Sąd okręgowy w Gdańsku nieprawomocnie skazał zabójcę prezydenta Gdańska, Stefana Wilmonta, na dożywocie.

Aleksandra Kaczmarek i Agnieszka Kokoszczyńska, sędzie orzekające w sprawie, uwzględniając opinie biegłych i zauważając, że momencie czynu - „criminis tempore” - sprawca nie był istotnie niepoczytalny, nie miały żadnych wątpliwości wydając wyrok. Sąd docenił też pedantyczną pracę prokurator Agnieszka Nickel-Rogowskiej, którą środowisko gdańskiej władzy publicznie pospieszało wykazując prawną nonszalancję.

Nie wziął też sąd pod uwagę politycznej zawieruchy, którą część polityków PO, samorządowych i parlamentarnych, próbowała w trakcie trudnego procesu, a nawet tuż przed jego zakończeniem, intensyfikować.

Mord, zauważył sąd jednoznacznie, nie miał żadnego politycznego uzasadnienia czy też motywacji.

Sąd nie dał więc wiary prezydentom Białegostoku i Sopotu, Tadeuszowi Truskolaskiemu i Jackowi Karnowskiemu, którzy wprost publicznie insynuowali polityczny charakter zbrodni w Gdańsku.

„Można powiedzieć po prostu, że to był mord polityczny, my wszyscy wiemy”.

„To był mord polityczny”.

Że mieliby go zlecić politycznie przeciwnicy Pawła Adamowicza?

Ale którzy?

Ci, którzy w PO odsądzali go od czci i wiary? Schetyna, Neumann, Wałęsa Jarosław?

Czy może raczej chodziło o splamienie podprogową sugestią przy okazji tej tragedii polityków Prawa i Sprawiedliwości?

Sąd orzekł że Stefan Wilmont to osoba zdemoralizowana. O politycznym szalbierstwie nic nie ogłosił.

Nic też nie orzekł w sprawie urojonej przez środowisko PO odpowiedzialności mediów, głównie TVP, której dziennikarze, wcale nie jako pierwsi, informowali o różnych potknięciach prezydenta Gdańska, którymi musiał zajmować się sąd karny.

Sędzia Kaczmarek w istocie uniewinniła TVP. Musiałaby bowiem skazać nadawcę za rzetelne wypełnianie misji telewizji publicznej. Jakiekolwiek związki mordu w Gdańsku z realizowaniem swoich powinności przez media sąd uznał za nadinterpretację.

Nie orzekając w sprawie „szczujni”, sąd w sprawie „szczujni” orzekł jednoznacznie.

Tekst ukazał się też na portalu Wybrzeże 24