Sędzia Piotr Prusinowski, stojący na czele Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych i jednocześnie znany aktywista sędziowski, odmówił wczoraj orzekania w dwóch sprawach, do których został wylosowany w Izbie Cywilnej SN. W egzaltowanym piśmie, złożonym m.in. Pierwszej Prezes SN, tłumaczy, że nie chce orzekać z „neo sędziami”, którzy zostali powołani przy udziale nowego składu Krajowej Rady Sądownictwa. Sędzia Prusinowski, przezornie, zapewnia jednak, że nie składa urzędu i nadal jest sędzią SN. Portal wPolityce.pl poznał całą treść prowokacyjnego wniosku Prusinowskiego.

CZYTAJ TAKŻE:Poznaliśmy kulisy prowokacji w SN wymierzonej w sędziego Schaba. Czy ktoś próbuje skręcić sprawę dyscyplinarną Gersdorf?

Gdy czyta się kuriozalne pismo sędziego Prusinowskiego, ma się wrażenie obcowania z tanią tragikomedią lub farsą. Sędzia mógłby je opublikować, z powodzeniem, w „Gazecie Wyborczej” (gdyby prof. Matczak zechciał podzielić się z nim swoimi łamami). Emocjonalne oświadczenie sędziego stanowi jednak jawny delikt dyscyplinarny i nie można go traktować niepoważnie.

*(…) Wstępnie chcę zaznaczyć, że odmowa orzekania (…) nie wynika z osobistych animozji, czy też – jak to występujący w „niezależnych mediach prawicowych, zapewne niezależni sędziowie SN, niegrzecznie stwierdzają – z „grymaszenia”

– pisze w pierwszych zdaniach swojego uzasadnienia sędzia Prusinowski który swoją decyzję podpiera okrytą złą sławą uchwałą trzech niepełnych Izb SN ze stycznia 2020.

Sędzia Prusinowski kreuje się jednocześnie na „jedynego sprawiedliwego”, bojownika i nieugiętego przeciwnika obecnej władzy.

(…) powstaje pytanie, jak ma zachować się sędzia wyznaczony do składu z osobami powołanymi do SN w wadliwej, niekonstytucyjnej, stworzonej instrumentalnie przez polityków Prawa i Sprawiedliwości procedurze. Udawać, że nic się nie stało? Relatywizować doniosłość naruszeń prawa? A może schować się za różnorodne triki prawne? Niestety, wybaczcie, nie oceniam nikogo, ale ja tak nie umiem. Zostałem utkany z prostoduszności.(…). W ostatnim czasie napatrzyłem się, jak wygląda „dobra zmiana” w wymiarze sprawiedliwości. (…)

– histeryzuje w swoim uzasadnieniu sędzia Prusinowski.

Na koniec jeszcze kilka słów pragnę skreślić pod adresem tych sędziów SN, którzy mają problem ze zrozumieniem co się do nich mówi. To jakaś epidemia-infekcja przyniesiona z zewnątrz? Otóż wyjaśniam, klarownie i powoli - jeśli oświadczam, że odmawiam procedowania i orzekania w sprawach: (…), to nie oznacza, że (…) zrzekam się pełnienia urzędu na stanowisku sędziego SN. Dalej nie dociera? Może wyjaśnię to w mniej zawiły sposób. Jak mówię, ze „lubię gruszki”, sto nie oznacza, że „co wtorek zajadam się jabłkami”

– napisał pogardliwie sędzia Prusinowski.

Sędzia Prusinowski tak bardzo zajęty był pouczaniem innych sedziów,że nie zwrócił uwagi na kwestie ortograficzne swojego wystąpiebina. Zwrócił na to uwagę sędzia Kamil Zaradkiewicz z SN.

Podobnych niedorzeczności jest w piśmie sędziego Prusinowskiego jeszcze wiele. Sędzia dworuje sobie z tzw. neo sędziów, a jednocześnie przyznaje, że z niektórymi z nich się „koleguje”. W tym uzasadnieniu sporo jest tez polityki, choć ukrywanej pod wzniosłymi hasłami praworządności. Sędzia Prusinowski, który obecnie kieruje Izbą Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (!), sam określa swoje uzasadnienie jako „emocjonalne”. Warto też dodać, że jest to uzasadnienie osobliwe, a momentami wręcz groteskowe. Sędziemu Prusinowskiemu najwyraźniej nie służy ciągła walka na barykadzie „kasty”. Zapomniał, że ta pompatyczność ociera się o śmieszność.

WB