Ważny esej Macieja Pawlickiego na łamach "wSieci": Czy odrosną nam skrzydła? Co się stało z nami wszystkimi, dla których Jan Paweł II był ważny?

Mieliśmy go dla siebie 27 lat. bardziej niż inni, bo choć dźwigał na swych barkach kościół powszechny, to przecież nie krył swej szczególnej więzi i szczególnej troski o nas. O Polskę. A my?

— pyta na łamach tygodnika „wSieci” Maciej Pawlicki.

Publicysta pisma zastanawia się w swoim eseju nad tym, co pozostało w nas z nauczania największego z Polaków. Pawlicki przytacza przy tym obszerne fragmenty przemówień Jana Pawła II i ocenia, czy w III RP wdrożyliśmy jego naukę.

Chwilę po rozpoczęciu swego pontyfikatu po prostu zaprosił nam do Warszawy Ducha Świętego. Pomógł się policzyć, przezwyciężyć strach, beznadzieję i niemoc. A potem wspierał, wzmacniał, wskazywał drogę i przestrzegał przed niemądrym wykorzystaniem wolności, zacieraniem granicy między dobrem a złem, zagubieniem w kulcie złotego cielca. Przez 27 lat najważniejsze rzeczy powtarzał nam po wielokroć. Oprócz wadowickich kremówek zapamiętaliśmy to i owo, ale co z tego?

— pisze Pawlicki.

I dodaje:

Może patrzy na nas dziś z podobnym bólem, ze smutkiem i z jakąś świętą złością. A na pewno wstawia się za nami u Szefa, żeby otrzeźwienie spłynęło na nasze kapuściane głowy, plastelinowe kręgosłupy i zasnute bielmem oczy

— ocenia producent.

Pawlicki przypomina także o „pokoleniu Jana Pawła II”, które - zdaniem dziennikarza - ustąpiło miejsca w ostatnim czasie.

Pamiętacie Pokolenie JP2? Co się z nim stało? Wyjechało? Schowało się w prywatność? Zmieniło poglądy i priorytety? Zniknęło fizycznie czy duchowo? Nie ma go przecież w życiu publicznym, jakby wchłonęła je kosmiczna czarna dziura. Co się stało z nami wszystkimi, dla których Jan Paweł II był ważny?

— kończy publicysta.

Odpowiedzi na szereg pytań i całość artykułu na łamach tygodnika „wSieci”.

svit