Ministerstwo Środowiska jest otwarte na dialog, więc inicjatywa wicepremiera Jarosława Gowina nas cieszy - tak rzecznik ministra środowiska Paweł Mucha skomentował PAP propozycję ministra nauki i szkolnictwa wyższego Gowina, by zorganizować debatę naukowców w sprawie Puszczy Białowieskiej.
Dialog zawsze jest dobry, ważne, by był oparty o konkretne dane, np. o konkretne informacje o inwentaryzacji, która została przeprowadzona przez 200 specjalistów wysokiej klasy w Puszczy Białowieskiej
—powiedział Mucha.
Możemy rozmawiać, bo nauka o przyrodzie, to jest nauka o twardych danych, nie o tym, co się wydaje
—dodał.
Stąd, jak zaznaczył, propozycja Jarosława Gowina cieszy resort środowiska.
Minister środowiska Jan Szyszko i ministerstwo jest otwarte na dialog, wzięliśmy np. pod uwagę postulaty głoszone przez aktywistów i wyznaczyliśmy na terenie Puszczy Białowieskiej jedną trzecią terenu, czyli ok. 17 tys. hektarów, które zgodnie z postulatami aktywistów nie będą poddawane żadnym zabiegom ze strony człowieka
—przypomniał.
Dodał, że będzie to obszar, na którym „nie będą prowadzone żadne czynności”. Rzecznik zaznaczył, że MŚ przeprowadza ten eksperyment, choć jednocześnie zachęca, by różne organizacje i osoby publiczne zadeklarowały się, po której stronie sporu o Puszczę Białowieską się opowiadają.
Wicepremier i minister nauki Jarosław Gowin powiedział we wtorek, że będzie rozmawiał z ministrem środowiska o propozycji zorganizowania naukowej dyskusji ws. Puszczy Białowieskiej.
O pomoc w zorganizowaniu płaszczyzny naukowej dyskusji niezależnych ekspertów ws. Puszczy Białowieskiej zaapelowali w poniedziałek w liście otwartym do Gowina przedstawiciele Komitetu Biologii Środowiskowej i Ewolucyjnej PAN. Wyrazili przy tym zaniepokojenie brakiem merytorycznego, naukowego dyskursu na temat skutecznej ochrony Puszczy Białowieskiej.
Sam Gowin zaznaczył we wtorek, że według niego więcej racji w sporze o Puszczę ma minister środowiska.
List otwarty do ministra Jana Szyszki w sprawie Puszczy wystosowała też grupa 46 profesorów nauk przyrodniczych i leśnictwa. Stwierdzili oni, że w spór o Puszczę Białowieską zaangażowano grupy nacisku, polityków, artystów i celebrytów mało zorientowanych w problematyce ochrony Puszczy, a „przeciwstawne opinie merytoryczne oraz formalno-prawne w sprawie Puszczy Białowieskiej wykorzystywane są dziś, wbrew interesom ochrony przyrody Puszczy i jej mieszkańców, do eskalowania sporu ideologicznego i walki politycznej”.
Prof. Szyszko: Puszcza Białowieska to okręt flagowy nurtu lewicowo-libertyńskiego
Publikujemy list otwarty środowiska nauk przyrodniczych i leśnych ws. Puszczy Białowieskiej
Puszcza Białowieska (obejmująca ponad 62 tys. ha na obszarze naszego kraju) jest jednym z najcenniejszych obiektów przyrodniczych Europy i Polski. Na obszarze tym znajduje się park narodowy (ponad 10 tys. ha) i funkcjonują trzy nadleśnictwa Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe (PGL LP).
Spór o Puszczę powstał w wyniku poprzednich błędnych decyzji, które spowodowały zmniejszenie wycinki drzew w lasach gospodarczych Puszczy w momencie, gdy leśnicy stanęli wobec największej dotąd masowej gradacji kornika drukarza, zabijającego całe drzewostany świerkowe. Leśnicy po konsultacji z ministrem środowiska rozpoczęli walkę z tym owadem wycinając świeżo zaatakowane drzewa zgodnie z ogólnymi zaleceniami Komisji Europejskiej przyjętymi w analogicznych przypadkach (EU guidelines.. 2013 – art.4.3.1.) Działania te, mimo, że podejmowane wyłącznie w lasach gospodarczych, spowodowały gwałtowne protesty przyrodników i NGO działających w Polsce.
