„W konstytucji z 1997 r. prawo łaski ujęte jest szeroko (…). Stąd ułaskawienie nieprawomocnie skazanych przez Prezydenta nie może być prawnie kwestionowane” - podkreślił dr Bartłomiej Wróblewski, poseł PiS, a także prawnik specjalizujący się w prawie konstytucyjnym.

Wróblewski zwrócił uwagę, że „niespodziewanie wróciła dyskusja dotycząca stosowania prawa łaski wobec nieprawomocnie skazanych”. Wszystko za sprawą przedziwnej decyzji Sądu Najwyższego, który uchylił umorzenie sprawy Mariusza Kamińskiego i innych b. szefów CBA, skazanych w 2015 r. w pierwszej instancji i ułaskawionych przez prezydenta Andrzeja Dudę. SN podważył prawo łaski zastosowane przez prezydenta, jednocześnie ignorując orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego.

Prawo łaski jest osobistą prerogatywą głowy państwa. Klasyczne prawo łaski rozumiane było i jest szeroko. Obejmuje m.in. uwolnienie od wszelkich niedogodności związanych z postępowaniem karnym i skazaniem

— podkreślił poseł i prawnik.

Od XIX w. ustrojodawcy (w konstytucjach) zaczęli niekiedy ograniczać zakres prawa łaski. W Polsce w konstytucji marcowej dotyczyło tylko „skazanych”, a w konstytucji kwietniowej „prawomocnie skazanych”

— dodał.

W konstytucji z 1997 r. prawo łaski ujęte jest szeroko, bez tego rodzaju ograniczeń. Stąd ułaskawienie nieprawomocnie skazanych przez Prezydenta nie może być prawnie kwestionowane. Może natomiast w konkretnych przypadkach podlegać politycznej krytyce

— stwierdził dr Bartłomiej Wróblewski.

Gorzej, gdy polityczna krytyka przeradza się w próbę wywołania anarchii, co najwidoczniej próbują uskutecznić sędziowie SN.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Prof. Łabno: Sąd Najwyższy nie jest uprawniony do jakiejkolwiek oceny wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Jesteśmy na granicy anarchii

CZYTAJ TAKŻE: Prof. Szydło: Wyrok Sądu Najwyższego budzi poważne wątpliwości konstytucyjne i rodzi niebezpieczny precedens

olnk/Twitter/wPolityce.pl