezygnacji z dochodzenia odszkodowań”.

Być może Niemcy naprawdę uważają, że jesteśmy na tyle niemądrzy, by uznać milczenie za formę prawnie wiążącą w relacjach międzynarodowych w tak ważnej sprawie. Bardziej jednak prawdopodobne, że zdali sobie sprawę z tego jak mocne karty prawne ma w tej sprawie Polska i dramatycznie próbują wygenerować jakąkolwiek argumentacje na swoją rzecz.

Dla polskich władz to kolejny sygnał by poważnie zabrać się za uruchomienie procesu dokumentacji i dochodzenia odszkodowań i reparacji za zbrodniczą napaść i morderczą okupację Polski. Tak, by w odpowiednim, sprzyjającym momencie, móc uruchomić wybraną procedurę prawną. Przypomnijmy - straty materialne oblicza się na 845 miliardów obecnych dolarów, a po uwzględnieniu strat niematerialnych, w tym ludzkich, kwota rośnie do 8 bilionów dolarów.

Niemieccy „eksperci” rytualnie dodają:

Polskie żądania reparacji, z prawnego punktu widzenia praktycznie pozbawione szans na sukces, są przeciwieństwem wspólnego, skierowanego na przyszłość projektu między Polską i Niemcami a wręcz nadają się do tego, by wywołać niebezpieczne skutki.

Z całym szacunkiem, ale pomysł by prawny następca sprawcy zbrodni rozstrzygał czy należy się za nie zadośćuczynienie to kuriozalny pomysł. Od tego są sądy, trybunały i organizacje międzynarodowe. Ale znowu - trudno się dziwić. Wyszło na jaw, że kluczowy rzekomo dowód zrzeczenia się roszczeń przez Polskę nie istnieje, więc kombinują, jak mogą.

PS. Polecam najnowsze wydanie tygodnika „Sieci” z piękną mapą przedwojennej Polski GRATIS!