W sprawie Banasia najbardziej kompromitują się media i publicyści wspierający III RP. Pełna, cyniczna obrotowość

Dziennikarz musi szukać prawdy. Media muszą szukać prawdy. Jeżeli zaczynają swojej siły używać cynicznie, obrotowo, jeżeli alarmują lub uspokajają opinię publiczną w zależności od bieżącego interesu politycznego właścicieli - popełniają duże nadużycie.

„Pancerny Marian i pokoje na godziny”

— tak zatytułowany był reportaż w TVN, który ukazał się we wrześniu 2019 roku.

Czytaliśmy:

Reporterzy „Superwizjera” postanowili sprawdzić, jak działa taki interes, udając klientów. Wnętrze pokoju potwierdziło wcześniejsze domysły - wielkie łóżko i ściany wyłożone lustrami. Przy recepcji pracownica nie sprawdziła tożsamości reporterów, nie zarejestrowała transakcji w kasie fiskalnej i nie wydała paragonu. Po wizycie nie został praktycznie żaden ślad.

Materiał budził wtedy moje wątpliwości. Jego autorzy i twórcy rozpętanej wtedy przeciw prezesowi NIK Marianowi Banasiowi kampanii w swoich wnioskach poszli bardzo na skróty. Co więcej, po wafelko-swastykowych inscenizacjach tej stacji, zaufanie do niej jeszcze spadło.

Ale każdy, kto wtedy wyrażał wątpliwości, był „wstrętnym pisowskim propagandystą”.

Dziś „wstrętnym pisowskim propagandystą” jest każdy, kto o tamtym reportażu pamięta.

Bo dziś inna jest mądrość etapu. Dziś stacja TVN całuje go po  stopach (zastrzeżenie prawne: to przenośnia).

Prezes Banaś gości dziennikarzy TVN w swoich posiadłościach, snuje długo dowolne historie, a redaktorzy kiwają głowami. Uznają, że to, co wtedy narzucali opinii publicznej, nie miało jednak miejsca? Nie ma już znaczenia? Na pewno, że grają w polityce.

U Banasia nie ma już sprawy pokojów na godziny. Majątek Banasia nie budzi żadnych wątpliwości. Banaś nie jest już z PiS, Banaś jest już z opozycją.

Kto klaszcze?

Od kilki miesięcy uparcie wołam w felietonach: „Marian, trzymaj się!”

— stwierdza Tomasz Jastrun w „Przeglądzie”.

Płyną z tego dwie lekcje dla obozu propolskiego.

Po pierwsze, ludzi trzeba sprawdzać lepiej.

Po drugie, wszystkie werdykty, ostrzeżenia, porady, śledztwa podrzucane przez media III RP powinny być traktowane z najwyższą ostrożnością. Nie szukanie prawdy tam widzimy, ale pełną, cyniczną obrotowość.