Opozycja jest w pułapce. "Donald Tusk okazał się politykiem wypalonym, zmęczonym, niewolniczo przywiązanym do starych sztuczek"

Bronisław Komorowski ocenił, że choć powrót Donalda Tuska przyniósł Platformie sukcesy sondażowe, to w sumie „opozycja nie zwiększyła swojego poparcia kosztem PiS”.

Donald Tusk, przy wszystkich jego wartościach i umiejętnościach, nie ma możliwości odebrania wyborców PiS-owi (…) jest odbierany jako czysty liberał, a to nie najlepszy wabik dla sfrustrowanych lub umiarkowanych wyborców PiS. Dla nich trzeba się zdobyć na pokazanie opozycyjnej, umiarkowanie prawicowej, konserwatywnej partii

— stwierdził były prezydent, dodając, że nowa siła powinna powstać „gdzieś na skrzyżowaniu partii Szymona Hołowni, Jarosława Gowina, a przede wszystkim Władysława Kosiniaka-Kamysza”.

CZYTAJ: Tusk rozbija opozycję? Komorowski: Przy wszystkich umiejętnościach, nie ma możliwości odebrania wyborców PiS-owi

To ważne słowa. Donald Tusk okazał się politykiem wypalonym, zmęczonym, niewolniczo przywiązanym do starych sztuczek, niezdolnym do zaproponowania czegoś nowego. Dogoniło go to, co przyniosło mu wcześniej tak wiele sukcesów, a co wicepremier Piotr Gliński na łamach „Sieci” nazwał „sojuszem ze złem”: skupienie na PR-owych sztuczkach kosztem wszelkich reguł i zasad, rezygnacja z poważnego podejścia do rzeczywistości, cynizm aż do bólu. W polityce można tak wygrywać, ale to także wyjawia w stopniu nieodwracalnym - i lidera, i jego formację.

Bronisław Komorowski ma także rację: gdyby III RP udało się trwale przyciągnąć część wyborców konserwatywnych, zyskałaby przewagę. I są w opozycji środowiska, które taką siłę mogłyby zbudować. Problem leży jednak gdzie indziej. Otóż taka siła ma szansę tylko w warunkach w miarę spokojnej debaty politycznej. W okresie silnej polaryzacji, walki na śmierć i życie dwóch wielkich obozów, szerszego poparcia nie uzyska, zostanie rozerwana, zmiażdżona.

Opozycja jest więc w pułapce: zmniejszenie napięcia politycznego dawałoby szansę na przyciągnięcie nowej grupy wyborców. Opozycja nie może jednak do tego dopuścić, ponieważ byłaby to także wielka szansa dla Prawa i Sprawiedliwości; w warunkach depolaryzacji obóz rządzący mógłby dotrzeć ze swoimi mocnymi argumentami w sferze gospodarczej i społecznej do znacznie większej grupy wyborców niż obecnie.

Będzie więc, jak jest. I coraz bardziej będziemy widzieli klęskę Tuska - człowieka, którego dogonił ów „sojusz ze złem”, zawarty po porażce z Lechem Kaczyńskim w 2005-ym roku.

CZYTAJ TAKŻE: Braun, Jachira, Sterczewski, Frasyniuk - kostiumy różne, cele te same. „Bezwzględnie, ostrą amunicją, bez pardonu”