Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu.

Ponad 200 polskich historyków podpisało wspólnie list otwarty. Środowisko jest podzielone towarzysko oraz politycznie i bardzo trudno jest je zmobilizować do działania. Udało się to zrobić prof. Bogdanowi Musiałowi, który na łamach tygodnika „wSieci” wydrukował paszkwil, w którym atakował wybitnych specjalistów od historii stosunków polsko-niemieckich - prof. Włodzimierza Borodzieja, prof. Krzysztofa Ruchniewicza i prof. Annę Wolff-Powęską oraz prof. Roberta Trabę

— raduje się gazeta Michnika, która zwykła się radować, gdy chodzi o walkę z polskimi interesami.List otwarty będzie właśnie w niej drukowany.

Bo oto prof. Musiał dotknął w swoim tekście bardzo poważnej sprawy – zarzucił istnieniu wśród polskich historyków silnego lobby niemieckiego. Wśród nich ci właśnie wymieni profesorowie.

Ruchniewicz jest współautorem podręcznika polsko-niemieckiego, w  którym nacisk kładzie się na „niemiecki ruch oporu”, przy niemal całkowitym pominięciu polskiego

— czytamy w artykule historyka mieszkającego w Niemczech.

Zaś o prof. Borodzieju prof. Musiał pisze, że lansuje tezę, bardzo przydatną niemieckiej politycy historycznej, że za wypędzeniem Niemców stoi „polski nacjonalizm”, a nie Stalin i Związek Sowiecki.

CZYTAJ WIĘCEJ: Prof. Musiał w tygodniku „wSieci”: Triumf niemieckiej propagandzie historycznej umożliwiają niektórzy polscy historycy

Nie ma powodu, żeby nie wierzyć prof. Musiałowi w jego oskarżenia. Na to, że może mieć rację służy jeden pośredni dowód. Żaden z dwóch wymienionych wyżej historyków nigdy chyba nie protestował przeciwko sformułowaniu „polskie obozy”, które to sformułowanie cieszy się dużą popularnością w niemieckich gazetach. Nie słychać też było głośnego sprzeciwu ogółu historyków - tych z listu otwartego - przeciwko antypolskiemu serialowi niemieckiemu „Nasze matki, nasi ojcowie”. Jedyne protesty organizowało społeczeństwo polskie, w tym przede wszystkim Reduta Dobrego Imienia.

Ich nazwisk próżno szukać w „listach otwartych”. Nie organizowali konferencji, słowem: siedzieli cicho jak mysz pod miotłą wtedy, gdy kraj poddany polityce dyfamacyjnej zachodnie sąsiada, potrzebował do swej obrony każdego historyka zajmującego się relacjami polsko-niemieckimi.

I jeszcze jedno. W liście otwartym widnieją dwa nazwiska osób zaangażowanych w tworzenie Muzeum Drugiej Wojny Światowej. W jego radzie jest także prof. Borodziej oraz Wolff-Powęska. Jeśli zaufamy prof. Musiałowi, to oboje muszą stamtąd odejść, bo zagrożona jest idea muzeum.

Ciąg dalszy na następnej stronie.

Strona 1 z 2