Podziękowania dla pani Szumilas

Złość rodziców na minister Krystynę Szumilas nie słabnie. Po tym, jak pani minister składała życzenia nauczycielom, kolej na życzenia dla pani minister.

Szanowna Pani Ministro!

Od wczoraj zastanawiam się, czego mogę Pani życzyć, w związku z wczorajszym Dniem Edukacji Narodowej. Nic nie przychodziło mi do głowy, bo na wyzwiska jestem zbyt kulturalna, na pochlebstwa zbyt szczera, na konstruktywną krytykę zbyt wściekła, a moja osobista sytuacja, jak wielu innych, nie skłania raczej do świętowania.

Jednak od sierpnia br. przekonuję się codziennie, że mogę liczyć na Pani niczym nieograniczoną i wciąż utrzymującą się na najwyższym poziomie pomysłowość, która nieprzerwanie jest mi inspiracją do wszelkich rozważań natury egzystencjalnej. Ponieważ nie ośmielę się z Panią równać, bo swą wiedzą, kompetencjami, znajomością problematyki przedszkolnej – szczególnie! – kładzie mnie Pani na łopatki, postanowiłam jako kanwę moich życzeń, wykorzystać „gotowca” w postaci „Listu ministra edukacji narodowej z okazji Dnia Edukacji Narodowej” zamieszczonego na stronie internetowej MEN-u.

Spróbuję przeanalizować ten nie do przecenienia materiał, choć zdaję sobie sprawę, że to nie będzie ani proste, ani łatwe, ani przyjemne.

Edukacja jest wspólnym dobrem, a dbałość o jakość kształcenia i motywowanie młodego pokolenia do nauki i rozwijania postaw obywatelskich – ambicją całego środowiska oświatowego.

Jeśli źle zrozumiałam, proszę mnie poprawić… W imię dbałości o jakość kształcenia pozbawiła Pani pracy 20 tys. wykształconych pasjonatów, zamieniając ich na nauczycieli z łapanki?

Polscy nauczyciele są otwarci na wyzwania wynikające z szybkiego rozwoju cywilizacyjnego.

Nie sposób się z Panią nie zgodzić. W naszym kraju rozwój cywilizowany tak galopuje, że zostaliśmy zmuszeni do zmiany swojego życia zawodowego w ciągu kilku dni. Ja przekwalifikowałam się z instruktora rytmiki, na instruktora bezrobotnego. Tyle, że w cywilizowanym świecie, mówi się na to „regres”, a nie rozwój.

Podejmują nowe wyzwania (nauczyciele oczywiście), upowszechniając nowoczesne technologie informacyjno-komunikacyjne w edukacji.

W tym wypadku strzeliła Pani w dziesiątkę! Owszem, wyzwań u nas moc, np.: Jak przeżyć za 236 zł miesięcznie?

Jak przeżyć bez 236 zł w wakacje? Jak rozpocząć staż po 20 latach pracy? Jak rozpocząć ścieżkę rozwoju zawodowego, dojść nią do emerytury, osiągając stopień choćby nauczyciela mianowanego? Sama Pani widzi, że gdyby nie te wyzwania, taki instruktorzyna jak ja nie miałby po co żyć. Już tylko za to, należą się Pani, nasze serdeczne podziękowania. „Upowszechnianie nowoczesnych technologii informacyjno-komunikacyjnych w edukacji” sobie daruję, bo jest Pani w tym mistrzem i nie wytrzymałabym porównania, a nie chciałabym sobie psuć, tego jakże radosnego dnia.

Od wielu lat zmieniają Państwo polską szkołę na lepsze.

To, co prawda już nieaktualne, bo dzięki Pani właśnie przestaliśmy cokolwiek zmieniać, ale w laurce ładnie zabrzmiało. W końcu jest Pani mistrzynią słowa banalnego.

Takie osiągnięcia są w głównej mierze zasługą nauczycieli. Potwierdzają wartość Państwa pracy i napawają dumą.

No i jak Pani nie kochać?

Dziękuję Państwu za codzienną troskę o rozwój dzieci i młodzieży oraz za podnoszenie jakości ich kształcenia. Dziękuję także za włączanie się w zmiany i ciągłe doskonalenie umiejętności merytorycznych i wychowawczych.

W zmiany rzeczywiście się włączyliśmy, a raczej zostaliśmy włączeni – wg mnie bez naszej wiedzy i co najważniejsze zgody – i dlatego uważam, że taki drugi minister edukacji już nam się nie trafi. W związku z tym życzę Pani dalszych sukcesów, które pozwolą zająć Pani miejsce w panteonie najbardziej nieudanych ministrów w tym kraju.

Z najlepszymi życzeniami -

Aleksandra Nowakowska

Polecamy też spot z udziałem minister Krystyny Szumilas. Ostrzegamy, że obejrzenie spotu grozi wybuchem furii lub atakiem śmiechu.