I komu przeszkadzało, że Donald Tusk na parę dni się schował? I po co były te ciągłe pytania: gdzie jest lider największej partii opozycyjnej? Był tam gdzie zawsze, jak dzieje się coś złego, czyli z głową w piachu. A jak wyszedł, to z przytupem. Żeby nikt nie przegapił.

Donald Tusk od lat strategii nie zmienił. Od zawsze, wszystko co złe na klatę mieli brać inni, a nie on. Tusk pojawiać się miał tylko w pozytywnym kontekście. Teraz jest tak samo. List do przywódców państw europejskich Donald Tusk napisał dopiero wtedy, gdy już prawie wszyscy wsparli Polskę i połapali się mniej więcej w tym, co się dzieje przy granicy. Portal Onet ujawnił, że list powstał po wizycie szefa PO w Berlinie i spotkaniu z Angelą Merkel, gdy już miał jasność co do tego, co mówić powinien, a czego nie.

Po 11 listopada na 11 dni przepadł. Kto wie, może znów miał jakiś zasłużony wypoczynek. Wszyscy wiemy, że polska polityka jest męcząca. Zwłaszcza, jak się ciągle wali w rząd. Tomasz Siemoniak w mediach zdradził, że szef PO odbywał jakieś wewnętrzne rozmowy i konsultacje.

Kto wie, może konsultował się sam ze sobą, bo ten człowiek wciąż się ze sobą nie może zgodzić i z dnia na dzień zmienia zdanie i narrację. I to niemal w każdej sprawie. Zastanawiam się czy jego wyborcy są w stanie za tym nadążyć. Nie inaczej było w sprawie kryzysu przy granicy z Białorusią.

Od początku tego kryzysu staram się wspierać rządzących, nawet jak jestem krytyczny wobec ich działań

— wyznał (chyba nie do końca szczerze) Donald Tusk w wywiadzie z Wirtualną Polską.

Domagał się też przeanalizowania jego publicznych wypowiedzi w tej sprawie, co miałoby być koronnym dowodem na poparcie tezy, że wspiera władzę. Niestety przeanalizowanie publicznych wypowiedzi Donalda Tuska prowadzić musi do zupełni innych konstatacji. Garść wypowiedzi w tej sprawie przytaczałam już w jednym z poprzednich komentarzy, ale skoro Donald Tusk sam prosi, to przypomnę je ponownie.

Zacznijmy od tej z sierpnia. Podczas jednej z konferencji prasowych szef PO stwierdził:

To tak, jakby ci ludzie nam wojnę wypowiedzieli. To są biedni ludzie, którzy szukają swojego miejsca na ziemi i nie trzeba robić tak obrzydliwej propagandy, wymierzonej w migrantów, bo to są ludzie, którzy potrzebują pomocy

— mówił Tusk.

We wrześniu, gdy rząd chciał wprowadzenia stanu wyjątkowego, by ograniczyć m.in. hucpy podwładnych pana Tuska, cały czas zdając sobie sprawę z powagi sytuacji wówczas były szef Rady Europejskiej twierdził, że to „przykrywanie własnej bezradności”.

To można jeszcze naprawić. Nie myśleć o tym, jak stanem wyjątkowym, chaosem prowokowanym na granicy i sianiem lęku, przykryć własną bezradność, tylko natychmiast zaprzestać rujnowania polskiego porządku konstytucyjnego i głupiej wojny z Zachodem

— mówił lider PO na nagraniu wrzuconym do sieci.

Gdy rząd zdecydował o budowie zapory na granicy i ten pomysł nie spodobał się liderowi Platformy. Donald Tusk poinformował, że klub KO będzie przeciw specustawie ws. budowy zapory na granicy z Białorusią. Lider PO stwierdził, że intencją władzy jest wydanie blisko 2 mld zł bez żadnej kontroli.

Oni udają, że zbudują wielki mur, a tak naprawdę chcą zrobić wielki wał

— twierdził Tusk.

Ten mur nie powstanie ani w ciągu roku, ani w ciągu trzech lat, bo nie jest wcale intencją zbudowanie dobrych, skutecznych zapór. Ich intencją jest robienie emocjonalnych spektakli i wydanie blisko 2 mld zł bez żadnej kontroli

— dodawał były premier.

Kiedy więc Donald Tusk wspierał rząd? A może robili to posłowie PO: Klaudia Jachira czy Franciszek Sterczewski, sprowadzając poważne zagrożenie do przygranicznych szopek? A może posłowie Joński i Szczerba, gdy pojawili się przy granicy z dwoma śpiworami i kilkoma pizzami.

I gdy już się Donald Tusk objawił, nakłamał w kolejnym wywiadzie, to jeszcze na domiar złego okazał się piratem drogowym i stracił prawo jazdy, a za swoje zachowanie nawet nie przeprosił.

Apeluję do wszystkich: gdy następnym razem Donald Tusk znów się schowa, nie pytajmy o niego. Może w ukryciu wytrwa odrobinę dłużej i będzie trochę spokojniej.