Cykl debat PO "Kultura w kryzysie". Na konferencji Kidawa-Błońska i Śledzińska-Katarasińska mówiły o... cenzurze

Ludzie kultury i ludzie tworzący instytucje kultury szukają we władzach partnerów do rozmowy, a nie cenzorów – powiedziała wicemarszałek Sejmu Małgorzata Kidawa-Błońska (KO) na konferencji prasowej w Krakowie.

„Musimy wyjść z XX wieku w XXI wiek”

Parlamentarzyści Koalicji Obywatelskiej, szczególnie członkowie sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu, spotkali się w czwartek w Urzędzie Miasta Krakowa w ramach cyklu debat „Kultura w kryzysie”. W poprzednich dniach rozmowy odbyły się na Dolnym Śląsku. W planie są jeszcze spotkania w Tarnowie, Gdańsku, na Mazowszu, w Łodzi, na Śląsku. W 30-osobowej sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu jest ośmioro posłów KO.

Dla Platformy Obywatelskiej, Koalicji Obywatelskiej, sprawy związane z kulturą są bardzo ważne, szczególnie w tak trudnych czasach wielu zagrożeń zewnętrznych i wewnętrznych. Bez docenianie kultury, bez wsparcia dla rozwoju kultury nie poradzimy sobie z tymi wszystkimi problemami

— powiedziała wicemarszałek Sejmu Małgorzata Kidawa-Błońska (KO), członkini sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu.

Jak mówiła, kultura potrzebuje wolności, finansowania, ale i odpowiedniej atmosfery – do której mogą się przyczynić nowe sposoby finansowania i tworzenia instytucji kultury.

Musimy wyjść z XX wieku w XXI wiek

— podkreśliła wicemarszałek, wyjaśniając, że inspiracją do tworzenia kultury mogą być wzorce światowe, kultura nie musi być zarządzana centralnie, a nowocześnie.

Można np. łączyć kulturę z instytucjami biznesowymi

— powiedziała Kidawa-Błońska.

Ludzie kultury i ludzie tworzący instytucje kultury szukają także we władzach partnerów do rozmowy, a nie cenzorów

— podsumowała swoją wypowiedź wicemarszałek.

Śledzińska-Katarasińska pomysłodawczynią projektu

Pomysłodawczyni projektu „Kultura w kryzysie” Iwona Śledzińska-Katarasińska poinformowała, że jego celem jest nie tyle definiować stan kultury, która – zdaniem KO – jest w kryzysie ideowym, ale przede wszystkim rozmawiać z przedstawicielami kultury i szukać nowych rozwiązań. Ma to posłużyć do formułowania programu wyborczego KO.

Wśród tematów rozmów w Krakowie miały się znaleźć m.in. nowe metody finansowania kultury.

Samorządy są raczej „strzyżone” finansowo przez obecną władzę

— powiedziała Śledzińska-Katarasińska.

Oceniła również, że przedstawiciele kultury „czują się stłamszeni, niepewni”.

Nie potrafią zrozumieć zasady, że jak ktokolwiek przyznaje pieniądze, to ma wymagania także programowe

— mówiła.

Kultura nie znosi władzy, która żąda od niej dostosowania się

— podkreśliła posłanka.

„Centralizowanie, cenzurowanie, zarządzanie, kierowanie”

W tej chwili kulturą rządzi ekipa, która uwielbia centralizowanie, cenzurowanie, zarządzanie, kierowanie i w ogóle wszystko to, co się z kulturą nie bardzo kojarzy

— powiedziała poseł Śledzińska-Katarasińska.

Staramy się rozmawiać o problemach nie tyle tak bardzo lokalnych, co systemowych. Jak to jest, kto powinien być organizatorem instytucji kultury. Czy współpraca organizatorów różnych szczebli samorządowych jest korzystna i możliwa. Jak można wspierać nie tylko organizacyjnie, ale i finansowo organizacje kulturalne

— tłumaczyła.

Ludzie kultury, środowiska kultury łakną wolności

— podkreśliła polityk.

Interesujące, że o wolności kultury i zapędach cenzorskich władzy mówi akurat Iwona Śledzińska-Katarasińska, która należała do PZPR od 1972 do 1981 r., a przed przystąpieniem do komunistycznej partii, podczas wydarzeń marca 1968, pisała antysemickie paszkwile w „Głosie Robotniczym”. Po wystąpieniu z partii wprawdzie włączyła się w działalność opozycyjną, w stanie wojennym została internowana, a już w III RP złożyła samokrytykę dotyczącą działalności w latach 60. i 70.,

Tym niemniej to ciekawe, że w PO właśnie tacy ludzie mają najwięcej do powiedzenia na tematy związane z kulturą, cenzurą, wolnością, bo również Dariusz Rosati, który był wierny partii dłużej niż Śledzińska-Katarasińska, bo aż do końca, dziś chętnie zarzuca PiS wszelkie możliwe grzechy przeciwko demokracji.

aja/PAP, Facebook