Za Blogpress.pl

Przychodzimy tu, żeby wskazać, wydeptać miejsce na pomnik, który jest potrzebą milionów Polaków

— mówił ks. Zdzisław Tokarczuk przed Pałacem Prezydenckim w czasie uroczystości, które odbyły się w godzinę katastrofy samolotu Tu-154 pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010 roku. Jarosław Kaczyński wraz z parlamentarzystami uczcił rocznicę katastrofy składając wieńce na Krakowskim Przedmieściu oraz na Powązkach Wojskowych.

Padający rankiem deszcz nie odstraszył warszawiaków, którzy przybyli na Krakowskie Przedmieście, by na mszy św. w kościele seminaryjnym uczcić ofiary tragedii z 10 kwietnia 2010 roku, a potem uczestniczyć w Apelu Pamięci przed Pałacem Prezydenckim.

Msza św. poranna w kościele seminaryjnym

Jak co miesiąc modlitwę odmówił ks. Zdzisław Tokarczuk, który zanim ją rozpoczął powiedział:

Co miesiąc gromadzimy się w tym miejscu, by modlić się za tych, którzy w tak tragicznych okolicznościach, do tego czasu niewyjaśnionych, odeszli do Pana, odeszli spośród nas. Apel pamięci przypomniał nam nazwiska i osoby, które znamy, którym wiele zawdzięczamy. (..) przychodzimy na to miejsce, żeby wskazać, wydeptać miejsce na pomnik, miejsca, które są potrzebą milionów Polaków. Dzisiaj wydaje mi się, że łatwiej by było postawić pomnik wrogowi niż własnemu prezydentowi, który całe swoje życie poświęcił Ojczyźnie i zginął w takich okolicznościach. Często śpiewamy te słowa Czesława Niemena „Dziwny jest ten świat”. Trzeba by powiedzieć, że pomimo że nasza Ojczyzna, Polska jest szlachetna, piękna, dumna, to jednak też dziwna jest ta nasza Ojczyzna, która oddaje władze w ręce ludzi, którzy czasami nie są odpowiedzialni za tych, którymi rządzą, nie wiedzą za kogo odpowiadają, jaka jest wielka ich odpowiedzialność przed Bogiem.

Złożenie wieńca pod Pałacem Prezydenckim i apel:

Po porannych uroczystościach na Krakowskim Przedmieściu parlamentarzyści Prawa i Sprawiedliwości wraz z prezesem Jarosławem Kaczyńskim udali się na Powązki Wojskowe i tam złożyli wieńce na grobach ofiar oraz pod pomnikiem znajdującym się w tzw. Kwaterze Smoleńskiej.

Złożenie wieńców na Powązkach Wojskowych:

Jarosław Kaczyński w gronie współpracowników udał się także na Cmentarz Powązkowski, gdzie została pochowana śp. pani Jadwiga Kaczyńska, jest to także symboliczny grób Lecha i Marii Kaczyńskich.

Popołudniowy punkt kulminacyjny obchodów IV rocznicy tragedii smoleńskiej rozpoczął marsz Solidarnych2010, którzy o godzinie 15 wyruszyli z placu Trzech Krzyży na Krakowskie Przedmieście niosąc portrety 96 ofiar katastrofy smoleńskiej. Na jednym z transparentów widniały słowa:

Natychmiast rozpocząć NATOwskie śledztwo w sprawie zbrodni smoleńskiej.

Ok. godz. 17 z przemówieniem do zebranych przed Pałacem Prezydenckim wystąpił Jarosław Kaczyński.

Łączy nas żałoba, żal, wspomnienia, ale sądzę, że łączy nas też jeszcze coś innego – otóż łączy nas wiara w znaczenie prawdy. Znaczenie prawdy jako fundamentu naszej cywilizacji, jako fundamentu, który przeciwstawiamy kłamstwu. Nasza cywilizacja ufundowana jest na tym przeciwstawieniu. Prawda i kłamstwo. Prawda przeciwko kłamstwu. I nasza polska kultura, nasza polska tożsamość jest też na tym ufundowana. Nie ma człowieczeństwa, nie ma ludzkiej godności każdego z nas bez prawdy. Bo jeśli prawdę odrzucamy, to znaczy, że odrzucamy wszystkie wartości, a jeśli to robimy, to nie możemy uznać także wartości człowieka. Nasza kultura, polska kultura i tożsamość wyrasta z chrześcijaństwa, a przecież to w chrześcijaństwie, w naszej wierze tak ważne są słowa: prawda nas wyzwoli! Prawda nas wyzwoli!

Ale potrzeba nam także pamięci – tej szeroko rozumianej pamięci historycznej, która jest najważniejszą częścią tożsamości, ale też pamięć o konkretnych wydarzeniach, o Smoleńsku, o tragedii smoleńskiej. Musimy tę pamięć zachować – o wszystkich wydarzeniach, które miały miejsce przed katastrofą, w jej trakcie i po katastrofie. Choć mówię to z bólem, to musimy pamiętać hańbę przemysłu pogardy, hańbę knowań z prezydentem obcego państwa przeciw własnemu prezydentowi. Hańbę porzucenia Polaków, którzy polegli – doprowadziło to do tego, że zbezczeszczane były nawet ich ciała w niektórych wypadkach. Hańbę polegającą na oddaniu wszystkiego, co ważne w dochodzeniu do prawdy, obcemu państwu. Tę hańbę, którą jest ciągłe oszukiwanie Polaków – musimy o tym pamiętać. To musi być część naszej mocnej pamięci. Ale musimy także pamiętać – i to szczególnie – o ofiarach, które porzucono. (..) Musimy uczcić pamięć tych, którzy wbrew okolicznościom i piętrzącym się przeszkodom, wbrew nieustannemu atakowi, chcieli służyć teraźniejszości i przyszłości Polski. I potrafili to robić! (…) Uczczenie choć ważne, nie jest celem samym w sobie. Musimy podjąć ich dzieło, musimy iść tą drogą, którą wskazywał Prezydent Rzeczypospolitej Lech Kaczyński! A żeby tą drogą iść, musimy zwyciężyć. Musimy dokończyć tamtą solidarnościową rewolucję.

Wystąpienie Jarosława Kaczyńskiego:

Anita Czerwińska (warszawski klub GP) i Cezary Jurkiewicz (klub GP, PiS) - organizatorzy obchodów

Relacja: Margotte i Bernard

-

-

Polecamy wSklepiku.pl książkę:„wPolityce.pl Polska po 10 kwietnia 2010 r.”

W książce znalazły się analizy publicystów oraz wzruszające wspomnienia Czytelników związane z wydarzeniami z 10 kwietnia 2010 roku. Teksty w niej zawarte pozwalają zrozumieć, co tak naprawdę wydarzyło się w Smoleńsku.