Niech będzie to rok dobroci i solidarności, wzajemnego szacunku oraz powagi

Czego sobie powinniśmy życzyć w nowym 2022 roku? Czego będziemy najbardziej potrzebowali?

Na pewno dobroci i solidarności. Na szczęście tego nie brakuje, co widać było choćby po skali wsparcia potrzebujących, która objawiła się wraz z wybuchem pandemii i trwa do dzisiaj.

W nadchodzącym roku życzyłbym nam także abyśmy nie zgubili powagi koniecznej do podejmowania mądrych decyzji. Będziemy ich potrzebowali. Wciąż prześladuje nas wchodząca już w trzeci rok trwania paskudna covidowa zaraza. Na całym świecie widać jej skutki społeczne, zdrowotne i gospodarcze, w tym nie widzianą od dawna inflację. Przygaśnięty na chwilę kryzys na granicy białorusko-polskiej w każdej chwili może wybuchnąć ponownie.

Nie mam złudzeń, że o tę powagę będzie łatwo. Niestety, cechą współczesnego świata jest narastająca infantylizacja postaw i przekazu. Kto nie wierzy niech spojrzy w jak żenującym stylu rozstał się z polską reprezentacją jej trener, Paulo Sousa. Jeszcze dwadzieścia lat temu porzucenie drużyny w środku kluczowych rozgrywek nie mieściłoby się żadnemu trenerowi w głowie, jeszcze dekadę temu wywołałoby jakieś poczucie zażenowania. Dzisiaj jedynym problemem takiego trenera jest to, by zapłacić jak najmniejsze odszkodowanie.

Szacunek to kolejne słowo, które dokładam do noworocznych życzeń. Wiem, że w roku w którym modne stały się wulgarne hasła i transparenty, w którym nagradzano postacie wzywające do podpalania kościołów, może to być wołanie na puszczy. Ale z perspektywy czasu widać, że gdy emocje opadają, niektórzy uczestnicy takich akcji odczuwają jednak wstyd. To pocieszające.

Na europejskim i światowym horyzoncie tyle ryzyk i przesileń, niedobrych zjawisk i zagrożeń, że trzeba założyć iż będzie to kolejny ciężki, kwaśny i cierpki rok.

Wielu wyszydza dziś i lekceważy niepokoje związane z presją na budowę jakiegoś unijnej federacji, pod oczywistym przewodnictwem niemieckim. Próby bezprawnego odebrania kolejnych kompetencji państwu polskiego to jednak zagrożenie realne, z którym będziemy musieli się jako naród zmierzyć.

A zatem, niech będzie to rok dobroci i solidarności, wzajemnego szacunku oraz powagi.