Na początku grudnia tego roku zobaczyliśmy w TVP sceny z 2000 r., w których Adam Michnik ściska się z Wojciechem Jaruzelskim i wychwala go jako wybitnego polskiego patriotę. Dlaczego Michnik dał się nagrać? Skąd wzięły się taśmy, na których zarejestrowano nocne odwiedziny? Czy ujawnione urywki spotkania mówią nam coś więcej o relacjach dziennikarza z byłym dyktatorem? Jakub Augustyn Maciejewski opisuje na łamach tygodnika „Sieci” nagrania przedstawione w programie Anity Gargas.

CZYTAJ WIĘCEJ: Noworoczny, podwójny numer tygodnika „Sieci”! TYLKO U NAS. „Tajemnica taśm Jaruzelskiego i Michnika”. SPRAWDŹ!

Maciejewski przybliża okoliczności, w jakich pozyskano taśmy:

W sierpniu 2020 r. celnicy lotniska Okęcie odnotowali, że jakaś kobieta chce wywieźć do Ameryki poważne ilości dokumentów i kaset magnetofonowych oraz VHS. Materiały […] pochodziły z prywatnego archiwum śp. Teresy Torańskiej […], autorki słynnego cyklu książek wywiadów dokumentujących historię PRL […]. Na lotnisku stwierdzono, że zgodnie z prawem te materiały nie mogą opuścić Polski.

Autor informuje:

Torańska prowadziła wywiady, rozmowy albo przyjaźniła się z najważniejszymi postaciami najnowszych dziejów Polski: Jakubem Bermanem, Edwardem Ochabem, Adamem Michnikiem i Wojciechem Jaruzelskim. To właśnie sprawa tych dwóch ostatnich spowodowała, że „Gazeta Wyborcza” ruszyła z nową krucjatą przeciwko IPN. 7 grudnia TVP wyemitowała „Magazyn śledczy Anity Gargas”, w którym zarejestrowano wizytę Adama Michnika 13 grudnia 2000 r. w domu u gen. Wojciecha Jaruzelskiego. Naczelny „Gazety Wyborczej” właśnie oddał do druku nowy numer pisma, w którym przypominano dramat wprowadzenia stanu wojennego, a sam udał się do autora tej tragedii […]. Rozmówcy zdradzali, jak się pierwszy raz spotkali osobiście, jak przy szklance koniaku przeszli na ty, że dla Jaruzelskiego było to zaszczytem, a Michnik do znudzenia powtarzał, że Jaruzelski jest patriotą, bohaterem, że kocha Polskę, że jest wybitnym Polakiem, że uratował kraj.

Maciejewski przytacza wypowiedzi różnych osób komentujących sprawę, m.in. dra Jarosława Szarka, byłego prezesa IPN:

To był dalszy ciąg bliskości, nie tylko ideowej, ale i towarzyskiej, środowiska, które angażowało się w działania opozycyjne w latach 70., później współtworzyło Solidarność, ale tym ludziom było bliżej do komunistów, o czym zaświadczają także ich rodowody […].

Autor podkreśla:

Wszyscy ci rozmówcy są zgodni, że stan wojenny nie był żadną koniecznością, bo to Jaruzelski prosił marszałka Wiktora Kulikowa o interwencję wojsk Układu Warszawskiego […]. IPN nie akceptuje opowieści o „liberalnym zamachu stanu”.

Maciejewski zauważa:

Wylewność Michnika […] może budzić zdziwienie. Dlaczego dziennikarz był tak absolutnie szczery i otwarty, skoro wiedział, że jego słowa zostaną utrwalone na taśmie? Wśród widzów i komentatorów „Magazynu śledczego” pojawia się pogląd, że to alkohol wywołał przesadne rozczulenie naczelnego „Wyborczej”. Gargas stanowczo sprzeciwia się tej opinii. – […] on parł do zawarcia przyjaźni z Jaruzelskim i było to interesowne, tak jak było interesowne pojawienie się w domu Jaruzelskiego […]. Jan Rulewski, który oprócz tego, że był działaczem Solidarności, to przecież przez dekady był także politykiem, idzie w swoich podejrzeniach jeszcze dalej […]. Zdaniem opozycjonisty w tamtym okresie mogłoby to się Michnikowi nawet przydać, ze względu na… powracających do władzy postkomunistów.

W podsumowaniu autor zaznacza:

Z tego jednego nagrania wyłania się więc obraz nie tylko zafałszowanej przeszłości, ale i teraźniejszości – bo Michnik i Torańska decydują się przed społeczeństwem ukrywać porozumienia pomiędzy wpływowymi kręgami współczesnej Polski. O mały włos, a te sekrety poleciałyby samolotem do Stanford i nie wyszłyby na światło dzienne w najbliższych latach.

Więcej w podwójnym numerze „Sieci”, w sprzedaży od 27 grudnia br., także w formie e-wydania – polecamy tę formę lektury, wystarczy kliknąć TUTAJ.

Zapraszamy też do subskrypcji tygodnika w Sieci Przyjaciół i oglądania ciekawych audycji telewizji wPolsce.pl.