Szymon Hołownia, czyli wielka intelektualna pustka. On jednak nie wie jak "to" zrobić

Konia z rzędem temu, kto rozumie w co i z kim gra Szymon Hołownia! Ciekawe czy wie to sam lider Polski 2050 czy on już dawno pogubił się we własnych ruchach na politycznej szachownicy?

Sięgnijmy pamięcią do stycznia 2023 roku. Wówczas podczas głosowania nad nowelizacją ustawy o SN, która miała przybliżyć Polskę do środków z KPO, posłowie od Szymona Hołowni wystawili do wiatru liderów opozycji i zagłosowali wbrew wcześniejszym ustaleniom, że opozycja (z małymi wyjątkami, które sobie to zastrzegły) wstrzyma się od głosu, umożliwiając w ten sposób Prawu i Sprawiedliwości przyjęcie nowelizacji. Polska 2050 zagłosowała przeciw. W głosowaniu 13 stycznia większość opozycji zdecydowała się wesprzeć rząd z kilku powodów. Po pierwsze, by nie utracić wiarygodności. Lewica i PSL od początku głosowały za Funduszem Odbudowy, tłumacząc, że Polakom te pieniądze się należą. Partie te nie mogły więc teraz zmienić zdania. Politycy Koalicji Obywatelskiej, którzy od miesięcy atakowali rząd za brak środków, też nie mogli nagle zagłosować przeciw nim, bo wówczas Prawo i Sprawiedliwość mogłoby spokojnie tłumaczyć, że brak środków, to wina opozycji.

By taką narrację uniemożliwić liderzy opozycji ustalili, by wspólnie (z wyjątkami) wstrzymać się od głosu. Zgodził się na to także Szymon Hołownia. Ale w wieczór poprzedzający głosowanie zmienił zdanie i późno w nocy poinformował partnerów, że jego posłowie zagłosują przeciw. To było też późniejszym powodem odejścia z partii Hanny Gil-Piątek, która w imieniu swojego lidera prowadziła rozmowy dotyczące tamtego głosowania.

Wówczas złamanie ustaleń wywołało wściekłość partnerów z opozycji, którzy zaczęli nerwowo rozważać czy może jednak nie należałoby głosować przeciw nowelizacji. Zachowanie Hołowni wszyscy odczytali w ten sam sposób, że lider Polski 2050 postanowił wszystkich okiwać i zagrać na siebie, licząc, że zyska poparcie w oczach najbardziej antypisowskiego elektoratu. Powodem złości było także złamanie jedności, którą miała zademonstrować opozycja i nigdy później jej się to właściwie nie udało.

Wówczas na Hołownię rzucili się fani Donalda Tuska, tacy jak Tomasz Lis i liberalne media. Jednak w tamtym momencie, na chwilę, lider Polski 2050 zyskał uznanie w oczach antypisowskiego elektoratu. Przez chwilę udało mu się przekonać część wyborców, że jest większym antypisem niż Koalicja Obywatelska. W mediach społecznościowych dużo było komentarzy, że cała opozycja powinna była głosować przeciw nowelizacji ustawy o SN.

Teraz Szymon Hołownia znów zaskoczył partnerów, z którymi podobno prowadzi rozmowy i ogłosił, żeby odpuścić sobie marsz 4 czerwca (choć już rakiem się z tych słów wycofuje). Po tym stwierdzeniu oczywiście rzuciły się na niego te same środowiska medialne, co w styczniu, ale dołączył do nich także antypisowski elektorat, który domaga się od opozycji gry do jednej bramki. Ten elektorat, który jeszcze w styczniu zachwycał się antypisowskim zachowaniem lidera Polski 2050.

Czy za tymi zwrotami akcji i kolejnymi wahnięciami Hołowni stoi jakiś genialny plan? Być może Szymon Hołownia, który w obliczu lecących na łeb na szyję notowań czuje, że będzie musiał współpracować z Donaldem Tuskiem próbuje pokazać, że tanio się nie sprzeda.

Bardziej prawdopodobny jest jednak scenariusz, że za tymi zwrotami akcji nie stoi żaden plan, tylko zwykła intelektualna pustka. Tym bardziej, że o tym, iż Hołownia słabo rozumie politykę, przekonywali mnie politycy PSL-u, z którymi rozmawiałam, gdy Hołownia kilka miesięcy temu ogłosił, że wytypuje na „jedynki” osoby mało znane, ale aktywne społecznie. A przecież każdy wie, że dobra „jedynka” ciągnie listę. Będę zaskoczona jeśli Polska 2050 dowiezie do wyborów poparcie wyższe niż oscylujące wokół progu. Hołownia sam „zaorał się” szybciej niż Ryszard Petru Nowoczesną.