Spór ma przede wszystkim charakter ideologiczny i jest jednym z przejawów silnego rozłamu w ochronie przyrody. W przypadku Puszczy Białowieskiej, spór ten sprowadza się do zróżnicowanych poglądów dotyczących celów, zasad i metod ochrony. Ministerstwo Środowiska i znacząca część przedstawicieli nauk przyrodniczych i leśnych twierdzi, że przedmiotem ochrony powinna być zarówno ochrona bioróżnorodności jak i ochrona procesów naturalnych. Przejawem tego poglądu jest występowanie zróżnicowanych form ochrony przyrody i przyjęte reżimy ochrony na obszarze Puszczy (w tym także w lasach będących w zarządzie PGL LP), które dobrze służą realizacji tak zdefiniowanych celów. Formy użytkowania dopuszczone prawem na części obszaru Puszczy zarządzanej przez Lasy Państwowe (poza Parkiem Narodowym i rezerwatami przyrody) skutecznie wspierają ochronę tej części bioróżnorodności (m. in. gatunków i siedlisk chronionych w ramach sieci Natura 2000), która nie mogłaby być zabezpieczona poprzez ochronę procesów naturalnych.
Wyrażane są, przez aktywistów i część środowiska naukowego skrajne poglądy, domagające się objęcia całości Puszczy ochroną ścisłą, jako zwartego kompleksu leśnego pozostawionego wyłącznie dla ochrony naturalnych procesów ekologicznych i ewolucyjnych. & Wagę ochrony procesów naturalnych podkreślają także niektórzy zagraniczni eksperci w uwagach przekazanych Centrum Światowego Dziedzictwa oraz stronie polskiej. Powołują się przy tym (ze względów formalnych) na fakt wpisania Puszczy na listę miejsc światowego dziedzictwa w oparciu o kryterium 9-te (ochrona procesów – por. lista kryteriów CŚD). Zawężają jednak rozumienie tego zapisu do procesów naturalnych, mimo tego, że brak takiego ograniczenia w zapisie oryginalnym. Nie uwzględniono również, że realizacja drugiego kryterium wpisu dla tego obiektu (kryterium 10 – ochrona naturalnej bioróżnorodności siedlisk „włączając te, w których występują zagrożone gatunki o wyjątkowej uniwersalnej wartości”), w niektórych przypadkach jest wewnętrznie sprzeczna. Bowiem, zachowanie wielu „gatunków o wyjątkowej uniwersalnej wartości” wymaga czynnej ochrony. Sztandarowym przykładem takiego gatunku jest w Puszczy Białowieskiej żubr, którego rozrastająca się dynamicznie populacja ma coraz większy wpływ na wszystkie ekosystemy Puszczy.
Tak przyjęte kryteria dla obszaru światowego dziedzictwa stoją nierzadko w wyraźnej sprzeczności z realizacją celów innych, istniejących już na terenie Puszczy form i reżimów ochronnych (w tym z ustanowioną tu w r. 2004 ostoją europejskiej sieci Natura 2000 oraz poszerzonym w 2004 roku na obszar całej Puszczy rezerwatem biosfery UNESCO-MaB). Warto w tym miejscu przypomnieć, że wiele „naturalnych elementów bioróżnorodności” zawdzięcza swą obecność na obszarze Puszczy rozmaitym formom ekstensywnego gospodarowania, także w lasach. W tym kontekście niezrozumiała i niezasadna jest zmiana pierwotnego kryterium 7 (lepiej odpowiadającego potrzebom całościowej ochrony) na kryterium 9 i 10 przy decyzji rozszerzającej Obszar Dziedzictwa Ludzkości na całą Puszczę.
Obecnie w sumie aż 6 form ochrony i reżimów ochronnych (por tab 1. – nie licząc ochrony gatunkowej) nakładających się nierzadko w sposób niespójny na tym samym obszarze, stanowi jedno z najważniejszych źródeł obecnego konfliktu. Nadzieją na jego rozwiązanie jest opracowywany plan zarządzania miejscem światowego dziedzictwa, który jednak będzie musiał się wiązać z poszerzeniem listy kryteriów dla tego obszaru.
CZYTAJ DALEJ NA KOLEJNEJ STRONIE
Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu.
Ministerstwo Środowiska jest otwarte na dialog, więc inicjatywa wicepremiera Jarosława Gowina nas cieszy - tak rzecznik ministra środowiska Paweł Mucha skomentował PAP propozycję ministra nauki i szkolnictwa wyższego Gowina, by zorganizować debatę naukowców w sprawie Puszczy Białowieskiej.
