Wczoraj po południu (18.12.2024) odbyło się połączone posiedzenie Parlamentarnego Zespołu ds. Życia i Rodziny pod przewodnictwem posła Piotra Uścińskiego oraz Parlamentarnego Zespołu ds. Ochrony Życia i Zdrowia Polaków pod przewodnictwem posła Romana Fritza. Posiedzenie poświęcone było kontrowersjom wokół edukacji zdrowotnej i zabrali w nim głos liczni eksperci: lekarze, psychologowie, dydaktycy, eksperci oświatowi, nauczyciele, pedagodzy i prawnicy.

W pierwszej części posiedzenia dr n. med. Dorota Łucja Jarczewska, prezes Instytutu Myśli Pro-Life oraz dr n. med. Dorota Sienkiewicz, prezes Polskiego Stowarzyszenia Niezależnych Lekarzy i Naukowców zwróciły uwagę na niedostatki nowego przedmiotu w kwestiach zdrowotnych, udowadniając z perspektywy praktyki lekarskiej i naukowej, że efektem edukacji zdrowotnej będzie obniżenie poziomu zdrowia młodych Polaków przez rozbudzanie seksualne, prowadzące do wcześniejszej inicjacji seksualnej, przez generowanie przewlekłego stresu u nieprzygotowanych do przedstawianych treści dzieci.

Następnie Agnieszka Marianowicz-Szczygieł, prezes Fundacji Instytutu Analiz Płci i Seksualności „Ona i On”, członek Zarządu Gł. Stowarzyszenia Psychologów Chrześcijańskich, zwróciła uwagę na to, że należy mówić o wychowaniu do dorosłego życia, a nie o edukacji seksualnej, gdzie seksualność traktuje się w sposób wyizolowany. Przedstawiła wady prawne, formalne, organizacyjne, koncepcyjne, metodologiczne i metodyczne, merytoryczne i etyczne proponowanych przez MEN rozwiązań.

Bez podstaw racjonalnych…

Dr Szymon Grzelak, psycholog, prezes Instytutu Profilaktyki Zintegrowanej, który prowadzi badania nad skutecznością konkretnych działań profilaktycznych, podkreślił, że dzieciom potrzebna jest dobra współpraca rodziców i nauczycieli w szkole, a nie kolejny konflikt wniesiony przez obowiązkowy przedmiot edukacja zdrowotna, który zawiera komponent seksualności dzielący mocno społeczeństwo. Przedstawił również badania przeprowadzone przez IPZ na 80 tys. uczniów, nauczycieli i rodziców, z których wynika m.in., że najbardziej prozdrowotny psychicznie cel życiowy młodych ludzi to szczęśliwe życie rodzinne dzieci, zwracając uwagę, że w obliczu problemów demograficznych zadaniem państwa jest ochrona rodziny.

W kolejnym bloku Hanna Dobrowolska, koordynator Ruchu Ochrony Szkoły, autorka podręczników szkolnych, dydaktyk, współautorka programów, która doradzała podczas powstawania różnych podstaw programowych, obaliła kilka mitów, które są generowane z perspektywy urzędników ministerstwa i autorów podstawy programowej. Podkreśliła, że nie mają one podstaw racjonalnych, ale mają funkcję propagandową, mają przekonać, że przeciwnicy edukacji zdrowotnej są przeciwni zdrowiu uczniów. Dobrowolska porównała zapisy w nowej podstawie programowej z podstawami programowymi innych przedmiotów.

Podejmuję polemikę z rodzajem demagogicznej propagandy, którą otacza przedmiot edukacja zdrowotna. Pewne mity są generowane z pozycji urzędników ministerstwa i twórców podstawy programowej mają one racjonalnej podstawy, a jednocześnie mają bardzo silny, propagandowy podtekst. Mają przekonać społeczeństwo, że ci, którzy nie są za edukacją zdrowotną są przeciwni zdrowiu i bezpieczeństwu dzieci

— powiedziała.

Ten przedmiot, jak również zmiany w podstawach programowych, które od początku roku obserwujemy, jest jaskrawym przykładem ingerencji nie tylko polityków w proces wychowania i kształcenia młodego pokolenia, wprost manipulacji i ideologicznego oddziaływania, ale jest realizowane wprost pod dyktat agendy ONZ, UE i Unicefu

— dodała.

Wpływowe lobby

Jolanta Dobrzyńska, członek prezydenckiej Rady do spraw Rodziny, Edukacji i Wychowania, przypomniała historię przedstawienia treści zdrowotnych w programach nauczania od 1999 roku. Zwróciła uwagę na istniejący od początku problem z brakiem kadr do nauczania tak interdyscyplinarnego przedmiotu. Obecne trendy w nauczaniu zestawiła z zaleceniami twórców systemu komunistycznego, ukazując zachodzące w każdym punkcie paralele.

