Podróżnik Marek Kamiński: „Spotkałem po drodze Jezusa i to wywarło na mnie największe wrażenie”

Polarnik i podróżnik Marek Kamiński pokonał 4 tysiące kilometrów, by dotrzeć do Santiago de Compostela. Poszedł tam, bo chciał nadać dodatkowy sens swojemu życiu. – Myślę, że ten biegun wiary był kolejnym, może najważniejszym biegunem w moim życiu - mówi w rozmowie z tvp.info

Zapisem pielgrzymki Kamińskiego jest film dokumentalny „Pielgrzym”, który Telewizja Polska przedpremierowo pokazywała w trakcie tegorocznych Światowych Dni Młodzieży oraz książka pt. „Trzeci biegun”.

Kamiński przyznaje, że miewał chwile zwątpienia podczas pieszej wyprawy. Ale nie poddał się. Pomagała mu modlitwa, pozytywne myśli i to, że miał ze sobą Pismo Święte w postaci elektronicznej. Przeżył też coś pięknego.

Spotkałem po drodze Jezusa i to wywarło na mnie największe wrażenie. Oczywiście to nie tak, że Pan Jezus pojawił się w postaci, jaką znamy z obrazów, ale w pewien nawet niemetaforyczny, ale bardzo cielesny sposób. Nazywał się Krzysztof i pamiętam, że jak kiedyś szliśmy razem przez kraj Basków, bo dołączył do mnie we Francji, to ktoś powiedział, że wygląda jakby zszedł ze średniowiecznych ikon. Oczywiście nie mogę tego udowodnić, ale dla mnie to było jak spotkanie z Jezusem.

– wyznał w wywiadzie dla tvp.info.

Zaczęło się od tego, że jeszcze w Polsce spotkałem mistyka, który powiedział, że spotkam św. Jakuba i to wydało mi się dziwne. Jak jakaś bajka, fantazja, że spotkam po drodze św. Jakuba czy inne postacie z Biblii. Potem, jak zacząłem o tym myśleć i rozmawiać z reżyserem filmu („Pielgrzym” – przyp. red.), który szedł ze mną kawałek drogi, to mieliśmy bardzo podobne skojarzenia.

– dodał.

Podróżnik mówi, że po pielgrzymce czuję się inaczej. Cieszy się, że poszedł za głosem serca, za intuicją.

Na pewno mi ulżyło. Podczas tej drogi mimo oczywistych trudności, tego co się zdarzyło trudnego, morderczego, prawie zabijającego człowieka, to na chwilę spocząłem w Bogu. Na pewno daje to poczucie sensu życia, którego może mi nie brakowało, ale czegoś mi na pewno brakowało.

– opowiada.