W wieku 68 lat w Bostonie zmarł Stanisław Barańczak - polski poeta, krytyk literacki, tłumacz poezji, jeden z najważniejszych twórców Nowej Fali, działacz Komitetu Obrony Robotników. Cierpiał na chorobę Parkinsona.
Barańczak urodził się 13 listopada 1946 roku w Poznaniu. Był absolwentem I LO, ukończył filologię polską na Uniwersytecie Adama Mickiewicza. Zadebiutował w 1968 roku tomem poezji „Korekta twarzy”. Na przełomie lat 60. i 70. pracował w redakcji miesięcznika „Nurt”. W 1975 roku podpisał List 59 i został członkiem-założycielem Komitetu Obrony Robotników. Był jednym z założycieli „Zapisu” - pierwszego niezależnego od władz pisma literackiego drugiego obiegu. Przywoził z Warszawy podziemne biuletyny, rozprowadzał je przez znajomych. Za udział w KOR nie mógł publikować. SB stale go obserwowała.
W lutym 1977 roku w sfingowanym procesie został skazany za przekupstwo na rok więzienia w zawieszeniu.
W 1980 r. aktywnie działał w wielkopolskiej „Solidarności” i wrócił na Uniwersytet Adama Mickiewicza. Otrzymał ofertę pracy w Stanach i zdecydował się opuścić kraj.
Od 1981 r. był wykładowcą na Uniwersytecie Harvarda w USA. Od 1983 członek zespołu redakcyjnego czasopisma „Zeszyty Literackie” (Paryż). W latach 1986-90 był też redaktorem naczelnym „The Polish Review”.
W listopadzie 2006 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Honorowy Obywatel Miasta Poznania. Doktor honoris causa Uniwersytetu Śląskiego i Jagiellońskiego.
ann/wikipedia.pl/rmf24.pl
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/spoleczenstwo/227299-nie-zyje-stanislaw-baranczak-poeta-krytyk-literacki-i-tlumacz-poezji