Zawsze przy Ministerstwie Zdrowia było lobby, które chciało utworzenia osobnego przedmiotu. (…) Prawie każdy nowy minister słał petycje o wprowadzenie takiego przedmiotu. Okazało się, że nie jest to możliwe, ponieważ nie ma i nie będzie nauczycieli do jego nauczania, bo nie jest to przedmiot akademicki i cały czas trzeba będzie tych nauczycieli kształcić. W związku z tym, że pokazywano czego brak jest w tym przedmiocie, rozbudowano inne przedmioty – biologię, fizykę, przyrodę, wychowanie do życia w rodzinie – wszystko rozbudowano o treści, których cały czas ktoś wskazywał, że brakuje w nauczaniu. I one urosły do niesamowitych rozmiarów, moim zdaniem nieinteresujących już młodzieży, bo zbyt szczegółowych

— oceniła.

Następnie głos zabrał dr Zbigniew Barciński, prezes Stowarzyszenia Pedagogów NATAN, który porównał proponowany nowy przedmiot z Wychowaniem do życia w rodzinie. Jako istotę zmiany pomiędzy nimi wskazał przesunięcie akcentu z rodziny w kierunku zdrowia, a także zamianę dobrowolnego przedmiotu ukazującego seksualność w kontekście rodziny na przymusową, antyrodzinną edukację seksualną ukierunkowaną na przyjemność.

Renata Krupa, nauczycielka WDŻ na wszystkich poziomach edukacyjnych, przygotowująca również studentów do nauczania WDŻ, współautorka programów profilaktycznych z zakresu zdrowia, wykazała, że wszystkie treści proponowane w nowym przedmiocie, obecne są na zasadzie spirali w Wychowaniu do życia w rodzinie. Zwróciła uwagę na długie i gruntowne przygotowanie kadry uczącej WDŻ i porównała to z obecną propozycją, zwracając uwagę na brak zatwierdzonych podstaw, programów, podręczników i wyłącznie 1 semestr na doszkolenie czy przeszkolenie nauczycieli.

MEN wskazał, że WDŻ koncentruje się na rodzinie, miłości i dojrzewaniu, a nie nie porusza tak ważnych informacji jak aktywność fizyczna, odżywianie, zdrowie psychiczne, praktyka uzależnień. To nieprawda. Wszystkie te treści są zawarte w WDŻ. Mało tego, one są ułożone w układ spiralny, co znaczy, że zaczynamy o tym mówić w jednej klasie odpowiednio do poziomu rozwojowego dziecka i wracamy w kolejnych klasach do innych tematów

— wyjaśniała.

Aspekty prawne zaprezentował zgromadzonym r.pr. Marek Puzio z Instytutu na Rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris, zwracając uwagę na przepisy Konstytucji RP i międzynarodowych aktów prawnych. Zwrócił uwagę na różnice pomiędzy nauką, kształceniem a wychowaniem w kontekście projektowanego rozporządzenia.

W ostatnim bloku Magdalena Trojanowska ze Stowarzyszenia Rodzice Chronią Dzieci zwróciła uwagę na wpływ standardów edukacji seksualnej Światowej Organizacji Zdrowia oraz zalecenia ONZ i UE na propozycję podstawy programowej edukacji zdrowotnej, a Agnieszka Pawlik-Regulska, prezes Stowarzyszenia „Nauczyciele dla Wolności” zaprezentowała sposoby i skutki permisywnej edukacji seksualnej w krajach Europy Zachodniej (Niemczech, Austrii, Wielkiej Brytanii, Francji). Zwróciła również uwagę na to, że jedyny nauczyciel WDŻ zaproszony do tworzenia podstawy edukacji zdrowotnej, Antonina Kopyt, to ekspert fundacji edukatorów seksualnych sexed.pl, fundacji, która współpracuje z sex-shopami oraz firmami farmaceutycznymi produkującymi implanty antykoncepcyjne. Kopyt podjęła również odpłatną współprace z Federą – największym lobby aborcyjnym w Polsce, które w swoich materiałach zachęca do masturbacji, seksu poliamorycznego i stwierdza, że „porno samo w sobie nie jest złe!”. Pawlik-Regulska przypomniała również badania prof. Izdebskiego z 2004, w których pytał on 14-17-latków, jakie wynagrodzenie otrzymali za świadczenie usług seksualnych i od jakiego wieku powinien być dopuszczalny stosunek osoby dorosłej z osobą niepełnoletnią: od 10, 12 czy 14 lat. Na koniec wyraziła nadzieję, że Polska skorzysta z doświadczenia innych krajów i nie wprowadzi permisywnej edukacji seksualnej, aby nie doświadczać tych kryzysów, którymi zmagają się kraje zachodnie.

CZYTAJ TEŻ:

— Tłumy na proteście „Tak dla edukacji! Nie dla deprawacji” w Gdańsku. „Gorąca atmosfera i wiara w słuszność walki”

— Powstrzymajmy edukację zdrowotną Nowackiej! Kolejna demonstracja „Tak dla edukacji! Nie dla deprawacji!”. SPRAWDŹ, gdzie, kiedy i o której

— Chwila szczerości Władysława Kosiniaka-Kamysza: Wzywano mnie do zrywania kontraktów wojskowych. Nie robiłem tego

maz/www.sejm.gov.pl/Nauczyciele dla Wolności