Aktorka Krystyna Janda podjęła głodówkę – dla zdrowia. Opowiadając o tym w „Newsweeku”, zdołała jednak wpleść w swoją wypowiedź wątek inflacji:

Jak kupię bochenek chleba, to go dzielę i zamrażam. Na tydzień wystarcza. Ale ceny rosną. Widzę starszego pana w sklepie, który ogląda drożdżówki i pyta, ile kosztuje ta, a ile tamta. Gdy mówię, że mu kupię, zgadza się. Patrzę na koszty stałe teatrów, na prognozy rachunków za prąd

Cóż, za energetyczne szaleństwa Unii Europejskiej trzeba płacić. Może euroentuzjaści powinni płacić za prąd więcej?

Janda poza tym cierpi.

Boże, co mi jest? Dlaczego się budzę nieszczęśliwa? A to jest mi Polska! Boli. Jest jak choroba nieuleczalna. Dookoła jest niedobrze, w Polsce i na świecie, nie ja to zrobiłam, ale budzę się z niejasnym poczuciem winy

W ogóle świat jest szary:

Każde wyjście do sklepu, na ulicę. Ludzie są smutni, przestraszeni, przerażeni nawet, w każdym razie ci, którzy choć trochę myślą…