Grupa Polaków z Donbasu, którzy uciekli do Polski z terenów kontrolowanych przez separatystów, zwróciła się do prezydenta Bronisława Komorowskiego o nadanie polskiego obywatelstwa. Uchodźcy z Donbasu złożyli dziś w pałacu prezydenckim list w tej sprawie.

Polacy uciekli z Donbasu jeszcze przed zorganizowaniem przez rząd polski oficjalnej ewakuacji z tamtych terenów. Jak przekonują, do tej pory - mimo licznych apeli do rządu, Sejmu i Senatu - nie otrzymali żadnej pomocy ze strony państwa polskiego.

Jak wyjaśnił Michał Dworczyk z fundacji Wolność i Demokracja, uchodźcy, którzy zwracają się do prezydenta, mają Karty Polaka.

Są takimi samym rodakami jak ci, którzy przyjechali w rządowym transporcie. Niestety, mimo wielu próśb do Sejmu, Senatu i rządu nie zostali otoczni taka opieką, jak tamta grupa. (…) Wystąpili do pana prezydenta z prośbą o nadanie obywatelstwa po to, żeby mieć równe szanse na rozpoczęcie życia w nowej ojczyźnie. Wierzmy, że pan prezydent pochyli się nad tą sprawą, bo jak dotąd nikt z władz państwowych nad ich losem się nie pochylił

— powiedział Dworczyk. Jak dodał, grupa liczy 59 osób.

Polacy z Donbasu informują w liście, że konieczność ich wcześniejszego wyjazdu spowodowana była toczącymi się działaniami wojennymi, utratą domów lub zagrożeniem życia rodzin.

OTO TREŚĆ PISMA:

Szanowny Panie Prezydencie,

W tym szczególnym dla Polonii i Polaków za Granicą dniu zwracamy się do Pana Prezydenta z prośbą o skorzystanie ze swoich konstytucyjnych prerogatyw i nadanie nam obywatelstwa polskiego z pominięciem długotrwałej procedury urzędowej.

Reprezentujemy grupę 59 Polaków z Donbasu, posiadaczy Karty Polaka, którzy zostali zmuszeni do ucieczki na własną rękę z terenów okupowanych przez separatystów. Nastąpiło to jeszcze przed zorganizowaniem przez rząd polski oficjalnej ewakuacji. Konieczność wcześniejszego wyjazdu spowodowana była toczącymi się wówczas działaniami wojennymi, utratą domów lub zagrożeniem życia naszych rodzin. Przyjechaliśmy do Polski, do Ojczyzny wierząc, że w tej wyjątkowej i dramatycznej sytuacji będziemy mogli liczyć na pomoc i wsparcie państwa polskiego. Niestety jak do tej pory, mimo licznych apeli do Rządu, Sejmu i Senatu nie otrzymaliśmy praktycznie żadnej pomocy ze strony administracji państwowej. Jest to dla nas tym boleśniejsze  i tym bardziej niezrozumiałe, że nasi przyjaciele, a czasami nawet krewni, którzy zostali ewakuowani w oficjalnym transporcie rządowym (w stycznia br.) otrzymali opiekę  i pomoc w rozpoczęciu nowego życia w Ojczyźnie (ubezpieczenie medyczne, naukę języka polskiego, ułatwienie w załatwianiu formalności pobytowych, zakwaterowanie  i wyżywienie). Za to wszyscy jesteśmy bardzo wdzięczni ale nie rozumiemy, dlaczego my zostaliśmy pozostawieni bez żadnego wsparcia ze strony państwa polskiego.

Jedyną pomocą, szczególnie cenną w pierwszych tygodniach naszego pobytu w Polsce, była i jest pomoc ludzi wielkiego serca oraz niektórych organizacji pozarządowych.

Teraz, kiedy zrozumieliśmy, że możemy liczyć wyłącznie na siebie – prosimy już tylko  o jedno. O danie nam szansy na normalny start, na umożliwienie wzięcia pełnej odpowiedzialności za samych siebie – to znaczy o nadanie nam obywatelstwa polskiego.

W naszym wypadku ten fakt poza wymiarem symbolicznym – powrót na łono Ojczyzny, ma również wymiar praktyczny - związany jest z przywilejami i obowiązkami jakie spoczywają na obywatelach RP.

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. przewiduje w art. 137 uprawnienie Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej do nadawania obywatelstwa polskiego. Umożliwiając realizację tej prerogatywy ustawa z dnia 23 kwietnia 2009 r. o obywatelstwie polskim, regulująca procedurę nadawania obywatelstwa, przyznała w art. 24 Prezydentowi Rzeczpospolitej Polskiej prawo żądania przekazania przez wojewodę, konsula i ministra właściwego do spraw wewnętrznych wniosku o nadanie obywatelstwa niezależnie od stadium prowadzonego postępowania.

W tym też miejscu zwracamy się do Pana Prezydenta z prośbą o skorzystanie z tego uprawnienia i podjęcia złożonych przez nas i naszych przyjaciół, posiadaczy Karty Polaka, uciekinierów z terenów zajętych przez separatystów w Donbasie, wniosków w celu przyznania nam obywatelstwa polskiego. Jesteśmy bowiem członkami Narodu Polskiego, których rodzice z powodu zawirowań historycznych zostali oderwani od korzeni, od Ojczyzny  i zmuszeni do życia na obczyźnie. Składając te wnioski pragniemy wrócić na łono naszej Ojczyzny i prosimy o pomoc Pana Prezydenta w tej sprawie.

Wiemy, że z otrzymaniem od Pana obywatelstwa polskiego wiążą się liczne uprawienia. Ale mamy także świadomość, że z faktem bycia obywatelem Polski łączy się także obowiązek dbałości i ponoszenia odpowiedzialności za dobro wspólne, którym dla wszystkich obywateli jest Rzeczpospolita Polska. Mamy tego pełne poczucie i z dumą chcemy ten obowiązek na siebie przyjąć.

Do niniejszego listu załączamy równocześnie listę naszych danych i danych naszych przyjaciół oraz informację o organach do których zostały złożone wnioski. Licząc zatem na wsparcie Pana Prezydenta łączymy wyrazy szacunku.

Slaw/ PAP