Dialog zawsze jest dobry, ważne, by był oparty o konkretne dane, np. o konkretne informacje o inwentaryzacji, która została przeprowadzona przez 200 specjalistów wysokiej klasy w Puszczy Białowieskiej
—powiedział Mucha.
Możemy rozmawiać, bo nauka o przyrodzie, to jest nauka o twardych danych, nie o tym, co się wydaje
—dodał.
Stąd, jak zaznaczył, propozycja Jarosława Gowina cieszy resort środowiska.
Minister środowiska Jan Szyszko i ministerstwo jest otwarte na dialog, wzięliśmy np. pod uwagę postulaty głoszone przez aktywistów i wyznaczyliśmy na terenie Puszczy Białowieskiej jedną trzecią terenu, czyli ok. 17 tys. hektarów, które zgodnie z postulatami aktywistów nie będą poddawane żadnym zabiegom ze strony człowieka
—przypomniał.
Dodał, że będzie to obszar, na którym „nie będą prowadzone żadne czynności”. Rzecznik zaznaczył, że MŚ przeprowadza ten eksperyment, choć jednocześnie zachęca, by różne organizacje i osoby publiczne zadeklarowały się, po której stronie sporu o Puszczę Białowieską się opowiadają.
Wicepremier i minister nauki Jarosław Gowin powiedział we wtorek, że będzie rozmawiał z ministrem środowiska o propozycji zorganizowania naukowej dyskusji ws. Puszczy Białowieskiej.
O pomoc w zorganizowaniu płaszczyzny naukowej dyskusji niezależnych ekspertów ws. Puszczy Białowieskiej zaapelowali w poniedziałek w liście otwartym do Gowina przedstawiciele Komitetu Biologii Środowiskowej i Ewolucyjnej PAN. Wyrazili przy tym zaniepokojenie brakiem merytorycznego, naukowego dyskursu na temat skutecznej ochrony Puszczy Białowieskiej.
Sam Gowin zaznaczył we wtorek, że według niego więcej racji w sporze o Puszczę ma minister środowiska.
List otwarty do ministra Jana Szyszki w sprawie Puszczy wystosowała też grupa 46 profesorów nauk przyrodniczych i leśnictwa. Stwierdzili oni, że w spór o Puszczę Białowieską zaangażowano grupy nacisku, polityków, artystów i celebrytów mało zorientowanych w problematyce ochrony Puszczy, a „przeciwstawne opinie merytoryczne oraz formalno-prawne w sprawie Puszczy Białowieskiej wykorzystywane są dziś, wbrew interesom ochrony przyrody Puszczy i jej mieszkańców, do eskalowania sporu ideologicznego i walki politycznej”.
Prof. Szyszko: Puszcza Białowieska to okręt flagowy nurtu lewicowo-libertyńskiego
Publikujemy list otwarty środowiska nauk przyrodniczych i leśnych ws. Puszczy Białowieskiej
Puszcza Białowieska (obejmująca ponad 62 tys. ha na obszarze naszego kraju) jest jednym z najcenniejszych obiektów przyrodniczych Europy i Polski. Na obszarze tym znajduje się park narodowy (ponad 10 tys. ha) i funkcjonują trzy nadleśnictwa Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe (PGL LP).
Spór o Puszczę powstał w wyniku poprzednich błędnych decyzji, które spowodowały zmniejszenie wycinki drzew w lasach gospodarczych Puszczy w momencie, gdy leśnicy stanęli wobec największej dotąd masowej gradacji kornika drukarza, zabijającego całe drzewostany świerkowe. Leśnicy po konsultacji z ministrem środowiska rozpoczęli walkę z tym owadem wycinając świeżo zaatakowane drzewa zgodnie z ogólnymi zaleceniami Komisji Europejskiej przyjętymi w analogicznych przypadkach (EU guidelines.. 2013 – art.4.3.1.) Działania te, mimo, że podejmowane wyłącznie w lasach gospodarczych, spowodowały gwałtowne protesty przyrodników i NGO działających w Polsce.
