Nikomu się nie upiecze po zwycięstwie opozycji. "Nie należy spodziewać się litości"

Nad Polskę nadciąga oczyszczające ramię sprawiedliwości. Zbliża się nieuchronnie wraz z terminem wyborów do polskiego parlamentu. Żadnej taryfy ulgowej. Jedynie sędziowie, którzy wykażą skruchę i obiecają poprawę mogą liczyć na danie im szans na „czas próby”. Obowiązywać będzie bezkompromisowość w rozliczaniu stojących obecnie przy sterze władzy oraz wszystkich, którzy im służą bądź w jakikolwiek sposób ich wspierają. Nie należy spodziewać się litości. Dla wymierzających sprawiedliwość niewiele zostało czasu na przygotowania do wypełnienia dziejowej misji. Na szczęście idą one pełną parą. Każdy dzień obfituje w nowe pomysły, które przyniosą zbawcze owoce. Pozbawienie paszportów, by zapobiec próbom ucieczki za granicę. Wyprowadzanie z gabinetów w eskorcie „silnych ludzi” pełniących ważne funkcje w aparacie państwa. Likwidacja burzycielskich dla porządku państwa instytucji m.in. CBA oraz IPN, posługujących się najbardziej podłymi motywami politycznymi. To tylko niektóre z tych planów.

Żeby sprawa była jasna od początku. Tego wielkiego zadania na miarę epoki, która odwraca bieg zdarzeń, gotowa podjąć się dzisiejsza opozycja po odniesieniu zwycięstwa w najbliższych wyborach. Jeśli zamierzenie ma spełnić zakładane rezultaty już najwyższy czas, by opozycja i jej sojusznicy dopracowali szczegóły strategii eliminacji zła z naszego życia politycznego i publicznego. Scenariusz ten głównie polegać ma na bezkompromisowym pociągnięciu do odpowiedzialności winnych popełnienia niepowetowanych szkód, jakich się dopuścili i jakie nadal mogliby czynić, pozostając w swoich dotychczasowych rolach, wykonując dotychczasowe zawody.

Nikt przyzwoity, uczciwy nie może pozostać obojętny na działalność tych, którzy od kiedy objęli władzę, a więc od siedmiu lamią prawo – przekonuje opozycja. Do planów opozycji przekonuje mnie deklaracja, że nie ma w nich krzty odwetu. Całkowicie zaś uspokaja argument posła Lewicy Krzysztofa Śmiszka, że „przywrócenie rządów prawa musi być dokonane przez tych, którzy tak demokrację kochają”.

Kolejnym potwierdzeniem optymistycznym jest zagwarantowanie, że wymierzanie sprawiedliwości będzie się odbywało w majestacie prawa. Wprawdzie ma powstać „Wielki akt oskarżenia”, ale nad jego stworzeniem pracować będzie powołana w nowym Sejmie Komisja Sprawiedliwości i Prawa wspólnie z zaproszonymi przez dzisiejszą opozycję prawnikami. Mimo gwarancji, że winni karani będą zgodnie ze standardami europejskich wartości, poseł SLD Jerzy Wenderlich przedłożył niecodzienne przedsięwzięcie, rzekłbym „w ramach procesowego zabezpieczenia”. Domaga się odebrania paszportów politykom i działaczom PiS, aby winnym nadużyć i łamania prawa uniemożliwić ucieczkę za granicę. Tym samym uniknąć odpowiedzialności.

Polscy sędziowie również mają program oczyszczenia z szeregów własnego środowiska tych sędziów, którzy byli rekomendowani przez powstałą w kwietniu 2018 roku KRS i po tym terminie mianowani przez prezydenta Andrzeja Dudę. Wszyscy ci nowi sędziowie będą „weryfikowani” przez swoich kolegów starszych stażem i zasłużonych dla swojego środowiska. W zawodzie sędziego pozostaną jedynie ci, którzy – jak w czasach zgrzebnego komunizmu – złożą samokrytykę, przyznając się, że zbyt mało przeciwstawiali się pisowskiemu reżimowi i obiecując poprawę. Niektórzy z nich zostaną poddani swoistej kwarantannie, podczas której będą mogli orzekać, ale pod dokładną obserwacją kontrolujących muszą w tym okresie potwierdzić pozytywną przemianę. Dopiero wówczas zostaną im przyznany status prawdziwego sędziego.

Nie chcę przesadzać, ale ciągle brakuje mi zaplanowania przeglądu kadr w środowisku nauczycieli. Czy powinni pozostać w zawodzie ci, którzy sięgnęli do podręcznika dla liceów i techników „Historia i Teraźniejszość” autorstwa prof. Wojciecha Roszkowskiego? – to pytanie burzy mój spokój.