Tusk nie ma żadnego interesu ani w umacnianiu podmiotowej roli Platformy Obywatelskiej na polskiej scenie, ani we wspieraniu ambicji jej liderów (ani obecnych, ani przeszłych, ani przyszłych), ani w gwarantowaniu im dominacji w szerokim obozie lewicowo-liberalnym.

Donald Tusk nie jest przyjacielem Platformy Obywatelskiej. Nie jest nim także wtedy, a może zwłaszcza wtedy, gdy nieoczekiwanie występuje z deklaracjami, iż „jest gotów zrobić wszystko, aby Platforma nie przeszła do historii”. Jedynym szefem PO, który mógł nie zdawać sobie sprawy z tego oczywistego faktu, była Ewa Kopacz, której – dzięki dymisji Tuska – najzupełniej deus ex machina wpadło w ręce na krótką chwilę przywództwo partii i premierostwo dość dużego państwa europejskiego. Doskonale świadomy tego faktu był…