Zdaniem Tuska brak programu PO, to podobno wynik troski o innych. Ktoś w to wierzy?

Do tej pory Donald Tusk twierdził, że PO nie potrzebuje programu, bo najlepszy i w dodatku pozytywny program, to odsunięcie PiS od władzy. Teraz lider PO wyznał, że nie prezentuje programu z szacunku do politycznych konkurentów. Parsknęłam, jak usłyszałam.

Ja chcę przekonać partnerów w innych partiach, żeby przestali rozmawiać o tym, co nas różni. Ja dlatego nie zasypuję codziennie jakimiś ofertami programowymi, bo nie chcę narzucać naszego zdania innym mniejszym partiom

— wyznał litościwie Tusk w Tarnobrzegu.

Aż mi się łza w oku zakręciła z powodu łaskawości lidera PO, bo jakoś nie chce mi zniknąć sprzed oczu sondaż obywatelski, nazwany na opozycji „szantażem obywatelskim”, w związku z którym Tusk straszył mniejszych partnerów ogniem piekielnym i biczowaniem w razie wyborczej porażki. Widzę Tuska, który od miesięcy stawia mniejszych partnerów pod ścianą, przymuszając ich do jednej listy, która, jak powszechnie wiadomo, leży głównie w interesie samego Donalda Tuska, o czym już całkiem jawnie mówią politycy opozycji.

Czytaj także:

Marek Dyduch powiedział to, co wszyscy myślą, ale nikt nie chce o tym mówić publicznie

To Donald Tusk skonfliktował opozycję ciągłym szantażem w sprawie jednej listy. To m.in dlatego, że odmawia podpisania porozumienia o współrządzeniu po ewentualnych wygranych przez opozycję wyborach nawet jego wyborcy przestali wierzyć, że dzisiejsza opozycja przejmie władzę.

To przez ciągłe podkradanie haseł wyborczych mają do Tuska pretensje liderzy mniejszych partii. Gdyby Tusk nie chciał konfliktować opozycji hasłami wyborczymi, po prostu by ich nie kradł. Tymczasem wciąż jako swoje przedstawia propozycje PSL-u i Lewicy. Weźmy wdowią emeryturę, 20 proc. podwyżki dla budżetówki, „mieszkanie prawem nie towarem”, itd. Od PiS- zaś zapożyczył Donald Tusk słynne „babciowe”, które w istocie jest wariacją wokół już istniejącego i wypłacanego Rodzinnego Kapitału opiekuńczego. I jeszcze ten marsz i wezwanie. Zamiast wspólnie coś ustalić, dogadać się Tusk wzywa, żąda. Kogo by szlag nie trafił?

O tym jak łaskawy i sympatyczny potrafi być Donald Tusk przekonał się na własnej skórze Szymon Hołownia, który po zerwaniu porozumienia liderów opozycji, dotyczącego głosowania nad nowelizacją ustawy o SN dostał łomot od mediów i wyborców sprzyjających Tuskowi.

Sam Tusk, który pierwotnie miał plan przejąć przynajmniej część wyborców Lewicy ostrze swojego ataku przerzucił na Hołownię, który okazał się być łatwiejszym celem. Lider Polski 2050 po prostu uwierzył w swoje supermoce, podjął próbę okiwania reszty opozycji, przez chęć przejęcia antypisowskiego elektoratu, który przez chwilę był zachwycony tym, jak Polska 2050 zagłosowała przy okazji noweli ustawy o SN. I tak wkroczył Hołownia na równię pochyłą, a już Tusk postarał się o to, żeby z 20 proc. poparcia zostało tylko wspomnienie.

Dziś jest tak źle, że Hołownia w koalicji z PSL-em może nawet nie przekroczyć progu 8 proc. wymaganego dla koalicji. Kto wie, może jeśli Szymon Hołownia nie chce jeszcze kończyć przygody z polityką, posypie głowę popiołem i wejdzie w koalicję z Tuskiem. Stąd może też wynikać ostatnia udawana życzliwość Tuska wobec Szymona Hołowni i Władysława Kosiniaka-Kamysza i urocze słowa o przyzwoitości oby panów.

A jakby wszystkiego było mało Szymonowi Hołowni sypią się kolejne struktury. Po Śląsku jest czas na Warszawę. Scenariusz rozpadu dość podobny. Jest filmik i słowa o rozczarowaniu. Pewnie Donald Tusk dał więcej, bo niektórzy z uczestników najnowszego filmu pożegnalnego jakoś nerwowo kasowali tweety o szkodliwości wspólnej listy.

Jedno jest pewne. Gdyby taka opozycja nie istniała, Jarosław Kaczyński tak by ją właśnie wymyślił.

Czytaj także:

Sam, z PSL-em, a może z PO? Przedwyborcze cierpienia Szymona Hołowni są po prostu nieznośne