To nietypowa rocznica tragedii smoleńskiej. Przypadające w tych dniach święta Wielkiej Nocy sprawiły, że z jednej strony obchody są skromniejsze, nawet ciche, a z drugiej, właśnie na tle Zmartwychwstania, sens tej wielkiej polskiej tragedii wybrzmiewa szczególnie wyraźnie. Bo przecież Ich śmierć nie poszła na marne. Polacy wyciągnęli wnioski, i zaczęli poważniej traktować swoje państwo. Zrozumieli, że nie można go powierzać ludziom lekkomyślnym, traktującym geopolityczne wyzwania w kategoriach trampoliny do własnych karier. Oczywiście, nie jest to wybór dokonany raz na zawsze. On musi zostać odnawiany, i tej jesieni także zostanie odnowiony. Jestem o tym głęboko przekonany.

CZYTAJ: Prezes PiS wziął udział we Mszy Świętej na Jasnej Górze. Modlono się za ofiary Katastrofy Smoleńskiej. „Złożyli największą ofiarę”

To rocznica szczególna także dlatego, że rosyjska agresja przeciwko Ukrainie sprawiła, że Smoleńsk znalazł się w nowym, pełniejszym świetle.

Wiemy, że Putin jest zdolny do wszystkiego. Wiemy, że zabija i morduje tych, których uzna za przeszkodę na drodze do realizacji swoich imperialnych planów. Wiemy, że od dawna zamierzał podporządkować sobie najpierw obszar dawnego Związku Sowieckiego, później Europę środkową, a na końcu chciał - zapewne razem z Niemcami i Francją - wypchnąć USA z Europy, i uzyskać status współrządcy całego kontynentu. Lech Kaczyński te zamiary odczytał, i nie bał się wyraźnie i głośno o nich mówić. W trudnych warunkach próbował też organizować nasz region. Jego aktywność zatrzymała Putina na co najmniej kilka lat. Wzmacniał też Polskę, czyli kraj, który zdecyduje o losach całej Europy. Jeśli utrzymamy niepodległość i nie zrezygnujemy z naszych ambicji, może upodmiotowić cały region. Jeśli ulegniemy potężnym presjom, wszyscy staną się klientami - albo Rosji, albo Niemiec, albo jednych i drugich jednocześnie.

I Smoleńsk, i wojna na Ukrainie, niosą jedno przesłanie: Polska to bardzo poważna sprawa. Jeśli chcemy Polski, musimy być narodem dojrzałym, poważnie traktującym własne państwo, starannie definiującym nasze interesy. I nie możemy być podzieleni w sposób, który siłom zewnętrznym ułatwia rozgrywanie nas samych, jednych przeciwko drugim. Bo z tego także wyrosła tragedia smoleńska. Niestety, ci, którzy tak bardzo zawinili - czyli przede wszystkim Platforma i Tusk - nie wyciągnęli żadnych wniosków z tej tragedii. Im bardziej przegrywają merytorycznie, im bardziej ich diagnozy w sprawie państwa, gospodarki, relacji międzynarodowych okazują się kompromitująco błędne, tym bardziej brną w stronę nienawiści, podziałów, wojny domowej.

Nigdy nie zapomnimy o tych, którzy zginęli rankiem 10 kwietnia 2010 roku pod Smoleńskiem. Ale pamięć nie wystarczy, bo ten Testament trzeba zrealizować. I obecna Polska tak właśnie robi. Budujemy silną armię, wzmacniamy gospodarkę narodową, a przede wszystkim wspólnie z Ukrainą zatrzymaliśmy Putina pod Kijowem i w Donbasie. Być może nie byłoby tych sukcesów, gdybyśmy po Smoleńsku nie zrozumieli, że stawka gry, która toczy się wokół Polski i z udziałem Polski, jest najwyższa. To życie lub śmierć naszego państwa.

CZYTAJ: „Tam, w oczach Putina, widać coś, czego ja się boję”. Przypominamy mocne słowa Janusza Rewińskiego o zdjęciu na molo w Sopocie