Spór ma przede wszystkim charakter ideologiczny i jest jednym z przejawów silnego rozłamu w ochronie przyrody. W przypadku Puszczy Białowieskiej, spór ten sprowadza się do zróżnicowanych poglądów dotyczących celów, zasad i metod ochrony. Ministerstwo Środowiska i znacząca część przedstawicieli nauk przyrodniczych i leśnych twierdzi, że przedmiotem ochrony powinna być zarówno ochrona bioróżnorodności jak i ochrona procesów naturalnych. Przejawem tego poglądu jest występowanie zróżnicowanych form ochrony przyrody i przyjęte reżimy ochrony na obszarze Puszczy (w tym także w lasach będących w zarządzie PGL LP), które dobrze służą realizacji tak zdefiniowanych celów. Formy użytkowania dopuszczone prawem na części obszaru Puszczy zarządzanej przez Lasy Państwowe (poza Parkiem Narodowym i rezerwatami przyrody) skutecznie wspierają ochronę tej części bioróżnorodności (m. in. gatunków i siedlisk chronionych w ramach sieci Natura 2000), która nie mogłaby być zabezpieczona poprzez ochronę procesów naturalnych.
Wyrażane są, przez aktywistów i część środowiska naukowego skrajne poglądy, domagające się objęcia całości Puszczy ochroną ścisłą, jako zwartego kompleksu leśnego pozostawionego wyłącznie dla ochrony naturalnych procesów ekologicznych i ewolucyjnych. & Wagę ochrony procesów naturalnych podkreślają także niektórzy zagraniczni eksperci w uwagach przekazanych Centrum Światowego Dziedzictwa oraz stronie polskiej. Powołują się przy tym (ze względów formalnych) na fakt wpisania Puszczy na listę miejsc światowego dziedzictwa w oparciu o kryterium 9-te (ochrona procesów – por. lista kryteriów CŚD). Zawężają jednak rozumienie tego zapisu do procesów naturalnych, mimo tego, że brak takiego ograniczenia w zapisie oryginalnym. Nie uwzględniono również, że realizacja drugiego kryterium wpisu dla tego obiektu (kryterium 10 – ochrona naturalnej bioróżnorodności siedlisk „włączając te, w których występują zagrożone gatunki o wyjątkowej uniwersalnej wartości”), w niektórych przypadkach jest wewnętrznie sprzeczna. Bowiem, zachowanie wielu „gatunków o wyjątkowej uniwersalnej wartości” wymaga czynnej ochrony. Sztandarowym przykładem takiego gatunku jest w Puszczy Białowieskiej żubr, którego rozrastająca się dynamicznie populacja ma coraz większy wpływ na wszystkie ekosystemy Puszczy.
Tak przyjęte kryteria dla obszaru światowego dziedzictwa stoją nierzadko w wyraźnej sprzeczności z realizacją celów innych, istniejących już na terenie Puszczy form i reżimów ochronnych (w tym z ustanowioną tu w r. 2004 ostoją europejskiej sieci Natura 2000 oraz poszerzonym w 2004 roku na obszar całej Puszczy rezerwatem biosfery UNESCO-MaB). Warto w tym miejscu przypomnieć, że wiele „naturalnych elementów bioróżnorodności” zawdzięcza swą obecność na obszarze Puszczy rozmaitym formom ekstensywnego gospodarowania, także w lasach. W tym kontekście niezrozumiała i niezasadna jest zmiana pierwotnego kryterium 7 (lepiej odpowiadającego potrzebom całościowej ochrony) na kryterium 9 i 10 przy decyzji rozszerzającej Obszar Dziedzictwa Ludzkości na całą Puszczę.
Obecnie w sumie aż 6 form ochrony i reżimów ochronnych (por tab 1. – nie licząc ochrony gatunkowej) nakładających się nierzadko w sposób niespójny na tym samym obszarze, stanowi jedno z najważniejszych źródeł obecnego konfliktu. Nadzieją na jego rozwiązanie jest opracowywany plan zarządzania miejscem światowego dziedzictwa, który jednak będzie musiał się wiązać z poszerzeniem listy kryteriów dla tego obszaru.
CZYTAJ DALEJ NA KOLEJNEJ STRONIE
Strona 1 z 2
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/spoleczenstwo/347227-to-spor-o-charakterze-ideologicznym-list-otwarty-srodowiska-nauk-przyrodniczych-i-lesnych-ws-puszczy-bialowieskiej?strona=1
Dziękujemy za przeczytanie artykułu!
Najważniejsze teksty publicystyczne i analityczne w jednym miejscu! Dołącz do Premium+. Pamiętaj, możesz oglądać naszą telewizję na wPolsce24. Buduj z nami niezależne media na wesprzyj.wpolsce24.
