Komitet Obrony Suwerenności

— kierując się zasadą demokratycznego państwa prawnego, konstytucyjnym obowiązkiem obrony niepodległości, w tym ochrony ustrojowej i funkcjonalnej suwerenności Narodu, do którego należy władza zwierzchnia Rzeczypospolitej;

— w związku z międzynarodową oraz wewnętrzną presją ignorującą racjonalną ocenę dotychczasowego dorobku ustrojowego Rzeczypospolitej Polskiej oraz państw członkowskich Unii Europejskiej wyrażonego w wieloletnim orzecznictwie krajowych sądów konstytucyjnych;

— mając na względzie zagrożenie dla suwerennego bytu i decydowania o swoim ustroju i prawach przez Naród Polski, co stanowi bezprecedensowe usiłowanie zwasalizowania Polski wobec „superpaństwa” rodzącego się w miejsce Unii Europejskiej, wbrew woli stron traktatów europejskich;

— wobec prawotwórstwa organów UE wykraczającego poza przyznane kompetencje i stanowiącego naruszenie traktatów europejskich oraz zasad publicznego prawa międzynarodowego;

Stwierdza, że Komisja i Trybunał Sprawiedliwości UE:

— nie szanują równości Państw Członkowskich jak również ich tożsamości narodowej nierozerwalnie związanej z ich podstawowymi strukturami politycznymi i konstytucyjnymi, uzurpując sobie kompetencje, które nie zostały przyznane im przez Polskę, z naruszeniem prawa traktatowego (art. 4 art. 1 i 2 Traktatu Lizbońskiego i art. 67 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej w związku z art. 2 Traktatu Lizbońskiego);

— wypełniają doraźnymi decyzjami i orzeczeniami ramowo sformułowane deklaratywne intencje traktatowe, poza granicami przyznania traktatowego przez państwa członkowskie – nadając im jednostronnie przymiot „prawa europejskiego” oraz sankcjonowaną finansowo moc egzekucyjną. Prawo europejskie jawi się w tym zakresie jako nieliczące się z zasadą przyznania kompetencji merytorycznych przez państwa członkowskie naruszenie woli, nieliczące się z konstytucyjnym i ustrojowym funkcjonowaniem państwa członkowskiego przez organa UE;

— nie stosują jednolitych wzorów i kryteriów wobec wszystkich członków UE, stosując doraźne, wybiórcze zróżnicowanie kryteriów orzeczniczych w oparciu o polityczne zapotrzebowanie, co między innymi ilustrują interwencje w struktury wymiaru sprawiedliwości;

— stosują przemoc instytucjonalną wzywając organa władzy sądowniczej do łamania zasad ustrojowych wymiaru sprawiedliwości kształtowanych polską konstytucją kosztem praw obywateli do rozpoznania i rozpatrzenia poddanej orzecznictwu sądowemu sprawy bezzwłocznie, przez właściwego, niezależnego, bezstronnego i niezawisłego sędziego;

— upoważniają sędziów do kwestionowania prerogatyw prezydenta w zakresie legalności nadawania przez prezydenta sędziom uprawnień sprawowania wymiaru sprawiedliwości. W przedstawionym stanie faktycznym KOS z aprobatą przyjmuje orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego RP z dnia 7 października 2021 potwierdzające, że kompetencji organów władzy państwowej RP nie mogą wykonywać organy, którym Polska ich nie przekazała, a stosowanie w Polsce, w oparciu o wyroki TSUE, poza-konstytucyjnych norm prawnych przed konstytucją lub sprzecznie z konstytucją oznacza utratę przez Polskę suwerenności prawnej.

Zdaniem TK kształtowanie ustroju wymiaru sprawiedliwości w Rzeczypospolitej Polskiej należy do polskiej tożsamości konstytucyjnej. W związku z tym nigdy nie zostało ono przekazane na rzecz Unii Europejskiej i pozostaje wyłączną kompetencją polskiego prawodawcy. Wyroki TSUE, ingerujące w ustrój polskiego sądownictwa, wkroczyły w sferę polskiej tożsamości konstytucyjnej, wychodząc poza kompetencje UE.

W tym stanie rzeczy KOS postuluje:

— odsunięcie od sprawowania wymiaru sprawiedliwości sędziów kwestionujących pierwszeństwo i nienaruszalność ustrojowych, konstytucyjnych zasad kształtujących polską władzę sądowniczą,

— ustawowe ograniczenie immunitetu sędziowskiego w zakresie sprzeniewierzenia się funkcjonowaniu i orzekaniu przez sędziego tylko i w granicach wyższości i nienaruszalności polskiego systemu prawa,

— przywrócenie aktywności i rozszerzenie działalności Izby Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego dla zapewnienia realizowania gwarancji podstawowych praw człowieka jako podsądnego w polskim wymiarze sprawiedliwości (art. 45 Konstytucji RP),

— poddanie ocenie Trybunału Konstytucyjnego każdorazowych orzeczeń TSUE i stanowionego w UE prawa wtórnego co do nienaruszania polskiej konstytucji jako warunku jego obowiązywania w krajowym obszarze prawnym,

— wprowadzenie do systemu prawa klauzuli zgodności z polską konstytucją mocy obowiązującej w polskim obszarze prawnym wszelkich norm prawa zewnętrznego.
KOS zwraca uwagę, że nieuprawniona ingerencja organów UE w tożsamość konstytucyjną dotyka każdego państwa członkowskiego UE.

Niniejszym wzywamy wszystkich ludzi dobrej woli do poparcia naszego Stanowiska aby państwa Unii Europejskiej nie stały się obiektem nieuprawnionej ingerencji organów Unii Europejskiej naruszającej suwerenną tożsamość narodów Europy.

W imieniu Komitetu Obrony Suwerenności:

Sędzia Trybunału Stanu Piotr Ł. J. Andrzejewski

Adam Borowski - Przewodniczący Klubu Gazety Polskiej w Warszawie,

Wiesław Walter Gołębiewski, Prezes Światowej Rady Badań nad Polonią

Prof. dr hab. Jerzy Kwaśniewski

Mec. Maria Szonert-Binienda, Prezes Stowarzyszenia „Republika Polonia”

Maciej Świrski, Prezes Reduty Dobrego Imienia

Prof. Wiesław Wysocki, Prezes Instytutu Józefa Piłsudskiego, Wiceprezes Światowego Związku Armii Krajowej

Prof. Jan Żaryn

10 października 2021